Clash of School Badass

CLASH OF SCHOOL BADASS
Mysteria Secrecy

Chapter One
Steal

I hate this. I hate the people in here. I hate first days. I hate the short skirts, the uniform. I hate everyone's glance on me. I hate the badass ambiance. I hate everything!

Today's Tuesday. My first day in this school named Mysterecy International School. Naglalakad ako sa hallway ng fourth floor ng building ng Second Year Senior High. At sa hindi malamang dahilan, ang halos lahat ay napapalingon sa direksyon ko. They had their own businesses--tulad ng pakikipagmake out, pagpapalitan ng mura at maaanghang na salita at pakikipagbugbugan. Pero hindi ko alam at napapatingin pa rin sila sa akin. Dahil ba nakakunot ang noo ko habang naglalakad? O dahil panlalaki ang lakad ko kahit na suot ko ang kadiring uniform nilang long sleeves at may black mini skirts na above the knee? O hindi kaya dahil meron akong violet highlights at may suot akong violet na contact lens? Whatever the reason why, I hate the attention!

"You seemed to be unapproachable for a newbie."

Nagulat ako nang may maglakad kasabay ako. Nang lingunin ko kung sino iyon, nakita ko ang isang matangkad na lalaki. Diretso sa hallway ang tingin niya nang magsalita sya para kausapin ako. Naka-uniform siya pero hindi nakabutones ang tatlong butones sa unahan. Nakataas ang lahat ng buhok niya at may cut yung kilay. May suot din syang hikaw sa kaliwang tenga. And he was wearing a freaky smirk on his face. All in all, he looked like a gangster.

Kinunutan ko lang siya ng noo. Pss, ganto ba ka-friendly ang mga tao dito?

Bigla nya akong nilingon at lumawak ang ngisi sa labi niya. He seemed to be a playful guy. "I'm Steal." Eh? Pangalan nya yon?

  "Steaaal!"

  Sabay kaming napalingon nang biglang may sumigaw. Nakita ko ang isang senior high school sa maikli nyang skirts. Nakangiti syang kumaway sa lalaking kasabay ko. Well then, pangalan nga nya talaga pala ang Steal. Weird though.

  Nagulat ako nang kumaway pabalik ang lalaki at sumigaw. "Susunod nalang ako, Olive-mylabs!" Girl friend nya yon? Bigla naman siyang lumingon sa akin. "I'm handsome, I know. No need to stare to say." Nakangising sabi niya tapos bigla syang kumindat.

Napangiwi ako. "Kung makangiti ka sa 'kin, parang sinasabi mong menace casanova ang apelyido mo." Bigla syang humalakhak at isa iyong bagay na ikinalingon ng mga estudyanteng nadaraanan namin.

"No! Really. Steal Cortez ang pangalan ko." Tumawa na naman sya at nagulat ako nang bigla syang lumapit! Napahinto kami sa paglalakad. "Hindi 'menace casanova' ang last name ko pero 'yon ang middle name ko." In milliseconds, bigla nalang nya... b-bigla nalang nya akong binigyan ng smack na kiss sa labi! SA LABI! Ngumiti sya. "And by the way, stealing a kiss is my way of welcoming newbies." Napahinto ako. Naglakad sya palayo nang sa akin nakaharap, suot ang malawak na ngiti habang naka-open arms. "Welcome newbie!" Tumalikod na sya at dumire-diretso sa paglalakad.

Ilang segundo mula nang maglakad palayo sa 'kin si Steal bago nagsink in sa akin ang ginawa niya. H-He... He fvckin' kissed me! Parang isang nakasalang na takure ay naabot ng dugo ko ang 100 celcius nito!

Napatingin ako sa likod ng papalayong lalaking nagpapakilalang si Steal Cortez. Pakiramdam ko, nagdilim nalang bigla ang paningin ko. Basta ang gusto kong gawin ay sugurin sya!

"YOUUUUUUUUU!!!!"

Halos lahat ng estudyante sa hallway na iyon ay napalingon sa direksyon ko nang marinig ang napakalakas na sigaw ko. Kasama na doon ang lalaking nagpakilalang 'Steal Cortez'. Hindi na siya nakapagreact at nanlaki nalang ang mata nang makitang papasugod ako sa kaniya. I can't let someone pass after stealing my FIRST kiss! Parang isang toro ay tumakbo ako pasugod sa kaniya.

Parehas kaming malakas na bumagsak sa sahig ng hallway na iyon nang patalon ko syang suntukin! Ako sa ibabaw. Tumama ang kamao ko sa mukha nya. Nagkaroon ng paggasp mula sa mga estudyante at mukhang nasa state of shock pa para pigilan kami.

"Ang lakas ng loob mo! You deserve this!" Isang panibagong suntok ang ginawa ko na agad niyang sinasangga. "And this! And this! And this! All of these!" Pinagsisipa ko sya habang nakapaibabaw ako sakaniya.

"Aw! Aw! Aw! Shit!" Pilit naman niyang sinasangga ang mga suntok at sipa ko. "Aray! Dammit!" Gamit niya ang siko panangga. "Get her off me!"

Parang doon lang naman natauhan ang mga estudyante sa paligid namin. Naramdaman ko nalang nang may humila sa akin patayo at palayo sa lalaking 'yon. May humawak sa akin sa magkabilang braso. Sinusubukan ko pa ring makawala sa kung sinumang pumipigil sa 'kin nang tumayo ang lalaki at pinagpagan ang polo at pants niya.

Nakangiti na sya nang tingnan ako. Damn this--argh! Paano sya nakakangiti nang may putok na labi?! "Whoa, whoa. Ba't ka ba nanununtok nalang bigla?!" Natatawang tanong nya habang paatras na inihaharang pa ang kamay sa akin in case na sumugod ako. At talagang nagmamaang-maangan pa sya?!

Nagkumawala na naman ako sa may hawak sa 'kin. "That..." I can't even say it! "That was my first, you asshole! How dare you!"

"Dammit Violet! Calm down!" Biglang saway nang may hawak sa 'kin. She called me by my first name. Napalingon ako sa nagsalita para makilala kung sino iyon. It was Snow.

Bago pa ako magsalita, buong lakas na akong kinaladkad ni Snow palabas ng building na 'yon. Building na puro kalokohan lang ang nagaganap at wala man lang teachers. Building na wala akong nakita kundi mga nagbubugbugan, nagmemake out at nagtatarantaduhan. Ang building kung saan nabibilang si Snow. Ang building ng Second Year Senior High.

Nagawa ko lang iwaksi ang braso ko mula sa pagkakahawak ni Snow nang makalabas na kami ng building nila.

Sinamaan ko sya ng tingin. "Ba't mo 'ko hinila palabas?!" Pasigaw na tanong ko. Nakakainis! I lost my first kiss and I didn't get the chance to beat that jerk's face off!

Snow stared at me disapprovingly. She's my cousin and we're not really close. We got different interests and our attitude is the type of attitude that explodes when mixed. She's way too girly and I label her as flirty. Isang taon ang tanda nya sa 'kin pero hindi ko nakasanayang tawagin syang ate. Maybe because of different way of living. Or maybe just simply because we don't like each other.

"Do you know what you were doing?!" Pasigaw namang asik nya sa akin.

"Ano? Ano bang ginawa ko?!" Balik tanong ko sa iritableng tono.

"That was Steal Cortez, Violet. Steal Cortez!" Pasigaw namang sagot niya na itinuro pa ang building. Kung sabihin nya ang pangalan ng kung sinumang iyon, parang napakaimportante at nakakatakot niyon. Gaah.

"Alam ko! Nagpakilala sya sa 'kin! And he stole my first kiss. What am I supposed to do?! Cheer in joy?!" Sarcastic na sagot ko. "Hindi ko maintindihan kung ba't kailangan mo 'kong hilahin paalis, Snow!" Inis at pasigaw na sabi ko sakaniya. Ang sarap ibuhos sa kaniya ang lahat ng inis ko kay Cortez.

She sighed as if frustrated. "It's your first day here, right?" Inilagay nya sa balikat ko ang isang kamay ko. "As your cousin, I suggest you to stay away from the school badass. I know, you, yourself, is a badass. But Violet, if you want to stay in Philippines, you better not be involve to those people you know can bring chaos. There are lots of dangerous unspoken rules here that you have to learn, Violet." Tapos inabot niya sa 'kin ang isang sobre. "Ito yung hinihingi mong schedule. Goodluck. Gotta go." Tinalikuran na niya ako at patakbong bumalik sa building nila.

Napakunot noo naman ako habang sinusundan sila ng tingin palayo. Nang mawala na sya sa paningin ko saka ko tiningnan ang sobreng binigay nya na malamang ay schedule ko ang nakalagay. Pumunta kasi ako sa building nila para sana kunin 'to kung hindi lang dahil sa nangyari.

Geez. Nagpamulsa ako at naglakad na paalis. Naiinis na pinunasan ko ang labi ko gamit ang braso ko. Unbelievable! I got my first kiss on my first day in this freakin' school! Langya. Steal Cortez, eh? Wag na wag syang magkakamaling pagkrus-in ang landas namin! Nakakabadtrip talaga.

Napatingin ako sa wrist watch ko at nakitang alas dos na. Kailangan kong umattend sa orientation para sa mga freshmen at transferees sa school pavilion. Pero kahit saang school naman ako mapunta, hindi ako umaattend sa orientations. That would be a total waste of time. Kalakip ng schedule ko sa envelope na ibinigay ni Snow ang isang printed map. Kinuha ko iyon para tingnan. Just then I realized I entered an enormous school. Sobrang laki nitong mapa--kasing laki ng tabloid--and yet, ang liliit pa din ng sketches sa mga building. Isa pa, napakadaming buildings at third floor ang pinakamababa. Now, where I'm off to?

Inexamine ko ang buong mapa na may itim na boarder lines habang naglalakad sa gilid ng ground na katapat ng Senior High building. Doon ko lang din nalaman na ang building na pinanggalingan ko ay building lang para sa apat na section ng First Year Senior High. Apat na sections lang pero may anim na floors?!

At ang room ko, nasaan ba ang room ko? Ah, building Z10. Nasaan ang building Z10? Here! Teka, parang ang building ko lang yata ang hanggang second floor? Tiningnan ko ulit ang labels sa pinakababa ng mapa. Blue for seven floors. Green for six floors. Red for five floors. Yellow for four floors. Violet for three floors. And yeah, black for second floors. At yung building lang namin ang black? Parang naiimagine ko tuloy na sa amin ang pinakalumang building.

Kakalakad ko, hindi ko namalayan kung nasaan na ako at may bigla pa akong nakabangga.

"The hell!"

Sabay kaming napaatras ng kabangga ko. Nang tingnan ko kung sino, isang babaeng may kasamang dalawa pa. Pamilyar sila. Ang sama ng tingin nila sa akin. Hihingi na sana ako ng pasensya nang bigla nalang niya akong bulyawan!

"Paharang-harang kasi eh! Hindi mo ba nakikitang ang lawak-lawak ng daanan?!" Itinuro niya ang daanan. "Stupid! Now, kneel down and beg for mercy!" Itinuro naman niya ang harapan niya.

Nakaawang ang labi at hindi makapaniwalang tiningnan ko ang babaeng singtangkad ko. She looked beautiful with her make-up and long wavy brown hair but hell, she got an attitude problem. Ano raw? Lumuhod ako? Isang malaking katarantaduhan, man!

"What?" Mataray na tanong niya. "Are you just gonna stare on me or I'll force you to kneel down?!"

Ang sama ng ugali! Sa inis ko ay napaangat ang sulok ng labi ko at nakachin up na nilagpasan ko sya para magpatuloy sa paglakad. Manigas sya! Amfufu, ako, paluluhurin niya dahil lang sa nagkabangga kami?! Anak naman ng pating oh!

Pero hindi pa ako nakakalayo ay may humila ng buhok ko! As my initial reaction, siniko ko ang sinumang humila ng buhok ko. Tumama iyon sa hindi ko alam pero malambot. May sumigaw ng 'ouch, my boobs!' in a high-pitched voice. So, yun ang kung anong natamaan ko na nagpabitaw ng buhok ko. Napalingon tuloy ako sa kanila.

"Ano?" Iritableng tanong ko.

Ang sama na naman ng tingin nila sa 'kin! Nang tingnan ko ang plate name nila, pare-parehas 'yun na may red border lines na ibig sabihin ay First Year Senior High na sila. Kulay blue raw kasi ang border line ng plate names naming mga nasa Fifth Year.

Hinead to toe ako ng tingin ng nasa gitna. "A newcomer." She muttered with disgust. "Fine. Pagbibigyan ka namin. But remember us. The next time you bump on us, you gotta pay big time, bitch." At bigla nalang nya akong tinalikuran. Naglakad sya palayo at sinundan sya ng mga alipores nya.

Anak ng---? Ganito ba kagulo dito?! Nangako na ako kina Kuya na lalayo sa gulo pero kung puro ganoong tao ang makakasalamuha ko, I doubt I can be a good student. Lalo pang mukhang mapag-iinitan ako sa pagiging transferee. Madali lang namang malaman kung transferee--kapag wala pang plate name. At wala pa ako.

Itinago ko nalang ang mapa ng Mysterecy International School. Tatlo palang mapa 'yon. Dahil masyadong malaki ang Mysterecy International School ay hinati ito sa tatlong division. Ang Mysterecy College na obviously ay ang tertiary section. Ang Academy Of Mysterecy na para naman sa mga primary. At ang huli, ang Mysterecy High, para sa mga katulad ko na nasa high school.

Mysterecy International School, a school for foreigners and half-filipino. At dahil do'n, may pagkakaiba pa rin ang system namin sa National System ng Pilipinas. May lima kaming taon sa high school na tinatawag pa ring first year o freshman, second year o sophomore, third year o junior, fourth year o senior at kung nasaan ako--ang fifth year na Special Year. Wala kasi nito sa ibang schools. Though dahil sa K12, mayroon na din kaming G11 at G12 pero mas tinatawag na rin itong First Year Senior High at Second Year Senior High.

Naglakad-lakad ako sa ground habang patingin-tingin sa paligid. Puro puno at halaman ang paligid. Mostly, sementado. So far, ang ground palang ang nakita kong bermuda grass bukod sa mga garden.

Nang tumingin ulit ako sa wrist watch ko, nakita kong alas tres y media na. Umuwi nalang kaya ako? Pero hindi naman nagpapalabas ang guard at hindi ko pa kabisado ang Mysterecy High para malaman kung saan safe mag-over-da-bakod. Panay CCTVs kasi kaya ang hirap tyumempo. Tiningnan ko ulit ang schedule ko. 7:00 ang simula ng klase ko hanggang alas quatro ng hapon. May isang 30 minutes break sa umaga at kasunod niyon ay one and a half hour na lunch break. Sa hapon ay merong 15 mins. break at tuloy-tuloy na. Ang boring naman nito. Tiningnan ko yung likod ng schedule at nakitang puro yun reminders.

* School Tour with Mr. Victorino. [FIRST DAY - 08/03/14]

* Orientation at School Pavilion. 2:00pm-5pm. [2ND DAY - 08/04/14]

* Identification Card in School Technology Building. 3F-R2. Mrs. Luisita Geline. [3RD DAY-08/05-17]

- No ID, No Entry. - Should be in a school club by September.

- Violations blah blah blah...

Hindi ko na tinapos ang pagbabasa matapos makita ang mga reminders. Hmm, tutal hindi ako umattend ng orientation, okay lang sigurong kumuha na ako ng ID.

Gamit ang mapa ng Mysterecy High ay pumunta na ako sa School Technology Building at dumiretso sa third floor, room two gaya ng instruction.

Pagpasok ko sa room two pagkatapos ng dalawang katok ay bumungad sa akin ang isang kwartong parang naka-office style. May mini sala. May mga desks at computers sa gilid. Mukha talagang tech room dahil sa malaking white screen na bubungad pagpasok palang. May xerox machines at maliit at malaking printers na mukhang para sa papel at sa tarpaulin. Sa gilid ng room ay may maliit na glass room kung saan makikita ang tatlong cubicles ng mga teachers. Katabi ng kwartong 'yon ay ang hindi ko alam dahil natatakpan ng green na kurtina. The thing was, meron lang isang tao sa buong room. At iyon ay ang lalaki sa dulong cubicle. Nakaharap sa computer nya at nakatalikod sa akin. Kulay brown ang buhok nya at based sa suot ay mukha syang estudyante.

"Good afternoon. Nandito ba si..." Tiningnan ko ang hawak kong schedule. "..si Mrs. Luisita Geline?"

Two seconds. Three seconds. Five seconds. Hindi ako sinagot ng lalaki! At dahil do'n ay nagpasya na akong pumasok ng room.

"Nandito ba si Mrs. Luisita Geline? Magpapakuha na sana ako ng picture para sa ID--"

"Get inside." Bago ko tuluyang lingunin ang lalaki, bigla nyang tinuro ang green na kurtina na kaharap na naming dalawa kaya naman napatingin din ako do'n.

Nang tingnan ko ulit ang lalaki ay nakatalikod na naman sya sa 'kin at may kinakalikot na kung ano sa loob ng isang itim na drawer.

"Hindi mo 'ko narinig o talagang hindi ka lang makaintindi? Sabi ko, pumasok ka dyan." Biglang sabi nya kahit na nakatalikod sya sa 'kin. His voice sounded serious by nature.

Napakunot naman ang noo ko. "Ba't ako papasok dyan?" Geez! The green curtain is starting to creep me out! Kaming dalawa lang ang nandito at pinapapasok nya ako dyan? Brr.

Bigla syang humarap sa akin. Hindi ko pa rin makita ang mukha nya dahil may suot syang face mask at nakatakip naman sa mata nya ang isang DSLR camera na nakatapat sa akin. "You said you're here for your ID, right? Then get inside for a photo." Iritable ang pagkakasabi nya no'n na para bang ang tanga ko dahil hindi ko 'yon alam.

Napangiwi naman ako. Yeah, right. Ano ba namang iniisip ko? Hindi ko na sya sinagot at tuluyan na ngang pumasok sa corner na natatakpan ng kulay green na kurtina. Pagpasok ko, may isang upuan sa dulo na ang background ay isang plain na white wall. Naupo ako sa upuang 'yon at maya-maya lang ay pumasok na ang lalaking naka-facemask. Wala syang suot na platename kaya naman, hindi ko alam kung anong year niya.

"Who told you to sit down there?" Iyon ang tanong nya pagpasok na pagpasok. Sounded irritated in a serious way. Parang natural na sa kaniya ang maging seryoso ang boses.

Naiinis namang napaangat ang isang sulok ng labi ko. "May common sense lang naman ako." I murmured.

"You were saying something?" Seryoso ang tono ng pagtatanong ng lalaki pero may hint yun ng sarcasm.

As if automatic, bigla ko syang sinamaan ng tingin. Nakatayo na yung DSLR at nakatutok sa 'kin ang lens. Nakapwesto na rin sya.

"Glaring is not a good photo for your profile, you know." Sabi nya. "Ready."

I stood up straightly looking at the lens. Walang ekspresyon at flat ang mga labi. Two seconds, the camera flashed. Nun nya lang ako pinaupo sa upuan at sinabing yun na ang picture para sa ID ko.

"Aren't you gonna smile from ear to ear? Just so you know, you're going to use the ID for a year." Sabi nya.

"Aren't you just gonna take a photo of my freaky face? Just so you know, meddling with someone's pose is rude." Automatic na nagslip sa bibig ko ang sarcasm. I think, it's alright. He's just a student. A sarcastic and rude student!

"Okay." His response annoyed me more. Seryoso at walang emosyong bland ang pagkakasabi nya nun na parang wala syang pakialam. Ni hindi man lang naapektuhan ng sarcasm.

Nauna na syang lumabas pagkatapos ng dalawang flash. Paglabas ko, nakatalikod na naman sya sa 'kin at hinihintay na maprint ang pictures ko. Dahil hindi ko naman nakikita ang mukha nya at hindi ako interesado, napatingin nalang ako sa computer na kaharap niya.

Several codes on notes. Continous pop ups. Puro black at gray lang ang nakikita ko sa screen, mostly black. Mukhang nasa edit ng isang website. Mas marami akong nakikitang codes kaysa words kaya naman wala akong maintindihan at hindi ko alam kung tungkol saan ang website na 'yon.

Nagulat nalang ako nang may ilapag sya sa harap ko at umupo sya sa harap ng computer. He was still wearing his plain black face mask at dahil nakaupo sya habang nakatayo ako, hindi ko pa rin makita ang mukha nya dahil sa brown nyang buhok na tinatakpan ang upper face nya. "What's your name?" Biglang tanong niya. Still sounded serious.

Itatanong ko sana kung para saan at tinatanong nya ako nang makita kong nagclick sya sa computer at lumabas ang malaking logo ng MIS katabi ng title na 'Students' Profile in Mysterecy High'. Ow.

"Violet. Violet Katsuwara." Sagot ko at gaya ng inaasahan ay sinearch nya ang pangalan ko. Lumabas ang profile ko. Tiningnan ko at iilang formal information lang ang nakasulat. Full name, age, nationality, year and section, schedule, background and such.

"So, you're the neophyte." I heard the guy whispered. Parang sa sarili nya 'yon sinasabi at hindi sa akin.

Napakunot ang noo ko. "What d'you mean I'm the neophyte?" Hindi ko mapigilang itanong. I know what neophyte means. But there's something the way he said it. As if, he discovered a thing he had been researching.

Pero hindi nya ako sinagot. Nang tingnan ko ang ginagawa nya, inaattach pala nya sa profile ko ang whole body picture ko at pati yung 1x1. Tapos nawala yung Profile at lumabas naman yung mismong format ng ID. Dun naman nya inattach yung 1x1 ID picture ko saka tinype ang pangalan ko at kinlick nya yung 'submit' sa gilid.

Two seconds or so, may tumunog na parang bell. Pinaikot nya yung upuan nya at nakaupong pumunta sya sa isang malapit na printer. Bumalik sya sa harap ng computer saka inilapag sa harap ko ang ID ko.

"You may go." Seryoso ang pagkakasabi nya. Hindi harsh pero halata sa boses nya na ayaw nya sa presence ko.

Para naman akong nainsulto dun sa hindi malamang dahilan. The heck. I think he's rude! Inis na kinuha ko na ang ID at tuluyan na ngang lumabas ng room na yun.

"Geez. Anong problema ng lalaking yun?" Inis na bulong ko sa sarili ko.

Saktong pagliko ko sa hallway para umalis ay may nakabangga na naman ako! This time, bumagsak ako dahil sa lakas ng impact. Pero yung nakabangga ko eh napaatras lang. Nakakainis ah! Nang tingalain ko kung sino, nakita ko ang isang lalaking nakauniform. Nginitian nya ako pero nanatiling nakapamulsa--absolutely no plan of helping me up.

"Ano ba!" Bulyaw ko sakaniya.

"Wasn't my fault." Nakangiti pa ring sabi nya at dire-diretsong pumasok sa room na pinanggalingan ko.

Hindi makapaniwalang sinundan ko naman ng lingon ang lalaking yun na kapapasok palang. Jerk! Hindi nalang magsorry! Naiinis man ay tumayo nalang din ako at matapos pagpagan ang sarili ay padabog na nilisan ang tahimik na lugar na yun.

"Violet-haired girl!"

Pasakay na sana ako ng elevator nang may sumigaw. Dahil alam ko namang ako ang pinatutungkulan kahit na highlights lang naman ang meron ako, lumingon pa rin ako. Nakita kong papalapit sa 'kin ang lalaking nakabunggo ko kanina. Hinintay ko syang tumakbo palapit sa 'kin at nang huminto sya sa harap ko, hinihingal man ay ngumiti sya sa akin. Ngiting gaya nang magkabungguan kami.

"So, you're the neophyte." Sabi niya nang nakangiti na para bang natutuwa siyang makilala. Here we go again. What's with me being a transferee? Bago pa ako magtanong ay inabot nya sa 'kin ang kapirasong papel. "Naiwan mo." Yun ang schedule ko. Natatandaan kong inilapag din yun ng lalaki sa lamesang pinaglapagan rin nya ng ID ko.

Pagkaabot ko sa papel ay tumalikod na sya at tumakbo pabalik sa pinanggalingan nya. "Goodluck!" Pasigaw na sabi nya habang papalayo.

Weird.

Hindi ko na iyon pinansin at sumakay na sa nakabukas na elevator. Pero bago iyon sumara, humarap sa 'kin yung lalaki at nakangiting kumaway.

"I'm Macky! See you tomorrow, our damsel!"

Our---what? What the hell?

Chapter Two
Class 5-1

"I hope you're not into any trouble." Iyon ang huling sabi ng kuya ko pagkahatid nya sa 'kin sa Mysterecy High. I also hope the same thing, brother.

Pagbaba ko ng kotse ni kuya, umalis na din sya. Napatingin naman ako sa malaking gate ng Mysterecy High. Geez! Let's get it started, Violet!

Pagpasok ko ng school, nakita kong kakaunti nalang ang mga estudyante. Malamang, mga nasa klase na. Kaya naman dumiretso na rin ako sa building namin. Kaso sa first floor, may nakasalubong akong anim na babae. Nasa unahan si Snow katabi ng isa pang babae. Nang makita nya ako, lumapit sya sa akin.

"Violet."

"Oh?" Bored na sagot ko sa kanya.

"Totoo bang ikaw ang bagong student ng Class 5-1?" Hindi makapaniwalang tanong nya.

"Pss. Diba ikaw pa nga ang kumuha ng schedule ko?" Iritableng sabi ko.

Bigla namang sumingit yung babaeng katabi nya. "Wait, what? This... she's the neophyte?" Hindi makapaniwalang tanong nya kay Snow habang nakaturo sa akin ang mapilantik nyang daliri.

"I guess so." Kibit-balikat na sagot ni Snow. Tumingin sya sa akin. "By the way, they're my friends, Violet. And girls, this is Violet, my cousin." Pagpapakilala nya.

Tiningnan ko naman yung mga babae pero hindi ako nag-offer ng handshake at ganun din naman sila. Naningkit ang mata ko nang dumapo ang tingin ko sa babaeng katabi ni Snow. She's.... right! Sya yung babaeng nakabangga ko kahapon. Akalain mong magkaibigan sila ni Snow?

Naningkit din naman ang tingin nya sa akin. "Wait, I think... I know you.." Sabi nya.

Bago pa nya maalala kung sino ako, nilagpasan ko na sila nang nakapamulsa. "I'm going." At walang lingun-lingong umakyat ako sa second floor ng building namin.

And just my luck, there was already a teacher when I arrived. Late ako? Tsk. Badtrip naman oh.

Pagdating ko, lahat sila napalingon sa akin. Dalawang bagay ang agad na nakapansin ng atensyon ko. Una, napakaonti namin! In estimation, I think we're just sixteen, seventeen or eighteen. Second, what kind of hell is this? Bakit ako at ang instructor lang ang babae dito?! Is this for real?! Napatingin ako sa Instructor na nakatingin rin sa 'kin.

"You must be Violet Katsuwara." Aniya. She seemed to be in early 20's pero may eye glasses. Mukha syang mabait.

Tumango ako at pumasok na. Nang ilibot ko ang tingin ko, aba't nanadya ba ang mga lokong 'to at ang vacant seat nalang ay yung nasa pinakagitna?

"You're 20 minutes late, Miss Katsuwara."

Hindi ko pinansin ang teacher ko at naiinis ma'y umupo ako sa nag-iisang bakante. At pag-upo ko, maririnig ang mahihina at pigil nilang mga tawa. Seriously, what's they're up to?

"Alright. Let's continue. As I was saying, every vacant hours, no one is allowed to go outside unless you had a hall pass with you." May tinaas syang parang ID pero ang nakalagay ay 'Hall Pass' in bold letters. "Without this, you're going to deal with the assigned marshalls--students who will observe the hallways. No troubles. Cuttings. Blah blah."

Weird. They are all glancing on my direction momentarily. Ano bang meron? Siguraduhin nilang wala silang ginawang kalokohan kundi...

"Any question?" Final word ni.. uh, who is she?

Itinaas ko ang kamay ko at sinenyasan naman nya akong magsalita. "Anong---"

"Kindly stand up whenever you're going to speak, Miss Katsuwara." Tsk.

Dahil do'n, napatayo ako at ayan na naman ang mahihina at pigil nilang mga tawa. "Anong pangalan nyo?" Tanong ko dahilan para magtawanan ang buong klase.

"HAHAHAHAHA!"

"She's gotta be kidding us!"

"Owrayt! Laptrip, man!"

Tumingin sa akin yung homeroom teacher namin at napabuntong-hininga. Tumalikod sya saka isinulat sa white board ang pangalan niya--Miss Andrea Fuentes.

Napaupo naman ako matapos no'n. Ang ingay pa rin ng tawanan ng buong klase at hindi sila nakikinig kay Miss Andrea kahit na panay 'Silence!' na sya kaya ang ginawa ni Miss Andrea, sunod-sunod na paghampas ng libro sa desk ang ginawa nya. Good thing, tumahimik nga sila.

"May I ask why were you absent last Monday, Miss Katsuwara? That was the first day of school year." Tanong ni Miss Andrea saktong pag-upo ko.

"Kauuwi ko lang ng Pilipinas galing Japan, Miss." Sagot ko.

Nginitian niya ako. "And because of that, ngayon ka magpakilala sa klase. Most especially, you're a transferee."

Tsk! Akala ko pa man din, ligtas na ako sa ganyan! Tumayo na ako at sa pagtayo ko ay nagsipagsipol ang mga kaklase ko kasunod ng mga reaction.

"Uyyy, nagdadalaga sya, Miss!"

Nagtaka naman ako at napasilip sa may likuran ko. Just then I knew that my butt had been pranked! May stain yung maikli kong skirts! Nang tingnan ko yung inupuan ko, may red stain dun. Black ang school skirt kaya hindi gaanong halata but still! Argh!

Dumiretso pa rin ako sa platform. I think that was a lot safer place than on my seat wherein I'm sorrounded by them!

Miss Andrea let out a heavy sigh. "Pagpasensyahan mo na ang Class 5-1, Miss Katsuwara. They are not labeled 'The House Of Horror' for nothing." Tapos kinuha nya yung coat nya na nasa desk at itinali iyon sa bewang ko in a way na matatakpan ang katarantaduhan ng mga kaklase ko.

"You can excuse yourself to change." Aniya.

But I felt my badass side kicked in. Nginitian ko sya. "I'm still going to introduce myself." And with that, ibinalik ko ang tingin sa klase. "I am Violet Katsuwara." Malakas ang boses na sabi ko para paibabawan ang maiingay nilang hiyawan.

"Yun na yun?!"

"Boring!"

"Boo!"

As expected, they were all having negative comments. Ang iingay na naman nila! Sa kagustuhang makuha ang atensyon nila, hinampas ko ng tatlong beses na malakas yung desk. As if on cue, the room fell on silence and everyone diverted their attention on me.

Now's my chance. I plastered my oh-so badass smirk. "I am Violet Katsuwara and my middle name is trouble."

***

"ARGH! Dammit!"

I kicked the door for the last time saka hopeless na napaupo ako sa sahig ng classroom. This is definitely annoying! Tiningnan ko ang wrist watch ko at nalamang 12pm na. Exact time for the lunch break.

Nakakabadtrip! After that introduction, bigla nalang tumahimik at five seconds after, lahat ay nagsipag 'boo!' at pinagbabato nila ako ng crumpled papers. Walang mga modo! At kaninang alas nuebe, which happens to be the morning break, ikinulong nila ako. Ngayon ay lunch break na. I'm locked up! The room was locked from the outside. The painful thing, every classroom in MIS is sound proof!

Now, what am I supposed to do? Stare at each chair? Talk to the walls? Pss. Ang sarap manapak. Nakakadagdag pa sa inis ko ang katotohanang walang bintana dito dahil airconditioned kaya wala talagang paraan para may makarinig sa akin. This sucks.

Muli akong tumayo at sinubukang buksan ang pintuan kahihila. But then, a few minutes passed and I hopelessly gave up. I lost my strength and I am already starving. Gaano nila katagal ako balak ikulong dito? Tiningnan ko ang sinasandalang pinto. It wasn't hard to break. I can break this maybe through... inilibot ko ang tingin sa silid. Maybe through a chair.

Tsk. But I can't just break a door! Malamang makakarating pa ang bagay na yun kina Kuya and what? I'll be send back to Japan. I hate the thought. Napabuntong hininga ako. But then, what am I supposed to do? Stay here and wait them to open this up?

The picture of my Debit Card popped up on my head. Right! Para akong nabuhayan ng loob at tumakbo papunta sa dark violet kong bag saka 'yon hinalungkat. Voila! Dala ko nga ang debit card ko. Parang may bumbilyang umilaw sa itaas ng ulo ko.

I smirked at the door as if it was my mortal enemy. Saka ako kumuha ng isang upuan at binuhat iyon. Kahoy ang upuan namin and I must say it was pretty heavy! Mabigat pero kaya kong buhatin.

Gamit ang kahoy na upuan, itinulak ko ng itinulak ang pinto. Ibinuhos ko na doon ang lahat ng pwersa ko at ikinatuwa ko nang may makitang sira sa makapal na pintuan. Gumugol ako ng ilang minuto bago ako tuluyang nakagawa ng butas sa ibabang parte ng pintuan.

Nang makita kong kasya na ako sa nagawa kong butas ay lumusot na nga ako doon. Maliit lang yung butas at kahit maliit ako, nagkanda tama tama pa din sa katawan ko ang mga patusok na kahoy. I bet my uniform has been ruined. Very memorable day of my life in a school!

"Whoa.."

"She's..."

"Extraordinary."

Hinihingal pa rin at lupaypay akong nakadapa sa harap ng pintuan ng classroom nang marinig ang mga bulungan. Tumingala ako at nakita ang mga pamilyar na mukha ng mga lalaki na nakasandal sa wall katapat ng classroom namin--my freakin' classmates!

As if fire suddenly lit up inside of me, tumayo ako mula sa pagkakadapa at naglakad palapit sa kanila nang may itim na aura. Ang unang lalaking nalapitan ko ay kinwelyuhan ko.

"Sinong nagpasimuno non?" Seryoso at galit kong tanong na ang pinatutungkulan ay ang pagkulong sa akin sa classroom.

"Let him go." I heard an order with an authoritative tone.

Napalingon ako sa nagsalita. Nakita ko ang isang lalaki sa dulo ng mga nakalinyang mga kaklase ko. Mayroon syang dalawang katabi. But he stands out. Nakapamulsa sya at seryosong nakatitig sa akin. He was so tall and he has dark brown hair. Nakapamulsa syang naglakad palapit at sumunod naman sa kaniya ang dalawang lalaki sa tabi niya. Pawaksi ko namang binitawan ang lalaking kinwelyuhan ko at sinalubong ng matalim ang tingin nya.

"So.." Nakangising napatangu-tango ako. "..you're the leader." Nakatingala sa kaniyang sabi ko nang tuluyan syang makalapit. Gah, he's really tall! Parang naintimidate tuloy ako. Is it really alright to mess up with a whole class?! Of course not!

Nakayuko naman sya sa 'kin. Hanggang balikat lang nya ako. "You had the guts to mess around, kid?" Seryosong sabi nya. No sarcasm at all. Plain emotionless serious tone.

Para namang nag-init ang ulo ko sa paraan ng pagtingin nya at pagsasalita. "What the hell is wrong with you? You and your group?!" Itinulak ko sya sa dibdib. He didn't even step backward. "Just so you know, I'm not the type who endure bullying." I said with my teeth gritted.

"Warm welcome." Matipid na saad nya nang may seryosong tono at ekspresyon. "Just a warning, kid, and I swear, you better listen." Nagulat ako nang bigla syang yumuko at inilapit niya sa akin ang mukha nya! Inatras ko ang mukha ko pero lumapit lang sya ulit hanggang sa ka-level na ng labi nya ang tenga ko. "If you don't want this class, you're free to leave us and join a different section. We don't need weaklings here."

With that, lumayo na sya at hindi man lang ako nilingon. Tinalikuran nila akong tatlo at naglakad na paalis. The rest threw one last glare on me before following their leader. W-What the hell?! Nainsulto ako sa sinabi nya at dahil do'n, hindi pa man sila nakakalayo ay sumigaw na ako.

"You jerk! Catch this!" At buong pwersa kong ibinato sa kaniya ang pack back ko.

Voila! Tinamaan sya sa ulo. I heard gasps. Not only from the Class 5-1 but also from the other students of the other classes--na hindi ko alam kung kailan pa nagsimula kaming panoorin.

Napahinto ang matangkad na lalaki at bigla syang humarap sa akin. Do'n ako kinabahan. Magkasalubong ang mga kilay at masama ang tingin nya nang maglakad palapit sa akin! Mabilis ang naging paglalakad nya pero hindi sya tumatakbo. Nang makarating sya sa harapan ko ay napapalunok na tiningala ko sya. Oh Violet, what have you done?

"You're really messing around?" There was danger blended in with his voice.

Parang nanuyo ang lalamunan ko at nawalang parang bula ang lakas ng loob ko. Dammit, Violet! You totally messed up. Hindi ko mapigilang hindi kabahan. Ramdam ko ang lakas at bilis ng tibok ng puso ko. But I got my ego here and I just couldn't let my dignity be step on.

Napalunok ako bago nagsalita. "You first did." I swear, I must thank the gods for not stuttering! "Hindi nyo sana ako pinagtripan. Madali akong kausap without the freaking pranks." Seryosong saad ko.

Dahan-dahang nawala ang pagkakakunot ng noo niya at dahan-dahang nagrelax ang mukha nya. In an instant, bumalik ang seryoso nyang mukha. "Then, it's official? You're going to leave our class."

I felt how a smirk curved on my lips. "Sure." I balled my fist. "After you let me take my revenge by a punch." Itinaas ko na ang kamay ko para suntukin sya. Catch this, jerk!

Pero bago pa man dumapo sa walang reaksyon nyang mukha ang kamao ko, may pumigil na sa 'kin sa pagsuntok. Biglang may humila sa kwelyo ko sa likod at may mabigat na kamay ang umakbay sa 'kin. Bago ko pa lingunin kung sino ang taong 'yon, nagsalita na ito.

"Pasensya na kayo sa girlfriend ko." A familiar playful tone of a guy.

Girlfriend?! He's not referring to me, is he?!

Tiningala ko ang lalaking nakaakbay sa akin at nakitang nakangiti na sya sa akin.

"Mylabs!"

Anong kalokohan 'to?!

Chapter Three
The Neophyte

I swear, sa ilang beses kong pagpapalipat-lipat ng schools, ngayon lang ako nagkaroon ng taong first days palang ng school year, gusto ko nang bugbugin.

Everything went so fast. The guy who stopped me from punching the Class 5-1's leader was Steal Cortez. The ever annoying Steal Cortez. At pagkatapos nya 'yong sabihin, kinaladkad nya na agad ako palayo sa buong klase sa pamamagitan ng mahigpit nyang pag-akbay.

Nakita ko pa ang mga gulat na reaksyon ng mga kaklase ko habang papalayo. Cortez didn't let me go. He did not even speak until we reached a room. Saka niya ako binitawan. Do'n lang din nawala ang gulat ko.

"You gotta thank me." Nakangiting sabi nya nang bitawan ako. Tas kumindat sya sa 'kin nang nakangiti. "Mylabs."

Nilakihan ko sya ng mata at automatic na napasuntok ako sa braso nya. Yung light jab lang. "Mylabs your ass!"

Tumawa na naman sya. "Chill out! But seriously, you gotta thank me, Violet-mylabs." kinumpas nya sa ere ang kamay nya. "No. Quits na tayo. I kissed you. And then, I saved you." His smile suddenly turned into a grin. "Very romantic." He drawled.

Naningkit naman ang mata ko sa kaniya. At bago ko pa mapigilan ang kamay ko, napangunahan na ako ng inis ko.

"Aw! What was that for?!" Singhal nya habang hawak ang tyan nyang sinikmuraan ko.

Tinalikuran ko sya at naglakad palayo sa kanya. Just then I realized we're in a locker room. Hindi ko nga lang alam kung anong year at anong section. But I'm pretty sure it's a locker room for boys. With the smell and clothes and trashes? No doubt.

"Saved me? Oh man, sinong niloko mo?" Bakas ang inis sa boses ko nang harapin ko ulit sya. "I was about to take my vengeance when you showed up and messed everything!" May nadampot akong shirt at itinapon 'yon sa kaniya.

"Whoa!" Umilag sya. Pss, as if a shirt could hurt him. Tiningnan nya ako, nakaawang ang labi na parang hindi makapaniwala. "You surely don't know who they are, do you?"

Kumunot naman ang noo ko. "Hindi ko sila kilala." Nagcross arms ako. "Pero isa lang alam ko.." Naging pailalim ang tingin ko sa kaniya. "May dalawa ka nang atraso sa 'kin."

He chuckled and raise both of his hands, as if surrendering. "You're such a sadist lover, mylabs." Tumalikod sya sa 'kin. "He's Kento." Sabi nya habang naglalakad palayo na sinusundan ko naman ng tingin.

"He's--huh?"

Huminto sya sa isang locker room tapos nilingon nya ako. "The guy you were about to punch. His name is Kento." Binuksan nya yung locker na kaharap nya, may kinuha at itinapon sa 'kin.

"Anak ng---!" Tumama sa mukha ko ang itinapon nya. Nang tingnan ko kung ano 'yon, nakita ko ang isang plain white shirt. Sigurado akong panlalaki 'to. Inangat ko ang tingin sa kaniya. "Anong gagawin ko dito?" Iritableng tanong ko.

Malawak ang naging ngiti nya. "Gusto mo naman muna sigurong magpalit ng damit?"

Kinunutan ko naman sya ng noo. Nang mapansin nyang wala akong idea, lumapit sya sa 'kin, hinawakan ako sa balikat mula sa likod at dinala sa harap ng isang salamin. Hinarap nya yung likod ko sa salamin.

"See it yourself."

Tapos umalis na sya sa likuran ko. Tiningnan ko naman ang likuran ko gamit ang salamin na nakatapat dito. At hindi makapaniwalang binasa ko ang nakasulat!

'The Neophyte'

Nakasulat iyon gamit ang parehong red stain na nilagay nila sa upuan ko. Naalala ko tuloy ang dalawang lalaki sa School Technology Building kahapon. They called me 'the neophyte' at ngayon ay nakasulat ito sa likod ko. Malinaw at malaking naisulat! Kung paano nila naisulat iyon nang hindi ko napapansin, HINDI KO ALAM!

Inis kong tiningnan si Cortez. "Ba't parang big deal ang pagiging transferee ko?"

Nakangiti nya akong tiningnan. Seconds passed and he bursted out in laughter. Hawak hawak pa nya ang tyan nya at paulit-ulit na sinasabing 'ibang klase' at 'unbelievable'. Napailing nalang ako. Wala akong makukuhang matinong sagot sa kaniya kaya tinalikuran ko na sya at naglakad papunta sa dulo nitong locker room kung saan may isang shower room.

"Wag mong subukang pasukin ako." Huling banta ko kay Cortez bago tuluyang pumasok. Narinig ko lang syang tumawa.

May nakasulat na 'Cortez' sa likod ng shirt na ibinigay ni Steal. Nung una ay nagdadalawang isip pa ako kung susuutin ko ba. Sa huli, alam kong wala akong ibang choice. Paglabas ko, hinead to foot nya ako ng tingin at bigla nalang syang humalakhak na naman. The hell? Kinunutan ko sya ng noo.

"Sorry, can't help it!" Natatawang sabi nya. Tinuro nya ko. "Ang sagwa."

Tiningnan ko naman ang sarili ko. Ang laki ng t-shirt tapos ang ikli-ikli ng kulay itim na school skirt. I really hate this freakin' Class A school uniform! Above the knee yung school skirt ko tas hanggang hita ko naman 'tong shirt dahil sa sobrang laki. Magpapang-abot na sila. And I must admit, Cortez's right. Ang sagwaaa.

Inismiran ko sya. "Wala akong choice." Tinuro ko ang shirt na suot ko. "Okay na 'to kesa dito." Tinaas ko naman ang blouse na kahuhubad ko palang.

Tumawa ulit sya. "Right. C'mon, mag-aala una na. May klase pa tayo." Tinuro nya ang wrist watch nya.

I laughed sarcastically. "Sinong mag-iisip na pumapasok ang isang tulad mo sa klase?" Naglakad na rin ako at inunahan na siya sa pintuan. Kaso saktong pagbukas ko ng pintuan, may bumungad sa aking... cleavage! "Takte!" Bigla akong napaatras.

Nang umatras ako ay nakita ko ang isang babaeng naka-civilian. Mukhang kaedad ko lang sya pero dahil naka-civilian nang may plate name--which is something na senior high lang ang pwede nang twice a week--malamang, estudyante sya. Mukhang nagulat din sya nang makita ako.

"This is boys' locker room, right? What are you doing here?" Nakataas ang kilay na tanong niya sa akin. Tapos maarte syang nagulat kuno. "Oh my god! Don't tell me, you're making out with someone here?! You slut!"

Napaangat naman ang isang sulok ng labi ko at hinead-to-foot ko siya ng tingin. "Kapal. Baka ikaw, may balak? Tabi nga! Baka masapak kita!" Inis ko syang nilagpasan. Sinadya ko pang banggain sya.

"Ouch! How mean!" Maarte pa syang umaray. Ugggh! Napairap nalang ako.

Bigla namang sumulpot sa may pintuan si Cortez at malawak na ngumiti do'n sa babae. "Jayna-mylabs!" Aba.

"Oh my! Steal, baby!" Maarte namang balik nung babae.

Naiirita tuloy ako bigla. Pa'no, may dalawang higad dito! Pss. Tumalikod ako at nagpamulsa. Naririnig ko ang landian nila habang papalayo. Ang sakit sa tenga. Tsk. Nung medyo malayo naman na ako, biglang sinigaw ni Cortez ang pangalan ko at tumatakbong sumabay sa paglakad ko.

"Ba't mo naman ako iniwan, Violet-mylabs?!" Parang batang sabi nya.

Sa irita ko dahil pati ako dinadamay nya sa kaka-mylabs nya, sinipa ko sya sa tuhod nang nakapamulsa pa rin. Muntikan naman na syang matumba. Napahawak sya sa tuhod nyang sinipa ko. "Aray naman! Problema mong sadista ka?!"

Napaangat ang isang sulok ng labi ko. "I-exempt mo nga ako sa kalandian mo, Cortez!" Inis kong sabi at nagmamadaling naglakad palayo.

Mabilis naman syang naglakad ng medyo paika-ika para sabayan ulit ako. "Anong kalandian? Saka anong ibig mong sabihing 'tulad ko'? Geez. You're being rude." He sounded like a child.

"You totally look like a messed up gangster. I doubt you're not." Natatawang sagot ko. Then bigla ko syang sinamaan ng tingin. "And what? I'm being rude?! So ang paghalik sa hindi mo kilala ay hindi rude?" Bumabalik na naman ang iritable kong tono.

Tumawa na naman sya. "I told you, that's my way of welcoming newbies!" Tapos hinampas nya ako sa likod ng balikat ng dalawang beses. Ang lakas nga eh!

I tsked. "Mas okay na 'ko sa paraan ng pagwewelcome ng mga kaklase ko."

Sinulyapan nya ako ng nakangiti ng bahagya. "Talaga bang parte ka ng Class 5-1?"

Nginiwian ko naman sya. "Anong nakakaamaze do'n?" Tanong ko. Iyon kasi ang ekspresyon niya.

Siya naman ang ngumiwi. "Wala ka ba talagang alam sa kanila?"

"Wala. Dapat ba, meron?"

He shook his head. "Not really. Nakakapagtaka lang. You know, block section sila mula elementary. Grade five, to be exact."

Nanlaki naman ang mata ko do'n. "Blocked section?!"

Nilakihan naman nya ako ng mata. "Lower your voice, Violet-mylabs! Ayokong magpahuli sa marshall." Tapos tumingin-tingin sya sa hallway. Pss, kelan ba sya titigil sa kaka-mylabs nya?!

Do'n ko lang din nalaman na late na kami sa sari-sarili naming klase dahil tahimik na ang hallway. Sarado na ang bawat classroom na madaanan namin na ibig sabihin ay may facilitator na sa loob. Nang tingnan ko ang wrist watch ko, nakumpirma kong ala una lagpas na.

Napalingon ako kay Cortez. "Pwede ba? Tigil-tigilan mo nga 'ko sa kaka mylabs mo. Saka teka nga, paano mo nalaman ang pangalan ko?"

Ngumiti sya. "Very obvious." Tinuro nya ang ulo ko. Mukhang ang violet highlights ko ang tinutukoy nya. "With that." Tas tinuro niya ang mata ko. Probably referring my violet contacts. "And with those." Ibinalik nya ang tingin sa daanan at muling nagpamulsa. "Isa pa, malamang, hindi lang ako ang may kilala na sa 'yo. Probably the whole campus." Ngumiti na naman sya. "You just entered the mysterious and most chaotic class of Mysterecy High."

***

Tinitingnan ko ang hawak kong debit card habang naglalakad papunta sa United Building. Building 'yon kung saan pinagsama-sama ang mga room ng bawat clubs sa Mysterecy High. Hindi ang kahit anong club ang pupuntahan ko kundi ang office ng Student Council na nasa 7th Floor ng building na 'yon.

Hindi na ako pumasok ng afternoon class. Bukod sa ayoko, late na rin naman ako. Isa pa, baka kung anong gulo na naman ang kaharapin ko. Sa tingin ko, mas makabuluhang gamitin ang oras ko para pumunta sa SC Office at bayaran ang nasirang pintuan ng classroom namin.

Tiningala ko ang malaking pintuan na hinintuan ko. Sa pinakaitaas ay may nakasulat na 'Grand Student Council' sa gothic na font. Ibang klase. Ganito ka-grande ang office ng SC? Sa laki nitong pintuan--na dalawa pa ang pinto--walang duda na engrande ang loob.

Tatlong katok ang ginawa ko bago ako pumasok. Isang formal sala ang bumungad sa akin. Pero walang tao. Inilibot ko ang tingin sa kuwarto. Long table at the left side. Another room behind it. Bookshelves around. It was really spacious. Sobrang lawak. And yeah, the ambiance was very formal. Halos lahat ng gamit ay organized at mostly, brown--either dark, cream or light. Then sa left side ay puro cubicles. Much larger than what I saw in Tech Room the other day. I bet, para 'yon sa mga officers. At sa right side, ayun na naman ang isang mini office. Though salamin ang nasa labas, sigurado akong nakikita ako ng nasa loob. At nakumpirma ang hinala ko nang bumukas ang pinto saka sumilip ang isang middle-aged na babae.

"Yes?" Nginitian nya ako. Seems harmless.

Alangan kong itinaas ang debit card ko. "Uhh.. the SC President?"

Lumingon na naman sya sa loob tapos ilang segundo lang, ibinalik nya sa 'kin ang tingin nya. Binuksan nya ng mas malawak ang pinto at doon ko nakitang teacher sya based sa suot nyang damit.

"You may come in."

Agad naman akong lumapit at pumasok gaya ng sabi nya. Pagpasok ko ay nakita ko ang isang desk. Sa swivel chair niyon ay may nakaupong isang batang babae na sa tingin ko ay 13 or 14. May kaharap syang lalaki. A student. Nakatalikod sa view ko. Nakaupo ito sa harap ng batang babae. At napapalibutan sila ng isa pang teacher at dalawa pang students.

"Please. I don't want to see you in a gang war again." Iyon yung sentence na sinabi nya sa lalaki gamit ang isang malumanay na boses.

The girl then glanced at me and smiled. Doon ko narealize na nakaupo sya sa upuan ng sa tingin ko ay para sa president. Wait, don't tell me she's the SC President? Tiningnan ko ang plate name nya. It has orange border line which means... she's a sophomore. The SC President is a second year high school girl?! S-Seryoso?! Fourteen years old?!

"Good afternoon. May I ask your name?"

Nabalik ang atensyon ko sa batang babae nang magsalita sya. She looked like a living doll. Mahaba ang alon-alon niyang dark brown na buhok. May full bangs na natatakpan ang noo niya. Makinis ang balat. Maamo ang mukha at natural ang lambing ng boses. Hindi mapigilang mapaawang ng labi ko. Geez, fine, she's beautiful.

"Miss?" Tinawag nya ako. Awp, nagtatanong nga pala sya. Sasagot na sana ako nang ngumiti sya at magsalita ulit. "I'm Barbie Miya Jang. The SC President. Now, I hope you'd introduce yourself. And.. kung ba't ka napadalaw." Nakangiting pagpapakilala niya. She appears to be really friendly.

"Violet Katsuwara." Monotone na sabi ko. Straight face. No hint of smiling. Itinaas ko ang hawak kong debit card. "I.. uhh, nasira ko yung pintuan ng classroom namin. Hindi ko naman sinasadya--err, parang sinadya ko na rin. Gusto ko sanang bayaran na ang damage as long as hindi ito makakarating sa guardian ko. By the way, I'm from Class 5-1."

Napaawang naman ang labi nya nang sabihin ko ang huling sentence. Hindi lang pala siya kundi pati na ang iba pang ando'n. Halatang nagulat talaga sila. It was like as if they met a dead yet famous person.

Napalingon sa akin ang lalaking kaharap ng SC President. Maangas ang naging tingin nya. Idagdag pa ang mayabang nyang upo. Nakangisi nya akong tiningnan mula ulo hanggang paa. Bagay 'yon na ikinakunot ng noo ko.

"So, you're the neophyte." Here we go again. Me being 'the' neophyte.

Kinunutan ko sya ng noo. "So, what?" Mataray na sabi ko.

He soundly smirked saka muling humarap kay Barbie. "Unbelievable. Magdadagdag na nga lang sila, babae pa." Nasa tono nya ang pang-iinsulto.

Wala akong naintindihan sa sinasabi nya pero may idea ako na ako at ang Class 5-1 ang ibig nyang sabihin. At ayoko ng paraan ng pagsasalita nya. Ang arogante!

"Unbelievable. Magsasalita na nga lang, yung walang kwenta pa." I found myself saying with the same tone he used to mock him.

Nagulat nalang ako nang mabilis na tumayo yung lalaki at sinugod ako! I thought, he was going to punch me when he suddenly pulled me closer to him by my collar.

"Inaasar mo ba ako, babae?" Kunot-noong tanong niya habang nananatili ang pagkakakuwelyo sa 'kin.

I felt goosebumps but I managed to be me. I showed him an annoying grin. "Naaasar ka ba, lalaki?" Ha! Fetch that!

"Listen up, new kid." He was gritting his teeth. And I can't help but be nervous. Pero sinubukan kong panatilihin ang ekspresyon kong blangko. "You did a fucking terrible mistake by joining them. But then, messing up with 'us' is a more terrible thing."

"Fourth!" Tumayo na agad ang SC President at sinaway ang lalaki.

Pawaksi naman akong binitawan ng lalaking tinawag na 'Fourth'. Pero nanatili pa rin ang masama nyang tingin sa 'kin. Very deadly yet I managed to appear calm.

"I can't wait a battle with you." Ngumisi sya tapos tumingin sya kay Barbie--who seemed to be worried at that moment. "Maybe you should continue this later. Later when she's already gone." Tinuro nya ako at hindi man lang nya hinintay ang response ng kahit sino dahil umalis na agad sya. Palabas ng office.

Everyone suddenly sighed in relief paglabas nya. Hindi ko talaga alam kung anong ginagawa nila bago pa ako pumasok pero malamang ay disturbing ang presence ng lalaking iyon kaya nakahinga sila ng maluwag pag-alis nito.

Pero nang tingnan ko si Barbie, ang SC President, mukhang sya lang sa kanilang limang nando'n ang worried dahil sa pag-alis ng lalaki. Nakatingin pa rin ito sa nilabasan niyon. At ako, para matapos na 'to, ay ibinalik sya sa reyalidad sa pamamagitan ng paglapag sa debit card ko sa harapan niya.

Napalingon sya sa 'kin. Bumalik ang friendly aura nya. "We don't accept cards, Miss Katsuwara." Ngumiti sya. "You can withdraw at the school cafeteria."

I frowned. Ayokong nagpapabalik-balik. Pero kinuha ko nalang din ulit ang debit card. "Okay." Saka ako tumalikod para sana maglakad palayo pero bigla syang nagsalita.

"By the way, have you read the rules and regulations? Or at least attended the orientations?" She still sounded calm and kind. Napaharap ako sa kaniya. "Highlights and colored contacts not allowed." Ngumiti sya. "I hope I won't see you with those again."

Hindi ko alam pero kahit na napakabait naman ng way ng pagsasalita nya ay nairita ako. Maybe because she's obviously younger than me and because of the positions, napagsasabihan ako. O dahil lang sa mismong pagkakasabi nya sa 'kin--napakabait.

I let my badass side kicked in. I smirked. "Don't worry. I wouldn't let our paths cross. Ever again. As if I want it to." Hindi ko na hinintay ang sagot niya at tumalikod na ako saka naglakad paalis.

Pagbukas ko ng office para lumabas, nagulat ako nang makita ang male student na kanina ay kausap ng president. Nakalean sya sa pader na katabi ng office. Nakacross arms at legs. Nakayuko din at hindi ko alam kung napansin ba nyang lumabas ako o hindi.

Hindi ko nalang sya pinansin at maglalakad na sana palayo nang bigla syang magsalita. "I didn't like the way you talked to her." Uh, hindi ba sound proof yung office ng president? I thought it was. Unless he left the door half-open.

Hinarap ko sya. Tinuro ko ang office na nilabasan ko gamit ang thumb. "You mean, the lovely-dovey president?" Ngumisi ako. "You like her?" I had this mocking tone.

Inangat nya ang ulo at sinalubong ang tingin ko. Ngumisi din sya. "You're pretty brainless. Ngayon, nagtataka ako lalo kung ba't ikaw ang ipinasok nila."

Tumalim ang tingin ko sa kaniya at napaangat ang isang sulok ng labi ko. His second sentence doesn't bother me. The first one does. "You did not call me brainless."

Mapang-asar naman syang humalakhak. "I just did."

That's it! Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sinugod sya. Saka ko sya kinwelyuhan habang itinutulak lalo padikit sa pader. Mas ikinainis ko pa ng nananatili sa mukha nya ang ngisi.

"You're annoying the hell out of me." Inis na sabi ko.

Nakangisi pa rin sya pero bago pa sya magsalita, may humila na sa 'kin palayo mula sa likod.

"I can't believe this!" Sabi ng teacher na nagbukas ng pinto sa 'kin kanina. Tiningnan nya ako. "You're such a trouble maker for a transferee!" Bulyaw nya.

Pawaksi ko namang inalis ang hawak ng mga estudyante sa akin. "I also can't believe how badass your students are here, Ma'am." Binalingan ko ng tingin ang lalaki. And with the same tone he used a while ago, I said, "I can't wait a battle with you." with gritted teeth saka ako nagmartsa palabas ng office na 'yon.

Now, can someone tell me how good my school year will be?!

Chapter Four
Prank

"Ba't hindi ka pa rin pumapasok?"

Napatalon ako sa gulat nang may magsalita sa likod ko. Agad akong napalingon kung sino 'yon. Isang matangkad na lalaki. Siguro hanggang tenga nya lang ako. He seemed to be familiar.

Napakunot ang noo ko. "Nagkita na ba tayo dati?"

Ngumiti sya ng malawak. "Yeah. The first one was when you left your schedule in a tech room." Right, sya yung lalaking nagbalik ng schedule ko! "And if you didn't notice, I'm one of your classmates." Pagkatapos nyang sabihin yun ay naglakad na sya papasok ng classroom ng Class 5-1 kung saan kanina pa ako nakatayo dahil nagdadalawang isip akong pumasok.

My jaw dropped. How am I supposed to react with that? This is frustrating. Tiningnan ko ang wrist watch ko. Five minutes pa bago ang oras ng pagsisimula ng first period. Muli kong sinulyapan ang nakabukas pa ring pintuan ng Class 5-1. Napabuntong-hininga ako. You've got no choice, Violet.

Huminga muna ako ng malalim saka nagkaroon ng lakas ng loob para pumasok sa loob ng classroom namin. Mukha naman silang walang pakialam nang tanawin ko pero pagpasok ko, nagkamali ako.

"BWAHAHAHAHA!"

"HAHAHA! EPIC!"

"WHOOO! LUPEEET!"

Damn. It.

Nanatili akong nakapikit. Hindi ko alam kung paano didilat. This is too much! Isang balde ng hindi ko alam ang bumuhos pagpasok na pagpasok ko ng room. Pero sa tingin ko, isang balde 'to ng ketchup.

Puno pa rin ng tawanan ang buong classroom nang punasan ko ang magkabila kong mata at dahan-dahang dumilat. I swear, if glare could kill, I'm a criminal by now.

Hinahanap ko sa nagtatawanang crowd ang leader ng klase na sabi ni Cortez ay si Kento. At nakita ko sya sa dulo ng classroom na nakasandal sa isang broom box. Siya lang sa kanilang lahat ang hindi tumatawa. Napapagitnaan pa sya ng dalawang lalaki. At ang isa doon ay yung.. yung lalaki sa technology building.

Pakiramdam ko, umusok ang ilong at tenga ko sa sobrang inis ng mga oras na 'yon. Malalaki at mabibilis ang ginawa kong mga hakbang hanggang sa naging katapat ko na si Kento.

Nakatingin lang sya sa 'kin. Seryoso at walang emosyon. Nakapamulsa sya habang diretso akong tinititigan na para bang wala man lang epekto ang nag-aapoy kong mga tingin.

"Explain." Isang salita na pinuno ko ng galit at inis. Maawtoridad sa kalmadong paraan.

But he remained staring. Staring and staring. Wala syang balak magsalita?! As if a bell rang, kinwelyuhan ko sya at nagdulot 'yon ng gasps sa paligid. Namantsahan na ng ketchup ang polo nya dahil sa kamay ko. Still, he remained staring at me with serious expression.

"Ano bang problema mo?" The annoyance was evident in my voice.

Hindi pa rin sya sumasagot. Gah, sumusobra na sila! At naiinis na ako sa lalaking 'to! This is too much! Nang hindi pa rin sya sumagot, mahigpit ang kamaong itinaas ko at nang susuntukin ko na sya, saka naman ako itinulak palayo ng isang lalaking katabi nya.

Napaatras ako sa lakas ng tulak nya. Sa tumulak naman ako napatingin ng masama. "You're quiet impressive for a weakling. Still, know your place." He threatened me with a mocking tone and a smirk.

Bago pa ako sumagot, nagsalita na rin yung isa pang lalaking nasa tabi ni Kento. The one who spoke to me earlier ago.

"You look so fragile. Hindi ka dapat nandito. Ano nga bang ginawa mo para makapasok?" Nakangiting sabi nya. Though his smile did not appear friendly. More like danger. Makapasok? Makapasok saan?

Kumunot ang noo ko. "What are you talking about?"

Nakangiti pa rin sya tapos napailing-iling saka nagcross arms. "I'm pretty sure you gained some knowledge about us from Cortez." Steal? Steal Cortez?

Kunot-noong napailing ako. "You're making no sense. Joining your section was never been my choice." I tsked. "So stop this shit before I totally mess up!" Tiningnan ko sya ng masama at pagkatapos ay nilingon ko si Kento. Walang sabi-sabing sinugod ko sya at dahil caught-off guard sila, hindi na nila ako napigilan.

Pero mukhang alerto si Kento at napaiwas sya kasabay ng paghawak sa wrist ko na dapat ay susuntukin sya. There, nawala ang pagiging seryoso ng ekspresyon nya. Nagtiim ang mga bagang nya at tumalim ang tingin sa akin. Isa iyong bagay na sa hindi malamang dahilan ay ikinakakaba ko. Napalunok ako nang ilapit nya sa akin ang mukha nya.

"It's all up to you now, neophyte." At pawaksi nyang binitawan ang kamay ko. It's all up to me? Anong ibig nyang sabihin?

Bago pa ako makapagreact ay biglang may boses na nangibabaw sa platform. A teacher.

"Good morning everyone!"

Napalingon ako sa platform at nakita ang isang matandang babae. Mukhang nasa early 30's. Mukha syang terror. Katabi nya si Miss Andrea at katabi ni Miss Andrea ang isang lalaki. Ang huling tao sa kanilang apat ay ikinagulat ko. The SC President. The living doll SC President. What is she doing here?

"Miss Katsuwara." Bigla akong tinawag ni Miss Andrea in a way na sinasaway nya ako.

Napakunot noo naman ako at doon ko ibinalik ang tingin sa mga kaklase ko. Nagulat ako nang malamang wala na silang lahat na kanina ay nakapalibot sa amin. Wala na si Kento sa harapan ko. Wala na ang mga kaklase kong nag-iingay. Tumahimik na. Nang ilibot ko ang tingin sa classroom, gustong malaglag ng panga ko nang makitang lahat sila ay nasa kani-kaniyang upuan. Tahimik at seryoso na animo'y taimtim na nakikinig sa nasa unahan! Hanep!

Wala akong nagawa kundi ang umupo sa upuan ko. Hindi pa rin ako makapaniwala. Anong nangyari at sa isang iglap ay nagsipagbalikan sila sa upuan nila? And worse, they looked like a behave class right now. Very ironic.

"Miss Katsuwara. Anong nangyari sa 'yo?" Tanong ni Miss Andrea.

Just then I remember I am soaked with ketchup. Napatingin ako sa sarili ko. Halos hindi na makita ang kulay ng buhok ko at ng uniform ko dahil sa sobrang ketchup.

Bago pa ako sumagot, naunahan na ako ng seatmate kong lalaki. "Ah. Science Experiment, Miss."

Napangiwi ako sa sagot nya. Science Experiment? Pss. Pero nang tingnan ko yung apat sa unahan, mukha naman silang kumbinsido. Heck?

Ngumiti si Miss Andrea. "You may excuse yourself."

Agad naman akong napatayo. "Thank you." At kinuha ko na ang bag ko.

Habang naglalakad ako paalis ng classroom, nagsasalita na ang teacher na kasama ni Miss Andrea.

"Miss Andrea will have an observation under the head of Math Department--Mister Aurolio--and the SSG President--Miss Barbie Miya Jang--for report and documentary. Everyone shall behave."

Ramdam kong sinusundan ako ng buong Class 5-1 ng tingin. Still, hindi pa rin ako makapaniwala. Ang tahimik pa rin nila at parang maaamong tutang nakikinig sa amo. Ganiyan ba sila tuwing may observation? O tuwing ang mukhang terror na teacher na 'yon ang nando'n? Hindi ko alam.

Paglabas ko ng classroom, nagsisipaglingunan ang ilang mga estudyante sa paligid. I didn't care. Nanlalagkit na ako sa ketchup na nakabalot sa katawan ko. Isa pa, I came from 5-1. I think, this is not surprising.

Nang makababa ako sa ground floor, nakita ko sa dulo ng hallway si Steal na may kausap na babae. Hindi sya yung unang babaeng nakita kong tumawag sa kanya. Hindi rin yung pangalawa. In short, panibagong babae. Tsk tsk. Ibang klase.

Hindi ko nalang sila binigyan ng pansin at dumire-diretso na para sana lumabas na ng building kaso bago ko pa maiapak ang paa ko sa labas, may tumawag na sa pangalan ko. Napalingon ako sa pinanggalingan no'n at nakita ko si Cortez na tumatakbo palapit sa akin.

"Mylabs!" Bungad nya habang nakangiti.

Kinunutan ko sya ng noo. "Gusto mo ba talagang paduguin ko ang labi mo?" Tumawa lang naman sya. Inikot ko ang tingin sa paligid namin at ibinalik sa kaniya ang tingin. "Anong ginagawa mo dito?"

He frowned. "Para namang ayaw mo akong makita."

Matunog akong ngumisi. "Sino bang nagsabing gusto ko?"

Tumawa sya at napailing. "As I've expected." Tinuro nya ang pinanggalingang direksyon. "Dito yung locker room namin."

Napatango naman ako. Wala akong maisip isagot kaya nag 'okay' nalang ako. Ngumiti na naman sya at pinasadahan ako ng tingin.

"Porma ba yan?" Natatawang sabi nya na ang ketchup sa katawan ko ang pinatutungkulan. Sinamaan ko tuloy sya ng tingin. "Pfft. Tara. Tara." Tapos tumalikod na sya at nagsimulang maglakad pabalik sa pinanggalingan nya.

"Saan?" Tanong ko pero sumunod din naman ako.

"Hindi ko pa rin makuha ang logic kung ba't sa building nyo inilagay ang locker room namin." Ang layo ng sagot nya. Pss. Pumasok kami sa isang kwarto. Nang libutin ko yon ng tingin, do'n ko nalamang ito rin yung locker room na pinasukan namin nung hinila nya ako paalis sa harap ng Class 5-1.

Binuksan nya ulit yung isang locker room--I think, that's his. Tapos may kinuha sya at itinapon sa 'kin---na tumama na naman sa mukha ko. Sinamaan ko sya ng tingin pero ngumiti lang sya. Nang tingnan ko kung ano yung itinapon nya, sinamaan ko na naman sya ng tingin.

"Anak ng---polo?" Hindi makapaniwalang sabi ko.

He shrugged. "Wala na pala akong extra shirt eh. Bahala ka kung susuutin mo o hindi."

I rolled my eyes. "Pupunta nalang ako sa clinic at dun manghihiram ng shirt."

Nakangiti syang umiling. "Nah-ah. Hindi mo alam? One week na yong sarado."

Kinunutan ko sya ng noo. "Ha? Wala bang substitute o temporary room? Pa'no kung may maaksidente?"

Tumuro sya sa right side nya. "There's what you call 'Mysterecy Hospital' of Medical Department." Kinowt pa nya sa ere ang Mysterecy Hospital.

Napailing ako. "Ibang klase." I murmured.

Dumiretso na rin ako sa shower room pero pagbukas na pagbukas ko niyon, may lalaki!

"Shit!" Sabay pa kaming napasigaw at nagkatalikuran.

Napatingin naman sa direksyon namin si Steal. "Whoa!" Mabilis nya akong hinila palayo sa lalaki. "Anong ginagawa mo dyan?" Tanong nya dun sa lalaki.

Nakarinig ako ng kaluskos ng paggalaw pagkatapos ay naglakad. I guess, it's now safe to look. Nang tingnan ko, nakatopless yung lalaking nanggaling sa shower room.

Tiningnan nya ako habang pinupunasan ng tuwalya ang basa nyang buhok. "I should be the one asking her that." Itinuro nya ako.

Nagtama ang paningin namin at naningkit ang mata ko. Then realization hit me. "You're that arrogant jerk!/You're the neophyte!" Halos sabay na sabi namin sa isa't isa. Sya yung lalaking kausap ng SC President nung araw na pumunta ako sa SC Office.

Nagpalit-palit naman ang tingin sa 'min ni Steal. "Magkakilala na kayo? That's good."

Napangiwi si.. who is he again? "Alam mo bang locker room 'to ng mga lalaki lang?" Tanong nya sa 'kin.

Bago pa ako sumagot, bigla nalang may nagsipagpasok. Napalingon kaming tatlo sa may pintuan at nakita ang tatlo pang lalaki. Gaya ng aroganteng lalaki ay nagulat sila pagkakita sa 'kin.

"Whoa! Nakikita ba ninyo ang nakikita ko?"

"Dude, ba't may chix dito?"

Napakamot ng ulo si Steal. "Aish! Aish! Isarado nyo ang pintuan!" Utos nya sa mga nasa pintuan. Nang hindi sila magsipaggalaw, sumigaw ulit si Steal. "I said, shut the door!"

Para namang natauhan yung tatlo at isinarado nung isa ang pintuan. Kaso bago pa makalapit sa amin yung lalaking nagsara, may kumatok sa pinto. Pinanood naman namin syang buksan ng maliit yung pinto at kausapin ang kung sinuman. Ilang segundo lang, nilingon nya si Steal.

"Pre, hinahanap ka ni Naomi. G*go ka daw." Tumawa siya. "Hindi mo daw sinipot."

Napangiwi si Steal at napakamot ng batok. "Sabihin mo, mamaya ko na sya kakausapin."

Kinausap ulit nung lalaki tapos sinara na nya at lumapit na ulit sa amin. Napailing lang naman yung aroganteng lalaki. Pss, ano nga ba kasing pangalan nito? Hindi ko maalala.

"Ba't may fifth year dito?" Sabi ng isa sa mga lalaki paglapit sa 'min. Mga second year senior high sila gaya ni Cortez based sa kulay ng suot nilang mga platename. Obviously, two years ahead of me.

Hinead to foot naman ako ng tingin ng isa pa. "Not just a fifth year. A female fifth year."

"At puro pa sya ketchup!" Dagdag ng tatlo dahilan para magtawanan sila kasama si Steal maliban do'n sa lalaking arogante. Pss, ang alam ko, number ang pangalan nya. Uno? Dos? Tres?

"Lock the door. This could create a commotion." Sabi ulit ng lalaking hindi ko pa rin matandaan kung sino.

"Sandali nga, Fourth at Steal.." Itinuro ng isa sa tatlong lalaki sina Steal at Fourth. Right, finally, naalala ko rin. Fourth ang pangalan nya. "Sino ba sa inyo ang nagdala sa kaniya dito?" Tanong nya na ako ang pinatutungkulan.

"Ako. Ngayon, baka gusto nyo nang i-lock ang pintuan?" Sarcastic na ngumiti si Steal.

May isa namang pumunta do'n para i-lock ang pintuan. Tiningnan ako ni Fourth at iyon na naman ang smirk niya.

"Who would've thought we're having this kind of set-up with rookie little princess?" Sarkastikong sabi nya.

"Little princess my ass." Inis na sagot ko. I'm getting a lot of nicknames recently.

Para namang nagulat do'n yung tatlong lalaki at tiningnan ako mula ulo hanggang paa. Iritable ko naman silang kinunutan ng noo.

"Ano?" Iritable kong tanong.

"You're 'the' neophyte?" Hindi makapaniwalang sabi ng isa.

I tsked. Hindi ko rin alam kung ako ba ang neophyte na sinasabi nila. Pero sumagot si Steal ng 'yeah'. Buti pa sya alam nya.

Ginesture ni Fourth ang nilabasan nyang shower room. "Magpalit ka na. I don't like a Dexter's presence here."

Huh? Dexter? Bago pa ako makapagtanong tungkol do'n, itinulak na ako ni Steal papasok sa shower room.

Napatingin ako sa polong hawak ko. Geez. Am I really going to wear this? Napailing ako. Wala na naman akong choice. Siguro, pupuntahan ko nalang si Snow mamaya at sya ang hihiraman ko. Maghuhubad na sana ako pero naalala kong lima silang lalaki sa labas. Gaaah, wala naman siguro silang masamang balak sa 'kin? Kung meron, talaga namang wala akong laban.

"Ang tagal mo naman?!" Biglang sumigaw ang isa sa kanila.

Napatalon ako sa gulat. "Sandali! Maghintay ka!" Pss, atat!

Ilang segundo palang akong nasa loob, nagpaparinig na sila na kesyo ang tatagal daw talagang magsipagkilos ng mga babae at ang daming kaartehan. Sa inis ko, wala pa yatang dalawang minuto, natapos na ako at pabalyang hinawi ang kurtina.

"Ngayon mo sabihing babae ang kasama natin kanina, Bryan." Natatawang sabi ni Cortez.

Tiningnan nila ako at ang suot kong polo saka sila nagsipaghagalpakan ng tawa.

"Tatahimik kayo ng kusa o tatahimik kayo ng may pasa?" Inis na babala ko.

Napatingin na naman sila sa akin. Two seconds and they bursted out in laughter. That's it! Malakas ko silang hinawi in a way na tinulak ko sila pagilid.

"Sa inyo na yang locker room nyo!" Pasigaw na pamamaalam ko at lumabas. Pagsara ko naman nang pabagsak sa pintuan, may lumapit sa aking babae. Based sa border line ng platename, isang first year senior high.

Mukha syang nagulat dahil galing ako sa isang boys' locker room pero hindi nagsalita tungkol dun. "Uhm. Nandyan ba si Steal?" Mahinhing tanong nya.

Isang iritableng tingin naman ang ibinigay ko sa kanya. "Mukha ba akong hanapan ng nawawalang tao?"

Napakagat labi naman sya. "Uhm, kung oo, pwede bang pakisabing hinahanap ko sya? I'm Vivian, by the way."

Para namang mauubusan ng pasensya na ipinikit ko ang mata ko saka ulit sya inis na tiningnan. "Tell him yourself! He's inside!" Saka ako naglakad paalis. "Ugh! Seriously!"

Pagdating ko sa classroom, sinalubong din ako ng tawanan ng buong Class 5-1. Palibhasa, tapos na yata agad yung observation dahil wala na yung teachers at SC President dito kaya nagagawa na naman nilang magwalwal. Nakasimangot naman akong dumiretso sa upuan ko. Hindi ako umupo. Wala akong balak na magtagal dito. Kukunin ko lang sana yung bag ko pero wala!

"BWAHAHAHAHAHA!"

"Sabi ko na nga ba, hindi babae 'to eh!"

"Oy. Sabihin mo nga, dati kang barako 'no?"

"SHUT UP!" Sinigawan ko na ang mga kaklase ko dahil ang iingay nila pero gaya ng inaasahan, wala namang epekto!

Nasaan na ba ang bag ko? Yumuko ako para tingnan sa ilalim pero wala. Sa row namin, wala. Nagpalinga-linga ako para hanapin ang bag ko. Nagulat ako nang may humila bigla ng buhok ko mula sa likod.

"Ba't pinapapasok ka ng guard kahit may violet highlights ka?"

Nilingon ko at nakita ang isa sa mga kaklase ko. Hawak nya ang buhok kong may kulay.

Napaangat ang isang sulok ng labi ko. "Kamusta ka naman na may hikaw?"

Nginisihan nya lang ako at bago pa sya makasagot, bigla namang may sumigaw.

"Ito ba hinahanap mo?!" Hawak hawak nya at tinataas ang bag ko! Medyo malayo sya sa kin. May katabi pa syang lalaki at parehas silang pangisi-ngisi.

"Ibigay mo sa 'kin yan." Nagbabanta ang tono ko.

He smirked. "Kung hindi, anong gagawin mo?" Itinaas nya ang bag ko at yung katabi nyang lalaki, inilagay sa ilalim ng bag ko ang isang balde ng tubig.

Dahan-dahan naman akong naglakad palapit sa kaniya. "Ibabalik mo yan ng kusa o ibabalik mo 'yan nang may pasa?"

Tumawa sya ng mapang-asar. Nagsalita sya pero hindi ko na naintindihan ang sinabi nya nang magsimula ang mga kaklase kong pagbabatuhin ako ng crumpled papers kasabay ng pagbo 'boo!'.

Argh! They're being too much! Sinugod ko ang lalaking may hawak ng bag ko pero bago ko pa sya tuluyang malapitan, hinulog na nya sa isang balde ng tubig ang bag ko!

Hindi ko na alam kung anong nangyari at paano nagsimula. Basta ang alam ko, nagkagulo na sa classroom. Nagkaroon ng water war. Hindi ko alam kung sa'n nanggaling ang mga tubig pero may mga hawak silang balde at tabo na syang ginagamit nilang pang-atake.

As for me, nangunguha lang ako ng balde ng may balde. Hindi ko alam pero mas mukha kaming naglalaro kesa nag-aaway. Lahat nga kami basa na dahil mismong sila-sila, nagbabasaan. Pero ako pa rin ang main target nila. At mukhang ako ang pinakabasa. We're 15 in class. Anong magagawa ko sa dami nila?

Natigil lang kami nang biglang bumukas ng malakas ang pintuan ng classroom. May isang lalaking sumigaw at pumasok.

"WHAT KIND OF MESS IS THIS, CLASS 5-1?!"

Lahat kami ay napahinto. Parang na-froze ang isang movie. Nakataas pa rin ang dalawang siko ko na ipinanghaharang ko sa mga tubig. May dalawa akong kaharap na lalaki at parehas silang may hawak na balde na nakatutok sa akin. Almost gano'n din halos lahat ang hitsura ng iba. Gulo gulo ang mga upuan, walang bakas ng tamang lining. Nakakalat ang mga basang bag. Basa ang sahig, board, displays at iba pa. A total disaster.

"Everyone! In Discipline Office. NOW!"

Uh-oh.

Chapter Five
The Female Badass

"Hoy, Winmar! Ayusin mo nga yan! Nagkakalat ka lang eh!"

"Tang *** naman! Ang bopols mo! Gan'to kasi!"

"Papalitan na kaya natin 'tong mga upuan na 'to? Mga uugod-ugod na pards."

"Holy Christ! Sabihin nyo nga, sinong nagpasimula ng tang ---ng water fight na 'yon?!"

Ang gulo-gulo ng buong classroom habang nagsisipag-ayos kami. Takbo dito, takbo do'n ang lahat. Idagdag pa ang pasigaw nilang pag-uusap. Nanahimik lang sila nung...

"EVERYONE, SHUT THE HELL UP AND DO YOUR JOBS!"

Bumalik sa sari-sarili nilang gawain ang buong klase nang sumigaw ang leader--si Kento. Of all people, sa kaniya siguro pinakaunfair ang pag-aayos ng nabasang classroom namin dahil during the water fight, nasa labas sya ng classroom at tahimik lang kaming pinapanood. Ngayong napagalitan kami, kasama sya sa mga maglilinis. Dahil ang sabi ng male facilitator na sumaway sa 'min, siya raw ang 'president' at dapat ay binabantayan nya ng maayos ang klase.

Akalain nyo yun? May officers din pala sa Class 5-1. Though, wala akong matandaang nagkaroon ng botohan. Siguro nung first day na absent ako? O talagang ever since, siya na yung President.

Ang Vice President, based sa sinabi ng lalaking facilitator na nakilala ko bilang Mr. Rod, ay si Trace. Trace Villamor. Siya yung parating kasa-kasama ni Kento. At ang secretary naman ay si Macky. Yung lalaking nagbalik ng schedule ko sa 'kin nung araw na pumunta ako ng Technology Building.

"Nagsasayang ka ng pintura."

Nagulat ako nang may humablot ng paint brush mula sa kamay ko. Nilingon ko kung sino 'yon at nakita si Kento. Kunot-noo nya akong tiningnan. Halatang nababadtrip. Pss, eh di sya ang magpintura. Hindi ko rin maintindihan kung ba't kailangan naming magpintura samantalang nabasa lang naman ang classroom.

Sasagot sana ako nang may humila naman sa 'kin patayo mula sa likod. Pagtingin ko kung sino, nakita ko si Macky.

"Ano ba!" Winaksi ko yung kamay nya paalis sa pagkakahawak sa 'kin.

Nanatili naman syang nakangiti sa 'kin. "Parehas kayo ni Kento." Natatawa-tawang sabi nya.

Nginiwian ko sya. Yuck. Saang aspect? Tapos biglang lumapit sa 'min si Trace. Silang dalawa ang parating kasama ni Kento. Si Macky yung laging nakangiti at si Trace naman yung may maamong mukha. Paminsan-minsan ngumingiti sya.

Sinulyapan ni Trace si Kento na nakaupo habang hinahalo yung kulay puting pintura tapos tumingin sya sa 'kin.

"Get her out of this room." Biglang nagsalita ang nakaupong si Kento saka nagsimulang ipagpatuloy ang pagpipintura ng pader.

"What the hell?!" Sinigawan ko naman sya. "What are you? A boss?! Kung makapagsalita ka---" Hindi ko natapos ang sasabihin ko nang bigla syang tumayo.

Napatingala ako sa kaniya at napayuko sya sa 'kin. "Get. Out." Seryoso yung pagkakasabi nya.

Naramdaman kong kumunot ang noo ko. "What the hell is wrong with you?! Tumutulong na nga ako--"

"Inuubos mo ba talaga ang pasensya ko?!" Napagitla ako nang bigla syang sumigaw. "You're not helping at all. You're actually the reason of this whole bullshit." He gritted his teeth. "At ilang beses ko bang kailangang sabihing hindi ka kasama sa klaseng 'to? Now, get out and find a way to be in other section." Iyon lang at tinalikuran nya na ako. Yumuko sya para kunin ang pintura at naglakad paalis.

Napaangat ang isang sulok ng labi ko. "Psh. Akala mo, kung sino." Bulong ko sa sarili ko. I don't want him to hear me. Ayoko din namang masangkot pa ulit sa away.

"Hey, damsel." Biglang nagsalita si Trace.

Inis ko syang nilingon. "Ano?!"

Humalakhak naman bigla si Macky. "Dude, they are so alike." Natatawang sabi nya.

Natawa din si Trace. Hinawakan nya ako sa dalawang balikat at iginiya palabas ng classroom.

"You know what, I'm actually fine with you. But a rule is a rule." Sabi nya habang naglalakad kami palabas.

Hindi na ako nakapagsalita dahil pagtapak na pagtapak ng paa ko sa labas ng classroom, ngumiti si Macky at sinigawan ako ng 'Have fun!' saka pabagsak akong sinarhan ng pinto.

Great.

Okay na din. Wala akong gagawin. Bahala na silang mag-ayos ng pinakamamahal nilang classroom! Psh.

Nagpamulsa nalang ako at naka-chin up na naglakad paalis. Basa at puro pintura pa rin ang suot kong polo ni Steal habang naglalakad pero wala namang kahit na sinong estudyante ang nandito ngayon sa hallway. Ang totoo, nalaman ko kay Steal na kami lang ang class na nandito sa buong building.

May tatlong room dito sa second floor. Sa dulo ang pinakamalaki--ang classroom namin. Ang unang room ay storage room kaya paminsan-minsan ay may mga estudyante para kumuha o maglagay ng kung ano. Ang pangalawang kwarto naman ay ang locker room ng Class 5-1. Sa kasamaang palad, mukhang walang slot para sa 'kin. Isa pa, ayoko rin namang magkaroon ng locker do'n. Delikado.

Sa ground floor naman ng two-storey building na 'to ay may apat na room. Ang una ay ang boys' locker room ng section nina Steal. Ang pangalawa ay girls' locker room ng section pa rin nila. Ang pangatlo at pang-apat ay hindi ko alam.

One more thing that makes this building different from the other buildings. Napakamodern ng design. Malayong-malayo sa pag-aakala kong luma dahil ito lang ang nag-iisang two-storey.

Pagbaba ko sa ground floor, napakunot ang noo ko nang matanaw ang limang babae sa dulong classroom. Para silang sumisilip sa room--ang boys' locker room ng section nina Steal. Pss, stalkers?

Hindi ko na sila pinansin at lalagpasan nalang sana nang makita ko ang isa sa mga babae. Siya yung nakabanggaan kong babae. Napansin nya yatang tinitingnan ko sya kaya naman bigla nya akong tiningnan at tinaasan ng kilay.

"What are you looking at?" Ang taray pa rin ng tono nya.

Napangisi ako at napailing. "Hindi ba dapat ako ang magtanong nyan sainyo?" Itinuro ko ang room na sinisilipan nila. "Boys' locker room yan diba?"

Mukhang hindi nya yata nagustuhan ang sinabi ko at bigla nalang syang nagmartsa papalapit sa akin pero bago pa sya magbitaw ng kung anong bitch line, bumukas na ang pintuan ng boys' locker room. Sabay-sabay kaming napalingon at nakita na kalalabas palang ni Steal, Fourth at isa pang lalaki.

"F-Fourth.."

Napatingin ako sa mataray na babae. Luh? Biglang naging maamong palaka?

"Hi Steal.." Bati naman nung dalawa na halatang mga kinikilig.

Hindi sumagot si Fourth. Nakangiti namang nagwave sa kanila si Cortez. Pss. Higad talaga. I rolled my eyes heavenwards saka tumalikod at nagsimulang maglakad paalis nang bigla akong tawagin ni Steal.

"Mylabs!"

Napalingon naman ako sa kaniya nang sumabay sya sa paglakad ko. Nginitian nya ako. "Dapat bang hindi na ako magtataka sa tuwing lalabas ka ng classroom nyo ng madumi?"

Napatingin naman ako sa polo nya na hiniram ko lang. "Ano, lalabhan ko nalang 'to."

Umiling sya ng nakangiti. "Sa'n ka ba papunta?"

Napakamot naman ako ng ulo. "Hindi ko rin alam." Tapos naalala ko naman bigla yung sinabi sa 'kin ni Kento. "Oy Cortez.."

Natawa sya. "Look. I'm calling you 'mylabs'. Hindi ba dapat 'yon din ang tawag mo sa 'kin?"

Sinamaan ko naman sya ng tingin at binigyan ng mahinang suntok sa braso. "Pss. Itatanong ko lang. Sa'n ako pwedeng pumunta para magpalipat ng section?"

Napatingin naman sya sa 'kin na parang nagugulat. "Ba't magpapalipat ka?"

I rolled my eyes heavenwards. "Sa tingin mo, makakasurvive ako sa Class 5-1?" Sarcastic na tanong ko.

Tumawa sya. "You did! Halos isang linggo ka nang napasok sa kanila."

Napailing ako. "Oo at halos isang linggo na din akong lumalabas ng dugyot sa kanila."

"About that. Wala ka na bang ibang mahihiraman ng damit? Wala na 'kong extra shirt!"

I frowned. "As if gusto ko ang malalaking tee shirts mo." No choice lang ako.

"Hindi mo gusto pero sinusuot mo naman. Ikaw na nga yata ang nagamit ng extra shirts ko. Next time, bibili na 'ko para sa 'yo." At tumawa na naman sya.

Napaangat naman ang isang sulok ng labi ko. "Hindi ko naman sinabing pahiramin mo 'ko eh."

Tiningnan naman nya ako at tinulak ang forehead ko gamit ang hintuturo nya. "Ba't di ka nalang magpasalamat, Violet-mylabs?"

Napanguso ako. "No way. Maliban nalang kung titigilan mo ang kaka mylabs! Yuck. Kadiri. Lumayo ka nga!"

Bigla nya naman akong inakbayan! Ang higpit ng akbay nya tas bigla nyang ginulo ang buhok ko. "Si Violet ka nga!"

Tinulak ko naman sya palayo. "Hoy, ano ba! Nanananching ka eh!" Ayaw nyang lumayo kaya naman jinob ko na sya sa sikmura.

"Aray naman, Violet-mylabs! Ganyan mo ba ipakita ang sweetness mo?" Umarte syang parang nasasaktan.

Hindi ko na napigilan at natawa ako. "Tigilan mo nga ako, Cortez. You look pathetic."

Umayos naman sya. "Gwapong pathetic." At nagpose pa.

I rolled my eyes and muttered, "Ang lakas ng hangin."

Tumawa na naman si Cortez. "Ang cool ko kasi."

Tinulak ko sya palayo. "Iluwa mo nga ang electric fan!"

Pero tumawa lang ulit sya.

For a week, I can say that Steal Cortez became my friend. Ewan ko ba. Hindi naman raw nya ako sinusundan pero lagi naman kaming nagkikita. Isa pa, parati namang sya ang nagpapahiram ng shirts sa 'kin tuwing may prank ang mga kaklase ko. Medyo badtrip pa din ako sa kaniya dahil sa dalawang atraso nya sa 'kin pero vibes naman kami. Madalas naman pinagtitripan lang din nya ako na ginagantihan ko rin ng pantitrip.

Pero isa din si Cortez sa mga dahilan kung ba't mas marami pa sa inaakala ko ang mga estudyanteng galit sa akin. Dahil nga madalas kong suutin ang tee shirts niya--na may apelyido niya sa likod--marami sa mga babae ang parati akong tinatapunan ng masasamang tingin. Sa hindi malamang dahilan, sikat pala ang lokong 'to sa Campus. Sikat bilang 'casanova'. Tss. Iyon ang sa tingin ko dahil kung sinu-sinong babae ang madalas kong nakikitang kasama niya at halos lahat yata ng babae eh tinatawag niya ng 'mylabs'.

"Kilala mo si Snow?" Tanong ko sa kaniya habang naglalakad kami sa ground. Naalala kong binanggit ni Snow ang pangalan ni Steal nung unang araw ko dito sa school. Isa pa, nasa iisang building sila.

"Snow Crisostomo?" Tanong ni Steal. Busy sya sa paglalaro sa cellphone nya.

"Oo. Sa kaniya sana ako manghihiram ng shirt." Sagot ko.

Bigla naman syang napahinto at napalingon sa 'kin. Mukha nga syang gulat na gulat eh. Tinaasan ko naman sya ng dalawang kilay.

"Ba't ganyan yang tingin mo?" Tanong ko.

Nagpatuloy sya sa paglalakad at binalik nya ang tingin sa cellphone. "Wala. Kaklase ko sya. Hindi ko lang akalaing may kakilala ka palang tulad nya."

"Anong tulad nya?"

Parang batang napakamot naman sya sa ulo nya at ngumiti sa 'kin. "She was one of my flings."

Nanlaki naman ang mata ko. Napaatras pa nga ako ng dalawang hakbang. But then, that's Snow, afterall. Binalik ko ang tingin sa daan.

"Pinsan ko sya."

"Oh." Napatango si Steal. "Kaya pala. Mother side?"

"Yep. Magpinsan parents namin." Napatingin naman ako sa dinadaanan namin. "Sa'n nga pala tayo papunta? Wala ka bang klase?" Tiningnan ko ang wrist watch ko. "It's already 8:46."

Para naman syang natauhan. "Oo nga pala." Napakamot na naman sya ng ulo.

Tinuro ko ang building nila na malapit na sa 'min. "Gesge. Ayun na yung building nyo oh."

"Hindi mo ba pupuntahan si Snow?"

"Hindi na. Hindi nalang pala ako papasok ng hapon. Ge na, alis na."

Tinap nya ako sa balikat. "Grabe, tinataboy mo talaga ako eh 'no? Aalis na 'ko. Bye mylabs." Kumindat pa sya.

Bago pa ako magsalita eh tumakbo na sya palayo. Nung medyo malayo na sya, may sumalubong naman sa kanyang babae. Bagong mukha na naman. Umakbay sya dun at sabay silang naglakad. Napailing nalang ako. Halos lahat yata ng babae eh 'mylabs' ang tawag nya. Saka palagi nalang may babaeng naghahanap o nakasunod sa kanya! Pss. No wonder he's labeled as casanova of the campus.

Napatingin ako sa paligid. Sa'n na kaya ako pupunta? Uuwi nalang siguro ako. Pero pa'no ako lalabas? Ah, hihintayin ko nalang ang lunch break. Napatingin ako sa paligid. Sa'n naman ako maghihintay?

Nang may makita akong bench, dumiretso na ako agad do'n at umupo nang nakasandal sa isang puno. Pumikit ako at balak kong matulog nalang muna. Hahayaan ko nalang na gan'to ang suot ko. Ang weird pero wala naman talaga akong pakialam sa iisipin ng ibang students.

Ilang minuto na rin akong nakapikit nang bigla nalang may tumamang bola sa ulo ko!

"Anak ng!"

Agad akong napadilat at nakita ang bola ng volleyball sa paanan ko. Hinanap ko kung sinong possible na bumato no'n at nakita ko ang limang babae na palapit sa akin. Pss, malamang sila ang bumato sa 'kin. Sila din yung limang babaeng nakita kong sumisilip sa boys' locker room.

Umayos ako ng upo at hinintay silang makalapit. Nang makalapit sila, yung nasa pinakagitna ang nagsalita.

"Get out." Tapos gamit ang mapilantik nyang kuko ay ginesture nya ang inupuan ko.

Kinunutan ko naman sya ng noo. She's getting into my nerves. Talagang may attitude ang isang 'to. Una, nagkabangga kami at gusto nya akong paluhurin. Pangalawa, nasulyapan ko lang sila sa mahiwaga nilang krimen, nagtaray na. Ngayon, pinapaalis nya ako sa pwestong ako ang nauna? Ibang klase.

"Ano ba? Bingi ka ba o sadyang tatanga-tanga? She said, get out." Pag-uulit ng babae sa kanan nya.

Napatayo naman ako. "Why would I?" Tanong ko sa tonong alam kong ikaiirita nila.

As I've expected, mas nagsipagtaasan ang mga kilay nila. Yung nasa dulo ang sumagot. "That's our spot, bitch."

Napatingin naman ako sa inupuan ko at muli silang tiningnan. "Pero ako ang nauna dito." Nakangising sabi ko. Alam kong alam nila na inaasar ko sila.

Nagstep forward ang leader. "I don't care if you're a Dexter. Just back off, bitch. Bago mo pagsisihan." Huh? Ako? Dexter? Ano bang Dexter ang pinagsasasabi ng mga tao sa paligid ko?

Napailing ako. "Ano bang sinasabi mo?" Iritable nang tanong ko.

Nagstep forward naman ang isa pa sa mga kasama nya. "Just get out of here!"

Nakakapikon. Ang daming bench bukod dito sa inuupuan ko. Ba't di nalang sila umupo sa iba? Ang lalakas ng saltik sa utak amputek.

Nilingon ko ulit ang inupuan ko. Sinadya kong igalaw ang ulo ko at ipakita sa kanilang ineexamine ko ang spot 'nila' mula lupa hanggang puno. Pagkatapos kong gawin 'yon, nilingon ko sila--na pare-parehas na tinitingnan akong para bang isa akong nakakadiring alien.

"Wala naman akong makitang pangalang nakaukit o nakasulat dito na nagsasabing may may-ari eh." Sabi ko sa isang kaswal na tono. Bigla akong ngumisi. "Pero dahil tingin ko, mas matured akong mag-isip kesa sa inyo kahit na nasa fifth year ako at second year senior high kayo, then fine, enjoy your 'spot'." Kinowt ko pa sa ere ang huling salita saka nakangisi ko silang nilagpasan para umalis.

Nasa mukha ko ang 'victorious smile' habang naglalakad palayo nang sumigaw na naman ang isa sa kanila.

"Violet!"

Wew. Even them know me. Huminto ako para ipaalam na narinig ko sila pero hindi ako lumingon.

"Prepare your hide out now, bitch!"

Pss. Itinaas ko ang isa kong kamay at winave 'yon as a goodbye bago ako tuluyang naglakad palayo.

Female badass huh?

Chapter Six
Katsuwara Siblings

"LILIA!"

"Mamaya na! Mamaya, pramis!"

"Lily! Don't turn your back on me!"

Huminto ako sa mabilis na paglakad at hinarap ko ang kapatid ko. "Baka gusto mo munang pagbihisin ako, Kuya Red?" Sarcastic na sabi ko at ibinaba ang tingin sa polong suot ko na may pintura pa rin though tuyo na sya.

Mukha namang na-realize yun ni Kuya Red. Pinaningkitan nya ako ng mata at tinitigan ako pero ilang seconds lang, bumuntong-hininga sya. "Fine. Pero lumabas ka agad right. after. you. change. Clear?"

I rolled my eyes in a kidding manner. "Crystal."

Umakyat na ako sa kwarto at agad na kumuha ng damit saka dumiretso sa shower room. Pagkatapos kong maligo ay naupo ako sa higaan ko at hinanap sa drawer ng bedside table ang debit card ko. Nakita ko rin naman at agad ko iyong nilagay sa school bag ko. Nakakainis kasi. Kung kailan ko kailangan, saka ko naiwan. Kung nadala ko 'to kanina, eh di sana hindi ko kailangang umuwi nang suot pa rin ang polo ni Cortez!

Ang buong akala ko, walang tao sa bahay dahil nasa mga office o anong kalokohan nila ang mga kapatid ko. Turns out, nandito pala si Kuya Red, ang sinundan ko sa 'ming magkakapatid. Nakakapagtaka nga eh. Dahil sya ang pinakamadalas nasa galaan pero ngayon, nandito sya! What a very good timing.

Tiningnan ko ang wall clock at nakitang alas dos na. Nasa labas pa kaya si Kuya Red? Ah bahala sya! Mamaya nalang ako magkukwento. Hindi pa plantsado ang iniisip kong mga palusot.

In the end, napagpasyahan ko nalang na matulog. Basta humiga lang ako at ipinikit ang mata ko. Sandali lang nang tuluyan akong nakatulog.

Hindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog pero nagising nalang ako sa malakas na tunog ng alarm clock ko. Agad akong napabalikwas ng upo mula sa pagkakahiga at tiningnan ang orasan ko. Alas---Alas siete?!

Tatayo na sana ako nang paglingon ko sa paligid ko ay nakita kong nakaupo ang mga kapatid ko na nakapalibot sa akin. And they are all wearing a sinister look. Napalunok ako. Ano na naman bang ginawa ko para tingnan nila ako ng ganyan?!

"M-May pasok pa ako." Sabi ko para i-excuse ang sarili ko.

Itinuro ni Kuya Gray, ang pinakamatanda sa 'ming lima ang bintana ng kwarto ko. "It's seven pm in the evening."

Luh? Pagtingin ko sa bintana, madilim nga. Napangiwi ako. So, ano? Nandito talaga sila para i-brain torture na naman ako? Usually naman kasi, gan'to talaga sila kapag... may nagawa akong kalokohan.

"Uh, bakit?" Tanong ko.

"Tinulugan mo 'ko kanina." Nakaismid na sabi ni Kuya Red.

Do'n ko naman naalalang... oo nga pala, yung tungkol sa suot ko pag-uwi ko kanina na nakita ni Kuya Red. Ooops. Kaya pala sila nandito.

Napakamot ako ng ulo. "Ayaw nyo ba munang kumain ng gabihan?" Lumusot ka please!

"Tss. Ngayon na." Sabi naman ni Kuya Blue, ang sumunod kay Kuya Gray.

Si kuya Neon, ang sumunod kay kuya Blue, ay ngumisi. "Alam mo naman na siguro kung ba't kami nandito diba?"

I rolled my eyes. Yeah right. Hot seat. Bago pa ako magsalita, itinaas na ni Kuya Gray ang polo ni Cortez na puno pa rin ng pintura.

"Whose polo is this?" Tiim-bagang ang tanong ni Kuya Gray.

I gulped. Sa kanilang apat, kay Kuya Gray talaga ako takot. "A-Ano, sa tropa ko. S-Sa tropa ko yan, Kuya Gray." Sabi ko.

Nilakihan naman ako ng mata ni Kuya Red. "At bakit suot mo pagdating mo?"

"Ba't puro pintura?"

"May pinasukan ka na naman bang gulo?"

"Baka gusto mong bumalik ng Japan?"

"Nakipag-away ka na naman?"

"Sandali nga! Sandali." Sabi ko with matching gestures na parang hinaharangan sila.

Nagsipaghintuan din sila at seryosong tumitig sa 'kin. Kuya Gray raise both of his eyebrows. "What?" Masungit na tanong nya.

I tsked and scratch my head. "Gan'to kasi, nagkaroon ng..." ano nga ba? "...ng water game. Oo tas ayun nagkabasaan. Yung isa sa mga kaibigan ko..." wew, kaibigan sa Class 5-1? Ang layo sa katotohanan. "..pinahiram ako." Halos pahina na nang pahinang sabi ko. Hindi ko kasi sigurado kung realistic o believable man lang ba yung mga tagpi-tagpi kong kuwento.

"Oh eh ba't puro pintura ka?"

"Saka wala ka bang kaklaseng babae at polo pa 'to?"

"O kaya ba't hindi nalang kay Snow ka humiram?"

"At ba't ka nga pala tanghali umuwi? Diba hanggang alas quatro ang pasok mo?"

Nagusot naman ang mukha ko. Pss, nahinto lang ako saglit, nagsunud-sunod na naman ang mga tanong nila.

"Chillax nga lang kayo." Sabi ko sa kanila. Kinakabahan na ako dito eh! Think, Violet! THIIINK! "Ano, gan'to kasi 'yan. Pagkatapos ng game namin.. napag-usapan ng Class Officers na i-redecorate ang classroom namin. Humingi ng permission sa mga teachers kaya wala kaming classes. Ayun, tumulong ako sa pag-aayos." Kahit na in reality, pinaayos lang kami at sa nakakatuwang parte, pinalayas lang naman talaga ako ng Class President namin. Pss. "Tapos natapos kami ng hapon at pagkatapos nun, pinauwi kami. Cut ang klase dahil.." Hmm, ano ba? "..dahil may general conference ang mga teachers."

Galing. Palakpakan! Violet for the president. Whooo! Pfft. Lmao.

Sa tingin ko, naging okay naman ang kwento ko dahil hindi naman na ako tinadtad ng sandamakmak na tanong nina Kuya gaya nung dati na hindi pa ako expert sa instant hotseat. Pagkatapos no'n, dumiretso na kaming lima sa kusina para kumain ng gabihan.

Lima lang kami dito sa bahay. Ako, si kuya Gray, si kuya Blue, si kuya Neon at si Kuya Red. Ako ang bunso at nag-iisang babae. Ewan ko ba. Naghabol yata ng babae ang mga magulang ko kaya mag isa lang ako. At wag nyo na ring itanong kung bakit lahat kami ay puro kulay. Pangarap yata ng parents namin ang bumuo ng rainbow. Pss.

Ang mga kapatid ko lang ang tumatawag sa akin ng 'Lilia' at 'Lily'. Nickname ko kumbaga. Nung bata kasi ako, pag pinagtitripan nila ko tinatawag nila akong LILA which is tagalog ng Violet. At sa hindi malamang dahilan, ang Lila ay naging Lily sa di kalaunan. Hanggang sa tinawag na rin nila akong Lilia at yun na ang nakasanayan nila. Ever since ata yun grade four ako? Hanep. Walang planning sa pangalan ko diba?

Wala rin kaming kinuhang mga kasambahay dahil pare-parehas naman kami na ayaw na magrely sa mga katulong pagdating sa mga gawaing bahay. Sabi ni Kuya Gray--ang pinakamatanda sa 'min--dapat raw matuto kaming disiplinahin ang sarili namin at matuto raw kami ng mga gawaing bahay. Though exception ang paglalaba. Nagpapalaundry kami pero kapag may mga time na nababadtrip sa 'min si Kuya Gray dahil sa mga kung anu-anong kalokohan namin, lahat kami eh maglalaba ng sarili naming mga damit. Fair naman si Kuya Gray kaya naglalaba din sya ng damit nya pag gano'ng nababadtrip sya.

Okay naman ang dinner. Si kuya Red ang nagluto. Siya lang kasi at si Kuya Neon ang marunong magluto sa 'min kaya nagpapalit-palitan lang sila. As a counterpart, except na sila sa paghuhugas ng plato. Pfft.

Pagkatapos ng dinner, magmomovie marathon daw yung apat. Inaya nila ako pero di ko naman trip manood kaya umakyat nalang ako sa kwarto ko.

Dumiretso ako sa tapat ng computer ko pagpasok sa kwarto. Nagdota lang naman ako tas saglit lang eh naisipan kong pumunta sa Facebook. Nang nasa website na 'ko ng Facebook, feeling ko, naghang ako.

Nakatitig lang ako sa monitor. Hindi ko kasi alam kung magsasign-in ako. Six months ago, dineactivate ko ang account ko sa Facebook dahil sa mga gulong napasukan ko. Last week, inactivate ko at pinalitan ng English letters ang username ko na originally ay nakahiragana letters. Pero pagkatapos no'n, hindi ko na ulit binuksan ang account ko.

Ilang minuto rin akong nakipagtitigan sa monitor bago ko tuluyang napagpasyahang maglog in kahit na sa totoo lang, tingin ko wala naman akong gagawin.

Pero paglog in ko, nagulat ako sa dami ng friend requests, notifications at messages! Whoa, anong nangyari sa dull kong account?

Binuksan ko ang notifications at ang dami-dami para isa-isahin. Puro notif tungkol sa mga likes at comments sa profile ko. Dahil masyadong marami, yung profile ko nalang ang tiningnan ko. Nagulat ako dahil umabot ng 1k ang likes ng mga pictures though maraming 'haha' at 'angry' na reaction. Yung mga walang kakwenta-kwenta ko namang post at shares ay umabot ng hundred likes. Tas ang dami pang mga comments na napupuno na naman ng salitang 'the neophyte'.

Nang buksan ko naman ang hundreds na friend requests na sa sobrang dami, naging followers nalang yung iba, aba eh mga hindi ko naman kilala at ni wala kaming mga mutual friends. Basta, isa lang ang sigurado, halos lahat ng dumagsang friend requests ay mga estudyante ng Mysterecy High.

Nang buksan ko naman ang messages, puro message requests at ang pinaka-recent na message ay ang kay 'Steal Cortez'. Sya lang naman ang kilala ko sa mga nagmessage sa 'kin kaya sa kaniya lang ang binuksan ko. Active now din naman sya.

● Steal Cortez
Bat ngayon ka lang nag-online?! 😬
● Violet Katsuwara
Pss sino ba kasing nagsabing magchat ka? -_-
● Steal Cortez
Yeah right! 😂 Btw gonna send a link. Sign up ayt?
● Violet Katsuwara
Anong link?
● Steal Cortez
Basta click mo.😉😉

Hinintay ko yung link na sinasabi ni Steal at nang masend nya na, napakunot noo ako sa nakasulat sa kalagitnaan ng link. 'Lethal-Realm'? Out of curiosity na din, kinlick ko ang link.

Nag-open ng panibagong tab at naging black yung buong screen. Whoa, what was that? Napatitig ako sa screen. Walang kahit na ano. Pure black lang. Ilang segundo na ang lumipas at wala pa ring lumalabas. Anak ng, virus ba yung sinend ni Cortez? Patay sya sa 'kin pag nagkataon.

Sinubukan kong magclick click at magpindot ng kung anu-ano sa keyboard pero walang nangyayari. Ayaw na ding bumalik sa previous tab. Badtrip. Lagot talaga sa 'kin si Cortez!

No choice. Tumayo ako para sana patayin nalang ang computer nang biglang may nagpop-up sa black screen. Isang gif ang pumuno sa buong screen. Gif ng mga itim na ibon na lumilipad sa itim na background. Napatitig ako do'n at ilang segundo lang ay nagfloat naman ang title na 'Lethal Realm'. Pang horror yung font na nagkaroon blood spits tapos kulay red. Sa ibaba ng malaking 'Lethal Realm' ay may nakasulat na 'Secrecy is a key in mystery'.

Whoa.

Chapter Seven
Lethal Realm

Lethal Realm, huh?

Sa unang tingin ko sa website, parang familiar sa 'kin 'tong website na 'to. Feeling ko, nakita ko na siya dati. Hindi ko lang alam kung kelan at kung pa'no ko nakita.

Iniscroll down ko at nakitang black ang background ng buong site na may black smoke. Sa pagscroll down ko pa, may isang sentence na same font at color ng title--Hellcome Mysterians! Tapos sa baba naman ay may 'Sign In' at 'Sign Up'.

Dahil sa kuryosidad ay clinick ko ang sign up. May mga tanong na parang pangslam book na yata. Pfft. Basta yung full name, age, birthday tas school ID, year and section. Matic na pala na puro students lang ng Mysterecy High ang pwede dahil sa school ID.

Pagkatapos kong sagutan ang mga 'yon, naghintay ako ng limang minuto habang nakasulat ang naka-capslock na 'WE ARE CHECKING IF YOU REALLY ARE AN EXISTING STUDENT OF MYSTERECY HIGH AND IF YOU HAVEN'T SIGN UP YET' sa screen. Then lumabas ang simpleng 'Write a mysterious codename'. Nagsign up ako sa codename na 'VIOLET'. Hindi ko nga alam kung matatawag bang codename yon dahil yun na mismo ang pangalan ko saka madali naman akong marerecognize.

Pagkasign up ko, inexplore ko yung buong website. Una kong tiningnan ang About Section. Nalaman kong isa iyong unofficial website ng Mysterecy High na ginawa ng isang estudyante ng Mysterecy High almost five years ago. Malamang, graduate na ang original creator. Pero may mga Admins na naghahandle no'n na currently ay nag-aaral sa Mysterecy High. May apat na Admins at ang codenames nila ay 'Manipulator X', 'Death', 'Predator' at 'Blaze'. Hindi sinabi kung babae o lalaki ba silang apat. Marami pang nakasulat pero parang yon lang naman ang importante at laman ng first paragraph kaya yun lang yung binasa ko.

Nang tingnan ko ang rules and regulations, normal na rules lang naman yun. Tulad ng 'respect everyone' o 'No spamming, trashtalk'. Ang pinakakakaibang rule ay yung Rule 0; Everyone must keep this website a secret from the School Staff. Someone who would spill the website's existence must find an excellent hide out.

May posting section at meron ding groupchats sa loob ng website. Nagulat nalang ako nang may magsend ng private message sa akin. The thing is, isa sya sa mga nakasulat na Admin sa About Section--si Death. Bawal ang may magkakaparehong codename kaya imposibleng may nanggagaya lang sa kaniya.

Death: Akala ko, kailangan ko ang kakayahan ng isang admin na makita ang sign up details ng isang member para makilala kita, hindi pala. HAHAHA.

Napakunot ang noo ko. Sign up details? Anong ibig nyang sabihin? Nakikita ng Admins ang sign up details? Bago ako magreply, sumagot na ulit si Death.

Death: Oh c'mon, Violet mylabs! HAHAHAXD you know me 😂

Realization hit me. Si Cortez ang nagbigay ng website link at sya rin ang Admin na may codename na 'Death'!

To sum it up, nag-usap kami ni Cortez through that private conversation. Nalaman ko sa kaniya na hindi magkakakilala ang Admins ng website. Hindi nya kilala sina Manipulator X, Blaze at Predator and vice versa. Pero meron daw silang group chat at sa hindi malamang dahilan, kahit magleave sila, automatic lang silang naibabalik. Hindi rin nila pwedeng iremove ang iba pang admin. Even the groupchat name cannot be changed.

Nang itanong ko naman sa kaniya kung anong ibig nyang sabihin sa una nyang message, sinabi nyang nakikita ng Admins ang lahat ng ginagawa ng bawat miyembro sa website! Hindi lang yung sign up details ang nakikita nila kundi pati ang mga ginagawa ng members. Tapos automatic raw na nachicheck ang existence ng estudyanteng nagsign up dahil naka-connect ang Lethal Realm sa documentation files ng Mysterecy High nang hindi alam ng school staffs--in short, hacking. And hell, may access din ang Admins sa mga private messages. Nakikita nila ang mga nag-uusap through private message at nababasa nila ang buong conversation. Nung tinanong ko sya kung malamang nakita ng iba pang admins ang conversation namin, ang sabi nya, exception ang Admins. Hindi makikita ng isang admin ang conversations ng isa pang admin pero makikita ng ibang admins kung sino ang kinakausap ng isang admin. Ang gulo pero yun ang tamang explanation.

Death: Btw, Violet, may alam ka ba sa website?

VIOLET: Bakit?

Death: Here's a thing. Originally, lima ang Admins. Pero nang umalis ang original admins or should I say, creators, apat lang ang binigyan nila ng posisyon dahil yung isa sa kanilang lima ay walang maisip pagbigyan. Hanggang ngayon, apat lang kaming admins at nagbabalak kami ng isang idadagdag. Pero wala naman kaming maisip kung sino. Then you came. I thought you may be an admin since may background ka sa Computer based on your sign up details.

Ang haba ng explanation. Pfft. But me, being an admin? Parang magiging mahirap. The though excites me. Why don't give it a shot anyway?

Sinabi ko kay Steal na payag akong maging Admin. Sinabihan nya naman akong maghintay and ten minutes passed, biglang nagbago yung website sa harap ko. Puro codes ang nakikita ko. Tas may mga notes din na reminders. Then pwede ko na ring maedit ang mga details sa website. My inbox blinked which means there's a message. At nang i-check ko, nakita ko ang isang groupchat na may pangalang 'CREATORS'. Well then, this is probably the groupchat of the Admins.

Nang buksan ko ang groupchat, nakita kong nag-uusap usap ang Admins.

Death: I already added her.

Blaze: Ohhhh. Her? A girl?

Death: Yeah

Blaze: Wew interesting. Nasan na sya?

Predator: Nagsiseen sya

Death: Violet, hey, speak up.

Predator: Wait, Violet???

Blaze: Whoa, whoa, dude. Is she 'the' neophyte? Our new admin is the neophyte?

Here we go again. I can't help it anymore! Nagtype na ako ng tanong at sinend yun sa gc.

VIOLET: What's the big deal about it? Parang ang sikat ko naman yata para sa isang transferee? Lmao.

Sineen nilang apat. Two minutes passed at wala pa ring reply. Whoa, man. Did I say something wrong? Magtatype na sana ako ng panibagong message nang magsend ng message si Manipulator X. Sa kanilang apat, sya lang yung panay seen at ang unang message pang nabasa ko mula sa kaniya ay...

'I don't like her as an Admin. Kick her out'.

Whoa! Rude. Do'n nagkaroon ng usapan ang apat na Admins at wala akong nagawa kundi ang magseen 'cause hell! Ako ang topic nila. Whether should I be an Admin or not. And heck, na-tackle din ang identities nila.

Death: Why? Personal issue?
Blaze: I think, I got an idea about your identity, Death.
Predator: Shut up Blaze. Anong problema, X?
Death: Yuck ayoko talagang tinatawag tong si uno ng X. Ang korni pre hahaha double meaning amp
Blaze: Tas pag Manipulator naman, ang superior. Takte sabi kasing palitan mo na yang codename mo eh
Manipulator X: I don't think Violet can be an admin. Bat sya yung napili mo, Death?
Death: May background sya sa computer.
Manipulator X: Really? Doubt it. Let's vote. Ayoko sa kanya.
Death: I'm on her side.
Predator: Doubt her skill as well so it's a NO.

Whoa. 2-1. Geez. Nagseen na si Blaze pero hindi pa rin sya nagvo-vote. Two minutes passed and I decided to give it up.

VIOLET: I'll be the one to give it up. Pakiremove na ko Death.

Pero two seconds pagkasend ko ng message ko, nagsend ng message si Blaze.

Blaze: Nah-ah. I want her to be an admin. 2-2. Computer skills lang kelangan nyo diba? Let's make it square and fair guys. Every each of us would give her a test. Pm her about yours.

Ow--kay? Computer skills?! Fine! Akala ko magp-pm na sila nang magmessage ulit si Manipulator X.

Manipulator: Fine. But there's something to prioritize; she should pass the test in 48 hours. After that, send the screenshot of her test here. And one more thing, I'm not giving her this test out of personal issue. We are all aware that there are lots of students out there who want to be an Admin and she's one lucky kid to be in here in just a matter of minutes right after she signed up.

That's the last thing he said which everyone agreed with. At lahat sila, minessage ako para sa 'test'. Based on the way they talk, I think, they're all guys.

When I checked their private message, halos lahat madali lang--all about diving in deepweb, hacking and website thrills. But Manipulator X's was an exception. Heck, ang hirap ng sa kaniya! Parang ayokong maniwalang hindi dahil sa personal issue ang dahilan kung ba't ayaw nya ako!

Who the hell is the person behind the codename 'Manipulator X'?!

Chapter Eight
Phase Two

Nakangangang napatitig ako sa buong classroom namin--ang classroom ng Class 5-1. Langya, anong nangyari?! Ang natatandaan ko, last friday, nagkaroon ng water fight dito, nabasa ang buong classroom at pinaglinis kami. Pero nang maglinis kami, bumili na rin ng mga pintura ang Class 5-1 nang galing sa bulsa nila. Pinaalis nila ako no'n kaya ngayon ko lang nakita ang classroom. At hindi talaga ako makapaniwala sa nakikita ko ngayon. Wala pang tao sa room at mukhang ako palang na nakatayo dito sa may pintuan.

Naging diagonal black and white ang walls. Sa dulo ng classroom ay nakasulat ang malaking '5-1' tapos sa ibaba ay may smaller font na 'Dexterous'. Ang lahat ng upuan ay naging black tapos ang wall sa ibaba ng board ay may flowers na black na gray ang background. May mga posters sa magkabilang gilid na pader ng classroom--yung Master List, Class Officers at kung ano ano pa pero ang pinakagitnang poster ay may makapal na white and gray na border line. Black ang background at may mga nakasulat sa red at ang font ay katulad ng sulat ni Ryuuk sa Death Note. Sa itaas ng mga posters ay may sentence sa malalaking red horror font. Sa kaliwang wall ay nakasulat ang 'Secrecy is a key in mystery' at ang nasa kanang wall ay nihonggo sa japanese letters--Blood. Victory. Eclipse. Napakunot-noo ako sa nakasulat. Anong ibig sabihin no'n?

Nagulat ako nang bigla nalang may bumuhos na malamig na kung ano mula sa itaas ng ulo ko! Pushang#@*%#! Nang tumigil sa pagbagsak ang malamig na 'yon ay dahan-dahan akong napadilat at inangat ang tingin ko sa uluhan ko. Anak ng. May isang pitchel na may lamang kulay violet at may hawak niyon! Badtrip. Sinundan ko ang kamay ng may ari at nakita ko si Kento! Nakapoker face sya habang nakatingin sa akin at nananatili pa rin ang kamay nyang may hawak na pitsel sa itaas ng ulo ko. Ang... ang lakas talaga ng trip neto! Lakas makainit ng ulo, buset.

Agad na nagsalubong ang dalawang kilay ko at para bang umusok ang ilong ko. Humigpit ang kamao ko habang masamang nakatingin sa kaniya.

Pero bago pa ako magsalita o gumalaw, bigla nalang nyang itinapon sa kung saan ang pitsel. "There. It suits you." Poker face na sabi niya. Nagpamulsa sya at para bang invisible ako na nilagpasan nya papasok sa room! Aba!

Nakasunod sa kaniya sina Trace at Macky pati ang iba pang Class 5-1 papasok ng room. Alanganing ngumiti sa 'kin si Trace at malawak naman ang pagngiti ni Macky kasabay ng pagpat sa ulo ko.

"Welcome, damsel!" Sabi pa nya bago tuluyan akong lagpasan.

Parang hindi ako nakatayo sa pintuan nang mga oras na 'yon dahil sa sunud-sunod na pagpasok ng buong Class 5-1. Nilagpasan lang nila ako na para bang hindi ako nag-eexist do'n. Nakanganga at hindi makapaniwalang sinundan ko sila ng tingin. M-Mga w-walangya talaga! Napaka... napaka--ARGH!

Nang halos lahat sila ay nakaayos na--ang ibig sabihin ng ayos sa kanila ay yung wala na ulit sa linya ang mga upuan, naglatag ng baraha sa ibaba, nagsipaglabas ng phone, nagmurahan at nagsasapakan. Parang no'n lang ako nabalik sa reyalidad at napagtantong nasa dulo na ulit si Kento, nakaupo sa upuan nang nakataas ang dalawang paa, ginawa nyang unan ang dalawang braso, nakatingala at nakatakip sa mukha nya ang isang libro. Mag-isa lang siya do'n dahil nasa unahan sina Trace at Macky kasama ng iba pa at mukhang may pinapanood na porn! Talk about boys.

Galit na galit akong naglakad palapit sa kaniya. Masyadong naging maangas ang paraan ng paglakad ko kaya naman napapalingon sa akin ang lahat ng mga kaklase ko. I don't give a damn! Tumitig sila at hindi ako matutunaw dahil sa totoo lang, feeling ko, nag-aapoy na ako sa sobrang badtrip! Gulo kung gulo, mga peste sila!

Nang makarating ako sa tapat ng desk ni Kento, malakas kong inihampas ang kamay ko sa desk nya. Sobrang lakas ng paghampas ko at nagawa niyong patahimikin ang buong room. Lahat sila ay napatingin sa direksyon namin at mukhang ang balak lang ay manood. Samantala, dahil sa ginawa ko, dahan-dahang bumagsak ang libro na tumatakip sa mukha ni Kento.

There he was! Nakapikit at parang napakasarap ng tulog! Ang sarap buhusan ng kumukulong tubig! Peste! At hindi man lang siya dumilat. Parang wala nga syang narinig.

"STAND THE HELL UP, MORON!" Buong lakas na sigaw ko. Parang nayanig ang buong classroom dahil sa lakas no'n at nagkaroon ng reactions ang mga kaklase ko. Maghanda sila!

"Whoo!"

"Lupet.."

"Pre, maangas talaga 'to. Haha!"

Dahan-dahang dumilat si Kento at pagmulat ng mata nya ay sa akin agad tumama ang paningin nya. He looked so damn bored. It was like as if he doesn't give a damn about everything that sorrounds him. Nakakainsulto! Ilang segundo syang nakatingin lang sa akin.

"Away ba talaga hanap nyo?!" Inis na tanong ko. I flashed an annoyed smirk. "Just so you know, 'yon ang unang salita sa bokabularyo ko."

Tiningnan nya ako at nagpandekwatro saka nagcross arms. Binaling nya sa kaliwa habang nakatingala sa akin. Then binaling na naman nya sa kanan ang ulo nya, still nakatingin sa akin. Parang sa paraan ng pagtingin nya, ineexamine nya ako. Then all of a sudden, there was a hint of smile on his lips. Napakapoker face pa rin sya pero may kaunting-kaunting hint ng pagngiti sa labi nya.

Nakaramdam ako ng consciousness nang mga oras na 'yon. Lalong kumunot ang noo ko. A-Anak ka talaga nang---! "T-Tigilan mo nga 'yan!" Inikot ko ang tingin sa buong classroom--tinitingnan ang mga kaklase ko. "Shut it down, everyone!" Kusang lumalim ang tingin ko. Muli kong binalingan si Kento. "Isa pa. Isa pa talaga." Seryosong sabi ko sa mababang tono. Huminga ako ng malalim. No to fight, Violet. Iyon ay kung gusto mong manatili nalang sa Pilipinas. MAGTINO KA!

Tumalikod na ako sa kanila at nagsimulang maglakad palayo. Nakatingin pa rin silang lahat sa akin at naggigive way. Calm down, Violet. Calm down. Pero habang pilit kong pinapakalma ang sarili ko, bigla nalang may nambato ng kung ano sa ulo ko mula sa likod! HOLY MOTHERF#%&@!

Sa sobrang lakas ng pagkakabato ay muntikan na akong madapa dahilan para magtawanan ang mga kaklase ko. Agad akong humarap sa likuran ko at tiningnan kung ano ang ibinato sa 'kin. Nakita ko sa paanan ko ang isang libro--ang librong kanina ay nakatakip sa mukha ni...

Inangat ko ang tingin ko at nagtamang muli ang paningin namin ni Kento. Nakasandal sya sa dulo habang naka-cross arms at naka-cross legs. Diretso syang nakatitig sa akin. HE'S REALLY PISSING ME OFF!

Bored na bored pa rin ang mga mata niya. "Let me see what you've got." Two seconds. "Damsel." He muttered with mocking tone.

Agad na humigpit ang kamao ko at tumalim ang tingin ko sa kaniya. In a matter of milliseconds, patakbo akong sumugod sa kaniya. Hindi siya gumalaw. Nang matantya ko ang pagitan namin, isang malakas na suntok ang pinadapo ko sa mukha nya. Tumama iyon sa cheekbone nya. Napabaling sa kanan ang mukha nya at medyo nagalaw ang tindig nya. Nagsipagtayo agad ang iba ko pang kaklase at akmang susugod pero bigla silang tiningnan ng masama ni Kento--a look of warning. Agad ko syang kinwelyuhan at nakita ko ang epekto ng suntok ko. Namumula ang cheekbone nya at... may sugat na medyo dumudugo. Naalala kong may singsing ako, isang may katalimang singsing. Nanginginig ang kamay ko dahil sa dalawang dahilan; una, galit ako at pangalawa, kinakabahan. I did not let the anxiety break me down. Umuusok ang ilong kong inilapit sya sa 'kin sa pamamagitan ng paghigit sa kwelyo nya. Bahagya syang nakatingala pero agad naman nyang ibinaba sa akin ang tingin.

"You're really pissing me off." Mababa ang tonong sabi ko.

"And you're really messing up with us." Sagot niya sa paraang wala man lang syang ibang nararamdaman kundi boredom. Pure boredom.

"Hindi ako ang nagsisimula." Tiim-bagang na sabi ko.

"We told you what you had to do." He said with a voice devoid of emotion.

"Dammit then. That's a pure immaturity!" Pasigaw na sabi ko. Nanginginig ang boses ko pero masesense ang tapang dito.

"You don't know every tiny thing about us, Violet. The safest thing to do right now is to let go of Kento's collar." Biglang nagsalita si Trace. Doon ko nakitang nasa kaliwang side ko na sya. He sounded serious as well.

Kento spoke. "Let this little damsel, Trace. I think, she got a curiosity. Completely unaware of what's in a world of our likes."

"Stupid jerk. Talagang gulo ang hanap nyo sa 'kin."

"Gulo? Oh c'mon, Violet. Hindi ba't ikaw ang nagsisimula ng gulo?"

Muli ko syang tinulak at pinatama na naman ang isang suntok sa kaniya. This time, sa labi yon lumanding at sa lakas niyon, siguro pati na rin sa singsing, ay pumutok ito. Napabaling muli ang mukha nya sa kanan at dahan-dahan ring ibinalik sa akin. Napalunok ako nang tumingin sya ng masama. Lalo akong kinabahan at nagdadalawang isip sa kalalagyan ko. I'm doomed. Pero ang matalim nyang tingin ay dahan-dahang bumalik sa bored. Tapos bigla nyang tinaas ang kamay nya saka nagsnap. Nagulat do'n ang mga kaklase ko pero nanatili ang kablangkuhan sa ekspresyon ni Kento.

"Give her the phase two. You know the rules." Seryosong sabi nya saka muling naglakad palapit sa pader at sumandal, humarap sa amin saka muling nagcross arms and legs.

Nagkaroon ng ingay sa room at narinig ko ang malakas na kalabog ng pagbagsak ng pinto. Automatic na lumingon ako do'n. Isinara nila iyon. Shit! I'm trapped. Here we go, Violet!

Lalapitan ko na naman sana ulit si Kento nang biglang humarang si Macky at malakas akong itulak paatras. Dahil sa lakas ay napaatras nga ako at muntikan nang matumba. Bago pa ako magsalita, nauna na siya. Pss!

"You should've just find another section, damsel."

I rolled my eyes. Bago ko pa magawang sabihing sinubukan ko pero maraming blocks ay bigla nalang may humila ng damit ko para kwelyuhan. Anak ng---! Sa lakas ng pagkakahigit sa akin ay napasunod ang katawan ko't napaharap sa kumwelyo sa akin--isa sa mga kaklase kong lalaki. He had blue with green hue eyes.

"Ang angas mo talaga para sa isang baguhan ano?" Nakangising sabi nya.

Aba naman! Pss. Agad ko syang tinulak paatras at nang mapaatras sya ay sinipa ko sya sa dibdib kaya naman natamaan nya ang mga upuan sa likod nya saka natumba paupo sa sahig. Nginisihan ko sya. Ano? Papalag ka, boy? Napaingay no'n ang mga kaklase ko.

"Tayo agad pre!"

"Langya! Weak!"

"Hoy, babae lang yan! Ano ba!"

May naramdaman akong humawak sa balikat ko. Takte! Dahil pakiramdam ko, hindi na mapipigilan ang gulo nito, ang initial reaction ko ay alertong umikot at hawakan ang kamay ng humawak sa balikat ko. Pinilipit ko ang braso nya at nang humiyaw siya sa sakit ay tinadyakan ko sya palayo. Orayt! Mukhang magiging enjoyable 'to kahit paano. Sinalo sya ng mga kasama nya bago sya tuluyang tumumba at tumingin silang lahat sa akin ng masama. Anooo?! Siya yung sumugod!

Naging malakas din ang pwersa ko sa pagtulak kaya pati ako ay napaatras. Badtrip, pahiya 'yon ah. Pero bago ako tuluyang mapaupo ay may pumatid na sa paa ko! Hanep! Ramdam kong babagsak na ako nang may sumalo sa akin at pahagis akong itinayo. It was Trace. Still with serious face.

"Fight and show us what you've got, damsel." Damsel?! Do I look like an effin' damsel?!

Tapos bigla nyang itinaas ang kamay nya para suntukin ako. But I easily dodge it then I turned to give him a high kick. Nahawakan nya ang paa ko at binuhat ko ang sarili kong katawan para umikot at sipain sya gamit ang isa ko pang paa. I smirked.

Just then a riot begun. Nagsunud-sunod na ang pag-atake nila. Aba naman talaga. Naging maingay ang lahat dahil sa nangyayari. May sumisigaw ng cheer, may sumisigaw ng mura at may sumisigaw ng reaksyon. Pss. Attacks from left and right. I made a lot of kicks and punch. They kept telling me I shouldn't have entered Dexterous and that, I should have just choose other section. Sumisigaw din ako ng sagot. Pasigaw at pagalit kaming nag-uusap habang nakikipag-away. Just how calm are we?

Madalas ay natatamaan ko sila. Ako pa? Mas marami ang nakukuha nilang damage. May isang dahil nasisipa ko sa bandang batok ay napapatulog at hinihila paalis. May isa namang natadyakan ako sa tyan at napakalakas no'n kaya napaupo ako. Sa hindi malamang dahilan ay hinila sya paalis nang may kasamang pagbatok ng mga kaklase ko. Ilang beses na may natutumba at ilang beses din akong muntikan nang matumba at hindi ko alam pero sinasalo nila ako. Gaya ng ginawa ni Trace ay itutulak nila ako patayo at sasabihing napakahina ko para matumba.

Sobrang ingay ng room at wala na akong maintindihan sa mga sinisigaw nila nang di magtagal. Badtrip eh, ang sasakit sa tenga. Nahihilo na rin ako sa ilang beses kong pagbagsak at pagtama sa upuan at lamesa. Pero alam kong hindi ako dehado. Kaya ko pa ba? Nasa sampu at higit sila. And I am alone. Alone and doomed. Just great, Violet.

Isang malakas na suntok na naman ang ginawa ko sa kalabang kaharap ko at kasabay ng pagbagsak niya ay ang pabagsak na pagbukas ng pinto. Whoa! Lahat kami ay napalingon sa direksyon niyon at nagulat ako nang makita sina Fourth at Steal. A-Anong ginagawa ng mga 'yan dito?! Sa likuran nila ay iba pang kalalakihan. Nandoon rin si Miss Andrea na mukhang nag-aalala habang hawak ang isang ikot ng susi--mukhang yon ay para sa classroom namin. Wews.

Parehas na madilim ang mga mukha ni Cortez at ni Fourth. Natahimik ang kaninang maingay na room. Luh? Parang may maitim na aura ay pumasok ang dalawang matangkad na Second Year SH sa classroom. Agad na humarang ang mga Class 5-1 na parang ayaw silang papasukin kundi panibagong gulo ang magaganap pero pumasok rin ang mga kasama nina Fourth at pinigilan ang mga naka-fighting look sa pamamagitan ng pagharang sa dibdib nila saka may sinabi. Samantalang, si Miss Andrea ay sapilitang napalabas ng room nang saraduhan sya ng isa sa mga kasama nina Fourth. It was like as if there would be a thing that she's not allowed to join.

Nang makarating ang dalawa sa pwesto namin--ang gitna ng classroom, hinigit ako ni Steal palapit sa kaniya gamit ang wrist samantalang dumire-diretso si Fourth at huminto naman sya sa harap ni Kento na napansin kong biglang naging seryoso ang tingin. Anak ng. Anong nangyayari? Nagtitigan silang dalawa na para bang may kuryenteng dumadaloy sa mga tingin nila. Nakasideview sa akin si Fourth kaya nakikita kong napakasama ng tingin niya kay Kento. Parang bumigat ang atmosphere ng mga oras na iyon na tila ba may madugong magaganap at lahat kami ay nakatutok lang sa kanila. Wala akong maintindihan. Magkakilala sila? Ano 'to? M-Mukha silang magkaaway.

"Kore wa ittai nanina no?" Seryoso at galit na sabi ni Fourth sa wikang hapones. Napakunot ang noo ko nang mga oras na 'yon. He knows how to speak Nihonggo?

[Translation: What the hell is this goddamn thing, Kento?]

Sumagot si Kento sa wikang hapones rin, saying 'What happened to the boundary you built? The bloody eclipse?'. Sumagot ulit si Fourth, still sa nihonggo 'Just get it done, bastard. I don't know your fucking issue 'bout it but get. it. done unless you want that kid be involve. You know its consequence and you're aware of what I'm capable of when that happens'.

Hindi ko alam kung ako lang ba ang nakakaintindi ng nihonggo bukod sa kanila pero kahit na naka-nihonggo ay hindi ko pa rin alam kung anong pinag-uusapan nila. ANG GULO!

Pagkatapos no'n ay tinalikuran na ni Fourth si Kento at naglakad palayo. Sumunod si Cortez kay Fourth nang hila-hila ako. Everyone remained silent while keeping us in the spotlight. Tahimik na tahimik ang lugar nang biglang magsalita si Kento no'ng papalabas na kami.

"Your precious wouldn't be involve with my messy business. That, I assure you. In return, don't let ours be involve with yours."

Napahinto si Fourth kaya napahinto rin kami ni Steal para tapunan sya ng tingin. Nagtiim ang bagang nya at nagawang ngumisi na parang badtrip pero hindi sya sumagot. Muli syang dumiretso palabas na sinundan naman namin ni Cortez na hawak pa rin ang wrist ko.

Nang makalabas kami ay nilingon ako ni Cortez. He was serious. Marunong pala syang magseryoso? "Are you alright?"

Tumango ako. "What the hell was that, Steal?"

Binalik nya ang tingin sa daan. "I'll bring you to the clinic."

Napataas ang kilay ko. "Akala ko ba, isang linggo na 'yong sarado?"

Doon naman sya natawa. Parang naging light ang ambiance. Sinulyapan nya ako at sumagot. "Just your luck, Violet-mylabs. It was opened today as if it knows it would be needed by you." Then he again chuckled.

Napailing nalang ako sa kaniya at tahimik kaming nagpatuloy sa paglakad. Nilingon ko ang pinanggalingan namin. Ang dulong classroom.

Naguguluhan ako sa naging pag-uusap nina Fourth at Kento pero mas lamang ang pagtataka ko sa nangyaring gulo kanina sa pagitan ko at ng Class 5-1. I'm not dumb and I noticed the holes of the fight.

Hindi tumaas sa tatlo ang sumusugod sa akin. Hindi nila ako inatake ng diretso. As a matter of fact, mas mukha nila akong pinagtitripan lang. Yung typical physical bullying. At ang sinabi ni Kento bago magsimula iyon. May iniwasan silang gawin--ang maging dehado ako.

Phase Two? What does he mean by that?

Chapter Nine
Locker

  "Aray! Ano ba! Wag na nga!" Inis kong hinablot kay Cortez ang cotton bud na ipinapahid niya sa sugat ko sa may siko. "Ang sakit mo maglagay!"

  "Malamang, may sugat kaya masakit. Timang." Bigla niyang pinitik yung noo ko.

  As if on cue, napatayo naman ako at inambahan siya ng suntok. "Ba't namimitik ka ng noo?!"

  Naiharang naman niya bigla yung braso niya. "Whoa, chill out. Ang init ng ulo mo, mylabs!" Natatawang sabi niya tas hinila niya ulit ako paupo sa Clinic Bed. "Umupo ka na." Kinuha niya na ulit sa akin yung cotton at siya na ulit ang nagpatuloy ng paggamot sa siko ko. "You're totally screwed up with your classmates, aren't you?"

  "Hell yeah! Just take a look at my hair!" Itinuro ko ang ulo ko. Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang lagkit ng violet liquid sa mukha at buhok ko. Argh!

Nandito kami ni Steal sa School Clinic ng Mysterecy High, hindi kasama si Fourth, at nagulat talaga ako sa laki nito. Parang hindi normal para maging clinic lang sa school. May anim na clinical beds, tatlo sa magkabilang side. Dalawang nurse at mas malawak na sala. May office pa ang nurse at halatang mas maraming gamit. Ang buong clinic ay naglalaro lang sa dalawang kulay--sky blue at white. Tuloy, sa sobrang spacious nito, hindi ko napigilang magtanong kay Steal.

  "Oy, Cortez, ba't ang laki nitong clinic?"

  He chuckled as if it reminded him of something. "It's a must."

  Napangiwi ako. "Ha?"

  Ibinalik niya sa sugat ko ang tingin saka niya idinikit ang band aid para sa huling sugat. "You know, palagi kasing may gulo sa school ground kaya gamit na gamit 'tong clinic." Napataas naman ang dalawang kilay ko do'n as if saying "seriously?". Tinanguan niya ako. "Actually, nirenovate 'to dahil..." Ngumisi siya. "..naghalo ang balat sa tinalupan."

  Oh---kay?

  Bago pa man ako sumagot, bigla nalang nagtago si Steal sa ilalim ng bed. Nang tanungin ko sya, sabi naman nya, 'wala ako, okay?!'. Bago pa ako makasagot, may babaeng pumasok sa clinic at nilibot ng tingin yung clinic. Papasok na sya nang makita ako.

"Oh. You're that slut who frequently get a chance to flirt with Steal, right?" Binigyan nya ako ng isang bitchy smirk.

Tinaasan ko naman sya ng dalawang kilay. "Says who?"

"Where's my babe?" Mataray naman nya akong tinanong. Nagcross arms pa. Nairita tuloy ako bigla.

"Anong 'my babe'? No one owns that guy. Hindi mo ba alam? Boyfriend ng campus ang lokong yon. Poor little kid." Tiningnan ko sya nang naaawa kuno.

Mukha naman syang nainis. "Bitch! Gosh! I'm just wasting my time here!" Tapos pinaypayan nya yung sarili nya gamit ang mapipilantik nyang daliri.

Naiinis naman akong tiningnan sya. "Oo, dapat umalis ka na. Hindi ko matatagalan ang kaartehan mo, okay?! Shoo! Alis!" Sabi ko kasabay ng parang nauubusang pasensya na kumpas ng kamay para paalisin sya.

Tiningnan naman nya ako ng masama tapos umirap sya. Naglakad na rin sya palabas with matching hair flip pa. Hanep, iba talaga sa kaartehan eh.

Paglabas ng babae, lumabas na rin si Cortez sa pinagtataguan nya. Napahinga sya ng malalim na parang nabunutan ng tinik. Mahina ko naman syang sinuntok sa braso.

"Umayos ka! Nakita mo epekto sa 'kin ng kalandian mo?!"

Ngumuso naman sya. "You're so mean, Violet-mylabs."

Inambahan ko naman sya ng suntok. Napaatras naman sya tapos humalakhak. Baliw talaga. Pss. Nagsimula na rin sya sa pagligpit ng mga ginamit na medicine kit. Siya yung naglinis sa akin imbes na yung School Nurse kasi pagpasok ko nitong Clinic, nang lapitan ako ng babaeng nurse eh matik na napaatras ako bilang pagpoprotesta. Ewan ko ba. Ayoko talaga sa School Nurse. Pa'no, sa mga dati kong school, tuwing napupunta ako sa clinic dahil sa mga sugat ko galing sa away, tinatadtad ako ng sermon ng Nurse kesyo kababae ko raw tao eh panay ang sangkot ko sa gulo kaya parating madiin ang paggamot nila sa akin.

  Pagkatapos magligpit ni Cortez, doon ko lang narealize na ang sinasabi niyang 'naghalo ang balat sa tinalupan' eh dahil may gulong nangyari. I wonder, sangkot kaya ang Class 5-1? Speaking of Class 5-1... nalilito pa rin ako. Anong meron sa kanila?

  "Oy, Cortez." Lumingon siya sa akin matapos ilagay sa cabinet ang medicine kit. Lumapit siya at tumayo sa harap ko nang nakapamulsa. "Alam mo ba... kung bakit Dexterous ang tawag sa Class 5-1? Eh wala namang pangalan ang sections natin bukod sa numbers?" Saka isa pa, 'yon ang nakasulat sa wall ng classroom namin.

  Ngumiti siya na para bang hindi makapaniwala. "You really don't know them, do you?"

  Kinunutan ko naman siya ng noo. "Base sa mga naririnig ko sayo, parang sila yung tipo na kailangang kilalanin. Gano'n ba sila kaimportante?" Iritableng sabi ko.

  Bigla niyang inihilamos ang kamay niya sa mukha ko nang natatawa. Iniwas ko naman ang mukha ko at sinamaan siya ng tingin. Umupo siya sa tabi ko at umakbay. "Alam mo kasi Violet mylabs--anak ng!" Naputol ang sinasabi niya nang sikuhin ko siya. "What the hell was that for?!"

  "Hindi kailangan ng akbay, 'tado!" Singhal ko sa kaniya na ikinahalakhak niya.

  "Well, ayun nga. As I was saying, alam mo kasi, your class is different from the rest."

  "Pss. Halata nga."

  "And they are not just a class." Tiningnan niya ako ng seryoso. "They are also a gang."

  "Whoa, what?"

  "Yeah and Dexterous is their gang name. Ang corny, right? But the thing about their gang name is because they made it when they were still immature grade five students. Pero simula no'n, hindi nila kahit kailan pinalitan ang gang name nila. Therefore, we started calling them Dexters." Ow. Kaya pala iyon rin ang itinatawag sa akin ng iba. Siguro ay akala nila, miyembro ako.

  Nilingon ko ulit si Cortez. "Eh di unique nga sila?"

  He chuckled and nodded. "In. Every. Single. Way." He drawled. "Let's start with the number. All of the class in Mysterecy International School, from primary division to tertiary level, golden rule ang pagkakaroon ng 25 persons per class lang. It always remains 25. Walang labis, walang kulang." Sinulyapan niya ako. "But then again, the class where you belong is the only class that is an exception to that golden rule. Look, ilan lang ba kayo sa klase?"

  Napaisip naman ako. Ang konti nga namin. Naalala ko ang MasterList na nasa classroom namin and yeah... "We were just uh, fifteen?" Alanganing sagot ko.

  "Exactly!" Sabi niya with matching gesture. "Napakakaunti ninyo. Almost kalahati ang bawas ng numero sainyo. What the hell, right?" Then nginitian niya ulit ako. "And that's because they are unique." Nagcross arms siya. "Violet, Class 5-1 is a blocked section since grade five. I have told you that already, haven't I? Well, originally, sa M.I.S., laging blocked section ang last two years. Pero yung gan'to na seven years na silang blocked section? That's different." He's right. "Ang totoo, noong grade five sila, gaya ng normal na klase, 25 rin sila sa Class. Fifteen males and ten females. Pero pagdating nila ng first year high school, gee, biglang nawala yung sampung babae at naging sila-sila nalang. Hanggang ngayon, sila-sila pa rin." Nilingon niya na ako. "Ngayon siguro, maiintindihan mo na kung gaano ka-bigdeal sa Mysterecy High ang malamang may bagong miyembro ang klaseng 'yon? Just like, whoa! After freakin' seven years, there was a new recruit! And heck, ang mas nakakagulat pa, babae."

  Napatangu-tango ako. "Yeah, I get it. Pero ba't hinayaan sila? Ba't nagawa nilang manatiling magkakasama sa loob ng pitong taon? Why they could when everyone else couldn't?"

  Ngumiti siya ng matipid. "Power. Simply because they're powerful. Every. Each. Of. Them. Besides, the school cannot let them go. They are one of Mysterecy High's highest pride. From Academics to Sports Curriculum. They have been always the first section of their year. Class 5-1, right? They are not section one for nothing."

  "I don't see them as brainy-geeks though. More like, gangsters thirsty of gang wars."

  Natawa naman siya lalo. "I like that. My Class and yours are actually mortal enemies, you know?"

  Kumunot ang noo ko. "Anong ibig mong sabihin?"

  Hindi ako nasagot ni Cortez nang biglang bumukas ang pintuan ng Clinic. Sobrang lakas ng pagbukas kaya naman ay napalingon kami. Dahil nasa unahang clinic bed lang kami ay mabilis naming nahawi ang kurtina para makita kung sino ang pumasok--si Fourth.

  Kunot-noo na naman siya. Tuwing makikita ko nalang ang lalaking 'to eh parang parati siyang kunsimido. Pss. Kung si Kento eh parang parating mukhang bored, siya naman eh parang parating badtrip. Though, they had similarities. That messy hair which attracts more attention.

  Inikot niya ang tingin sa clinic at nagtama ang paningin niya at ni Steal. Kunot-noo at nakabusangot na lumapit siya sa amin. Ni hindi niya ako tinapunan ng tingin. Pss, parang nainsulto ako dahil parang hindi ako nag-eexist sa vision niya! Geez.

  "We have to go. It's almost four." Aniya.

  Napatingin naman no'n sa relo niya si Steal tapos bigla niyang ginulo yung buhok niya. "Aish. I almost forgot it." Tapos napalingon siya sa 'kin. "Violet-mylabs! Ayaw ko mang ika'y iwan ngunit---"

  Pakiramdam ko, naging straight line yung mata ko katulad sa mga anime. Bigla kong tinakip sa mukha niya ang buong palad ko saka sya tinulak palayo. "Ang dami mong sinasabi. Umalis ka na."

  Ngumuso naman siya. "Ang sweet mo eh 'no?!" Singhal niya saka tumayo. "Tara na nga, Fourth!"

  Napailing nalang ako.

  Nang tuluyang makaalis si Steal, umalis na rin ako ng school clinic saka pumunta sa classroom namin para kunin ang bag ko. Ngayong hapon lang ako pumasok ng school at dahil nga sa gulong nangyari, wala talaga akong napasukang klase.

  Pagdating ko sa classroom namin, nakita kong wala nang katao-tao sa room. Mabuti nalang wala na ang mga iyon. Kunsabagay, dismissal na rin naman kasi. Ano pang gagawin nila sa school? Kung minsan, hindi ko rin maiwasang magtaka. Ba't pa kaya napasok sa school ang mga 'yon kung wala naman silang ibang ginagawa kundi kalokohan? May mga dala pa silang bag! Hindi naman nila ginagamit. Pss.

  Pagkakuha ko ng bag ko ay nakapamulsang naglakad na rin ako paalis pero bago pa man ako makalabas ng pintuan, may isang bagay akong napansin. Kunot-noo ko uling tiningnan ng tingin ang puwestong napansin ko at tama ako.

  The 'Dexterous' was gone.

  Tanging ang malaking 5-1 nalang ang nananatili sa pader sa dulo. Ang Dexterous sa ilalim nito ay wala na. Napinturahan na ulit ng gray. Bakit kaya nila tinanggal?

  "Miss Katsuwara?"

  Halos mapagitla ako sa gulat nang may magsalita sa harap ko. Nang lingunin ko ay nakita ko si Miss Andrea sa harap ko. Hayst, ba't ba naman hindi ko napansin 'tong teacher ko?

  Ngumiti siya. "Good thing you're still here. Follow me." Then tumalikod na siya at naglakad.

  Napangiwi naman ako pero sa huli ay sumunod na rin sa kaniya. Nagulat nalang ako nang huminto kami sa tapat ng locker room ng Class 5-1! Whoa, wait! Nilingon ko si Miss Andrea at bago pa man ako magtanong ay sinagot na niya ako habang binubuksan ang pinto nitong nakakandado.

  "Yes, you are going to have a locker room, Miss Katsuwara. Pasensya ka na kung ngayon lang. Actually, this is also my first to step in here. Wala kasi sa school staff ang may hawak ng susi. We don't even have any duplicate key. Tanging ang Class 5-1 lang ang nakakapagsara at bukas nito."

  Pagbukas ng pinto, nilawakan iyon ni Miss Andrea at hinayaan akong mauna. Pumasok naman ako saka naglakad-lakad para maghanap ng saakin at nagulat ako sa hitsura nito.

  Halos parehas lang ng locker room nina Steal ang style ng locker room ng Class 5-1. May ilang pagkakaiba lang. Dalawang locker by pair which is sa taas at baba. Nang bilangin ko naman, merong 16 lockers. Parang ginawa para lang talaga sa kanila dahil 15 lang naman sila. Kung ang lockers nila Steal ay 26, ang sa amin naman ay 16 base sa dami namin. Then kung kina Steal ay mayroon lang isang shower room sa dulo, dito ay mayroong tatlo. At ang huling bagay na ikinaiba nito ay ang kulay. If the other locker rooms are in plain gray and white, this one has black, gray and white. Very Dexterous like.

  Napangiti naman ako.

  I'm going to own a locker now.

Chapter Ten
Code

  "Obviously, dahil puro lalaki lang naman ang meron sa Class 5-1, walang girl's locker room. Hindi na rin kami nagpagawa ng girl's locker room dahil mag-isa ka lang namang babae." Pagpapaliwanag ni Miss Andrea na nananatili lang na nakatayo sa pintuan.

  Nilingon ko siya. "Pa'no niyo nakuha ang keys dito kung ang sabi nyo, walang ibang may hawak ng susi maliban sa Class 5-1?"

  Ngumiti ulit siya. Hawak pa rin niya sa dibdib ang mga dalang libro. "Pinag-uusapan na naming mga teachers na ihalo ka nalang sa girl's locker room ng Class 11-X dahil nasa ibaba lang naman nitong building ang locker room nila. Pero isa sa mga kaklase mo ang lumapit at kinausap ako para hayaan kang magkaroon ng locker room mo dito." Then tinuro niya yung banda ko. "By the way, ang sabi nya, those lockers with initials are no vacant."

  Napatingin naman ako sa mga lockers na nasa tapat ko. Lv... Tp... Re. Napakunot noo ako. May mga initials nga na naka-engrave sa handles. Suddenly, a thing popped up in my head.

  The Code!

  Iyong code na ibinigay sa akin ni Manipulator X ng Lethal Realm. These are the letters in that code! Yung mga initials ng pangalan ng mga nasa Class 5-1! Same font ang ginamit kaya naging mabilis ang familiarization ko sa letters.

  To make it sure, inilapag ko ang bag ko saka kinuha doon ang papel kung saan ipinrint ko ang code na ibinigay niya. Heh! Nang una talaga ay wala akong maintindihan sa isinent niya. Ang test na ibinigay ng ibang admins ay hackings pero itong sa kaniya? What the hell? Isang picture!

  Nagulat talaga ako nung sinent niya 'to sa 'kin. It was a plain yin-yang photo. Turns out, may codes behind the picture. Nang subukan ko kasing baguhin ang filters at naging invert, doon ko napansing may mga nakasulat sa loob ng yin-yang! Sa linya pabilog ng yin-yang ay may letters which are.... J6vG5sT12vY8aH2cK14hW9qB1aT11wM13gL10lR4eK7jS3c

  At ngayon, sigurado akong sa kanila 'to. Sa space naman sa gitna ng yin-yang, may mga symbols. Tig-anim sa magkabilang side. Nung una, hindi ko maalala kung ano 'tong mga symbols na 'to pero nalaman ko ring ito yung symbols ng zodiac signs. And last but not the least, yung guhit sa gitna ng yin-yang, may nakalagay na letters at numbers.

14.23.18 - fo:79:59:b0:25:7e

  Unang tingin palang alam ko na kung ano. IP Address. Yung unang IP Address ay para sa website at ang pangalawa, IP Address ng isang device. Pero hindi ko pa rin inoopen ang websites dahil tingin ko magiging madali lang ang parteng 'to.

  Nilingon ko si Miss Andrea at hiniram ko sa kaniya ang Master List ng Class 5-1. Ibinigay naman niya. Masyado akong natuwa at pumili nalang ng unang bakanteng locker do'n para maging akin saka nagmamadaling umalis para umuwi ng bahay.

  First things first. Unang bagay na ginawa ko pagdating sa bahay ay ang magbukas ng computer. Excited ako. Bukas pa ang deadline ng 48 hours na ibinigay ni Uno (Iyon ang tawag sa kaniya ng ibang Admins dahil sa dalawang dahilan, una; ayaw nila siyang tawaging Manipulator o X. Pangalawa; uno dahil siya ang unang nabigyan ng account).

  Pagkalog-in ko sa Lethal Realm, agad kong chinat si Manipulator X. Isang simple smiley lang ang sinend ko saka ko sinarado ang tab. Muli kong tiningnan ang katabi kong Master List at picture ng code. Gah, I feel like smirking.

  Inopen ko ang command prompt at tinype ang opening tab command katabi ng IP Address ng website na nasa code. Pagkaclick ko ng enter, bigla nalang naglag! Damn. Ikinagulat ko nang magkaroon ng napakaraming numbers sa Command Prompt at mabilis at kusang nag-i-scroll down. Sinubukan kong magclick at dumami lang ang mga command prompt na lumalabas. Kahit saan ako magclick, dumarami lang ang command prompts na lumalabas. Katulad ng mga nauna ay punung-puno ng numbers at kusang nag-i-scroll down.

  Good thing, I know how to use a computer without the assistance of the mouse. Pinindot ko ang start key at doon sinaayos ang naglalabasang command prompt sa pamamagitan ng history check.

  Nawala nalang ng tuluyan ang mga command prompt. Napasandal ako sa upuan ko. Ano yun? Ibig bang sabihin, hindi ang nakalagay na IP Address dito ang totoong IP Address? Then what?! Argh, that Manipulator X surely is annoying the hell out of me.

  Muli kong tinitigan ang picture ng code. Badtrip. Nasaan ba dito ang IP Address? Wala akong ibang makitang IP Address ng website bukod sa 14.23.18. Tsk. Ibababa ko na sana ang papel nang bigla akong may naisip. Napangiti ako at muling tiningnan ang numbers.

  In the end, binuksan ko ulit ang command prompt at inilagay ang website IP Address pero this time, pabaligtad. Inuna ko ang 18 imbes na 14. Pagkaclick ko ng enter, napasandal ako sa swivel chair ko at hindi ko na napigilang itakip sa mukha ko ang kamay ko. Sana naman ito, tama na!

  Three seconds. Ten seconds. Fifteen. Thirty. One minute.

  Dahan-dahan kong inalis sa mukha ko ang pagkakatakip ng kamay ko. At napakunot ang noo ko sa nakita ko.

  Puro apoy.

  Yung buong screen ng monitor ay puno ng 3D video ng mga apoy. Walang iba kundi apoy. Tinitigan ko ng maigi ang bawat sulok para siguraduhing walang mga nakasulat. And gah, there was really nothing but fire.

  Now, what?

  Hindi ko na alam ang dapat na sunod kong gawin. Nagclick ako pero walang nangyari. Same with keyboard. Nakakunot-noo lang akong nakatitig sa screen no'n nang bigla nalang may sumabog sa mga apoy! And to make it worse, may napakalakas na sounds kasabay ng pagsabog! Badtrip. Sinong hindi magugulat do'n?!

  Pagkasabog na pagkasabog naman ay lumabas din na picture. And guess what? It was me! Ako 'yon habang nakatitig sa screen! Ang picture na 'yon ay kuha ngayon mismo habang nakatitig ako sa screen. The fuck?

  Then ilang segundo lang pagkalabas ng picture ko ay tawanan naman ang sumunod. Hininaan ko na nga yung speaker ko dahil ang lakas talaga ng tawanan mula dito. Hindi ko mapigilang hindi mapasimangot. Are the people behind this mocking me?

  May mga comments pa na lumabas sa gilid ng picture ko. Saying I am so ugly, boyish, not feminine, funny and such! Ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko sa inis. Just wait 'til you meet my fist, assholes!

  Nagsimula na akong magclick click pero wala pa ring nangyayari. Walang ibang nangyayari sa screen kundi ang paglabas ng sandamakmak na comment ng mga kung sino sa picture. Ang sasakit sa mata!

  Siguro ilang minuto rin iyong nagtagal bago may lumabas na malaking.... letter P. Two seconds after P ay A. Two seconds after A ay S. Two seconds after S ay S ulit. Two seconds after S ay W. Then wala na. Thirty seconds na pero wala pa ring lumalabas na sunod na letter though halatang password ang gusto nitong iparating. After two minutes, saka lang ulit may sumulpot na letter hanggang mabuo ang word na Password.

  Sa ibaba ng password ay isang malaking linya. Napalunok ako. I didn't ready for that! Well, computer skills naman ang kailangan diba? So just then I thought of hacking the website. Yeah, I tried hacking it. Ilang beses kong sinubukang pasukin yung site pero kada subok ko, nagkukusang magshutdown yung computer ko. The hell.

  Napasandal ako. Nandito pa rin ako sa harap ng website at nakatitig sa malaking PASSWORD at mahabang linya sa ilalim nito. Nakakaurat naman 'to. Kinuha ko yung papel na may picture ng code at tinitigan. Hmm, zodiac signs sa gitna, IP Address sa middle line at unknown letters and numbers sa... RIGHT! These might be the password! But not that easy. Imposibleng magiging gano'n lang kadali ang password.

  Zodiac signs?

  Besides, ano 'tong numbers sa mga letters. May capital and small letters pa. Ang unang set dito ay yung J6v. Kinuha ko yung masterlist. Naghanap ako ng pangalan ng mga kaklase ko na may Jv na initials. Then I saw Jasper Villamor. Tiningnan ko yung sunod na set sa code at nakitang G5s yun. Binaling ko na naman ulit sa masterlist ang tingin at naghanap ng may initials na Gs. Nakita ko naman agad si Geoff Sachs. Pinagpatuloy ko yun at nalamang ang capital letters ay ang first names nila samantalang yung small letters naman ay ang mga apelyido nila. Ngayon, ano naman ang numbers sa pagitan nila?

  This is frustrating.

  May isa pa akong nalaman; Gonzales ang apelyido ni Macky. Villamor naman si Trace at.. Kento Third Hoshikawa naman ang full name ni Kento. Napaisip tuloy ako, kaanu-ano niya kaya si Fourth? Aish! Ginulo ko naman yung buhok ko. Ano ba Violet? Porke parehas number yung pangalan, magkaconnected na?

  Bumalik naman agad ako sa pagfofocus sa password. Capital letters ang first name at small letters ang last name. Pss, hindi ko rin makuha ang logic kung ba't kailangang magkaiba pa. Okay, zodiac signs. Of course, hindi sila nilagay dyan para lang maging design. Wait, zodiac signs kaya ng Class 5-1 ang password? But how the hell am I supposed to know their zodiac signs?

  Napasapo ako sa noo ko. Right, birthdays. In order to know their zodiac signs, I must know their birthdays first! Pero paano?! Tatanungin ko sila isa-isa?! That's... stupid!

  "LILY! Kakain na!" Narinig kong tawag ni Kuya Neon sa labas ng pinto ko.

  "Oo kuya, susunod na ako."

  "Tsk! Bilisan mo, bumaba ka na kung ayaw mong si Gray pa sumundo sayo dito." Then narinig ko yung foot steps niya pababa.

  Ayokong iwanan 'tong decoding portion ko pero ayoko ding si Kuya Gray pa ang sumundo sa akin dito kaya naman nagpalit na ako ng damit pambahay dahil nakauniform pa ako saka ako dumiretso na sa dinning para kumain. Kumpleto na sina Kuya do'n at ako nalang ang kulang. Si Kuya Gray sa head chair, sa left side ay si Kuya Blue at kuya Neon then sa right side si Kuya Red. Syempre, sa tabi nalang ako ni Kuya Red umupo.

  "Whoa. Really? Kelan daw ba?" Tanong ni Kuya Neon kay Kuya Blue.

  Napakunot-noo naman ako. "Anong kelan? Anong meron, kuya?" Binalingan ko si Kuya Blue.

  "Oo nga pala, wala ka nun." Sabi naman ni Kuya Red. "Nagpropose na kasi 'tong si Blue kay Chaisee. Ngayon, pinagpaplanuhan na nila ang kasal."

  "Ano?!" Napatayo pa ako nun. "Ba't hindi ko alam yan?!"

  Hinila naman ako paupo ni kuya Red. "Nasa Japan ka nga eh diba?" Sarcastic na sabi nya. Napanguso nalang ako.

  Tiningnan ko naman si Kuya Blue. "So, Kuya Blue, kelan nga?" Tanong ko sakaniya na kanina ay tinatanong din sa kaniya ni Kuya Neon.

  Si Kuya Blue ay may girlfriend. At iyon ay si ate Chaisee, ang pakakasalan nga niya. Pero alam niyo ba na dahil sa akin kaya sila nagkakilala? Well, dito sa Pilipinas kasi ako nag-aral ng half ng Primary Years ko. I was 8 that time, grade four, while Kuya Blue was 17, he was in his second year senior high. Then si ate Chaisee naman no'n ay fourth year high school at the age of 16.

  Mysterecy International School kaming tatlo so kahit na primary ako, high school si ate Chaisee at college si kuya Blue, nagkita-kita kami. Naglalaro kasi ako no'n sa play ground at eksakto namang nadapa ako eh nando'n si ate Chaisee, dinala niya ako sa clinic at siya mismo naggamot sa 'kin. Nando'n din sa clinic si Kuya Blue and so on, their love story started.

  Close ko si ate Chaisee. Puro kasi kuya ang meron ako kaya naman naging close ko siya agad gaya ng pagkakaclose ko kay ate Maine. But then again, umuwi sila ni Kuya Blue ng Japan para sa kung ano. All in all, just like us, Ate Chaisee is half-japanese and half-filipina.

  At ngayon, ang ate't kuya kong matagal nang nagsasama ay magpapakasal na. Nakakatuwa. Mag iisang dekada na rin sila ah? Since they were just 16 or 17 that time at ngayon, 25 na si Kuya Blue.

  "Next month. Inaayos nalang namin yung kasal then we're ready for it." Nakangiting sabi naman ni Kuya Blue.

  "Naks! So saan ang honeymoon?" Nakangising sabi ni Kuya Red.

  Humalakhak si Kuya Neon. "Loko ka. Basta mga galawan mo eh 'no? Honeymoon agad?"

  Tumawa pabalik si kuya Red. "Anong gusto mong itanong ko?! Ilan gagawin nyo?!"

  Nagtawanan tuloy kami. But then again, narealized namin ang presensya ni Kuya Gray nang tumikhim siya. Natahimik tuloy kami. Not just because he's getting irritated but because the topic is sensitive for him. Why? He's still in love with ate Chaisee. Nakilala niya si ate Chaisee by fate. Hindi dahil ipinakilala sya ni Kuya Blue.

  No hard feelings though. Bro code included there. Tanggap ni Kuya Gray na si kuya Blue ang gusto ni ate Chaisee. But still, sensitive ang topic na 'yon para sa kaniya.

  Tahimik ang buong hapagkainan nang bigla nalang magsalita si Kuya Gray. And I swear, muntikan na akong mahulog sa upuan ko dahil do'n!

  "And by the way, the eldest among us, of course, will come in that wedding next month. So, prepare for some changes."

  OH. I'M DOOMED!

Chapter Eleven
Decoded

  "ARGH!" Ginulo ko ang buhok ko. "Hindi ako makapagfocus!"

  Napatingin ako sa orasan. It's already 1am. Plus may pasok pa ako ng 7am. How beautiful.

  Ibinalik ko ang tingin sa computer. Ayokong ipagpabukas--or ipagsamamaya rather--nalang 'to dahil alam kong matatapos na ako.

  Para hindi ako mahirapan sa pag-isa isang tanong sa mga tarantado kong kaklase ng birthday nila, naisipan kong i-hack nalang din ang Files ng school regarding the profiles of the students. Naalala ko kasing sinabi sa akin ni Cortez na kaya nalalaman ng Lethal Realm kung estudyante ba talaga ng Mysterecy High ang members ay dahil sa connected ang website sa files compilation ng school through hacking.

  And I'm trying to get in. Ang lakas ng firewall ng school but I know how to deal with this one. Kinlick ko ang huling button at lumabas ang malaking 'processing' kasabay ng percent sa ibaba. Now, I'm just going to wait.

  Sumandal ako sa upuan ko at tumitig sa monitor. 2%... 3%... Ugh! Pumipikit na ang mata ko. But I can't sleep! I still have to finish this. Muli kong idinilat ang mata ko at mariing tumitig sa screen.

  5%...

  6%...

  7%...

  "Aray!" Bigla akong bumagsak sa malamig na sahig nang magulat ako sa malakas na tunog ng alarm clock.

  Napalingon ako do'n at nagulat ako nang makitang 6am na! Nakatulog ako! Ibinaling ko ang tingin sa computer at nakitang completed na ang process. Shet. Buti nalang nagising pa rin ako ng 6am. Dahil for 5hours lang ang epekto ng hacking na ginawa ko! Pag lumagpas kasi ako ng 5hours, madidetect na ng computer nila ang IP Address ko. On the bright side, finally, napasok ko na ang files compilation ng Student Council. Agad akong umupo ulit sa upuan para ipagpatuloy yon. Ramdam ko pa rin ang sakit ng leeg ko dahil sa upuan ako nakatulog pero hindi ko na yun pinansin pa at chineck ang students' profile.

  Syempre, dumiretso ako sa Class 5-1 para sa profiles nila. Napangiti ako nang makitang kumpleto na ang mga ito at ito na ang mga eksaktong detalyeng kailangan ko. Yeees! Kumuha ako ng papel at ballpen saka isinulat doon ang birthday ng mga pangit kong kaklase.

  Napahinto ako nung sa profile ko na huminto. Hmm, wala lang. Gusto ko lang i-check ang sa akin. Naalala ko tuloy yung lalaking kumuha ng picture ko para sa ID at dito sa profile na 'to. Wait! Pumasok si Macky sa Tech Room na 'yon nung mismong araw na yon ah? Hindi kaya... isa sa Class 5-1 ang lalaking yun? Teka nga, ba't ba 'ko curious?! Saglit lang... sheeet! TAMA! Sabi ko na nga ba eh. Kaya familiar sa akin ang Lethal Realm nung unang tingin ko dito. Dahil.. dahil ang unang beses ko talaga syang nakita ay nung araw na nagpa-ID ako. Dun sa computer ng lalaking kumuha sakin ng picture. And heck, nasa edit siya no'n. Ibig sabihin ba... ang lalaking yun ay isa sa mga admins ng Lethal Realm?!?

  Argh. You've got no time for that, Violet! For 5hours lang 'to at isang oras nalang ang meron ka. Kaya naman nagmadali na ako at nagdire-diretso sa pagja-jotdown ng birthdays nila. Hindi kasi gumagana dito ang snipping tool o screen capture. Akala ko wala nang problema. Pero napahinto ako nung nasa pinakadulo na. Yung profile ni Kento... ANG DAMING BLANGKO!

  Kento Third Hoshikawa
Class 5-1 : Mysterecy High
Age: ___________
Birthday: __/__/__
Address: _______________________
Guardians/Parents: ________________

  Iniscroll down ko. Konti lang talaga yung may laman. Mostly, yung school activities lang niya. Yung positions niya. Yung extracurricular and so on. Ba't gan'to?

  May nagpop up sa ibaba ng monitor at nakita kong 15 minutes nalang bago maubos yung 5hours ko. Naman! Kaya kahit wala akong nakuhang birthday ni Kento ay kinlose ko na ang files compilation na 'yon para hindi ako madetect.

  "LILIA!"

  Napalingon ako sa pintuan nang magsunud-sunod ang katok kasabay ng pagsigaw ni Kuya Neon.

  "Gising na ako! No need to bang my door!" Sumigaw naman ako pabalik saka nagsimulang isaayos ang mga gamit ko.

  Isa kasi parati sa mga kuya ko ang ginigising ako tuwing umaga. And define paggising? Ibig sabihin, susunud-sunurin nila ako ng katok sa pinto! Ang sakit sa tenga. Nonsense ang pagpatay ko ng alarm clock tuwing umaga dahil daig pa nila 'yon.

  Nag-asikaso naman ako agad para sa pagpasok. Mabilis lang naman akong kumilos kaya ang aga kong natapos. Nagulat nga sa 'kin sina kuya dahil ito raw ang unang beses na gumising ako ng gan'to kaaga nang hindi dahil sa pambubulahaw nila. Usually kasi alas siete na ako nagigising despite of the fact na binubulahaw nila ako tas 7:30 ang pasok ko. Kaya madalas akong late--at dahilan kung ba't nakakapaghanda ng balde ng kung ano ang mga kaklase ko para ibuhos sa 'kin pagpasok ng classroom. Tuloy, minsan, gusto kong tanungin ang sarili ko kung ano pang essence ng paliligo dahil gano'n naman tuwing papasok ako. Bihira kong maiwasan.

  Seven o'clock, nasa school na ako. Thirty minutes bago mag-umpisa ang klase. Maaga na ang ganito sa akin. Pero hindi sa iba. Kaya naman nagtataka ako kung ba't wala gaanong mga estudyante pagpasok ko ng campus.

  Naglalakad ako sa hallway ng first floor ng building namin nang makasalubong ko si Miss Andrea. Naglakad siya at huminto sa harap ko. Mabilis naman akong yumuko para gumalang. Nagulat din siya sa akin.

  "Miss Katsuwara! Ang aga mo yata ngayon?" Nakangiti niyang sabi sa akin.

  Matipid akong tumango. "Pero ba't kakaunti yata ang students, Miss?"

  Biglang naging ngiwi ang ngiti niya. "H-Hindi ka ba sinabihan ng mga kaklase mo?" Nag-aalangan pang tanong niya.

  Napatitig naman ako sa kanya na parang hindi makapaniwala. "P-Po?" Agh! Hindi ba niya alam na hindi naman ako tinuturing na parte ng klase?! Pa'no nila ako sasabihan ng kung ano mang meron?!

  Medyo napakamot siya sa ulo niya at alanganin akong nginitian. "Kasi alas nuebe pa ang simula ng klase ngayong araw dahil sa General Conference, Miss Katsuwara."

  A-Ano?

  Hindi ko na namalayan nang umalis si Miss Andrea. Argh! Ano ba naman kasing problema ng Class 5-1?! Badtrip. Padabog tuloy akong umakyat ng classroom namin. Sobrang tahimik ng hallway hindi katulad ng nakasanayan ko na nasa hagdan palang eh naririnig ko na ang murahan nila. This time, ang nagdadabog kong lakad lang ang maririnig. Pero nung malapit na ako sa classroom, bigla akong napahinto nang marinig ang strum ng gitara.

  Sinong tumutugtog?

  Based sa pag-i-strum, mukhang isang malumanay na kanta yung tinutugtog. Hindi ko alam kung anong specific na kanta though familiar. Tahimik sa buong lugar at tanging yung gitara lang ang maririnig. Nagdahan-dahan naman ako sa paglalakad papasok dahil pinapakinggan ko yung tugtog.

  Pagpasok ko ng classroom, as expected, walang tao... maliban do'n sa naggigitara. Nasa dulo siya at nakayuko sa gitara niya. Brown hair. Patuloy pa rin siya sa pagtugtog. Hindi ko alam kung alam ba niyang nakatayo ako dito sa unahan hanggang sa magsalita siya.

  "It's Problem Child by Simple Plan." Bigla niyang inangat yung ulo niya sa 'kin. Just then, I knew he was Trace. Akala ko si Kento. Parehas sila ng buhok.

  Tinitigan ko lang siya. Sasagot ba ako? Pss. Pinili kong hindi. Ngayon ko lang din naalala na Problem Child yun ng Simple Plan. Naglakad ako papunta sa upuan ko at nilapag ko do'n yung bag ko. Nang sulyapan ko si Trace, nakayuko na ulit sya sa gitara niya at nag-ii-strum. Nakita kong hindi lang bag nya yung nandun kundi may isa pang bag na katabi ng kaniya. At gitara. Kaso kung yung kay Trace ay black and blue fire, that one was black with red fire.

  "Ba't di mo sabayan ng kanta?" Nagulat nalang ako nang pati ako, marinig ko ang sarili kong magsalita.

  Tiningnan nya ulit ako at matipid siyang ngumiti. "I don't sing. Why don't you? Ako maggigitara tas ikaw kakanta."

  I rolled my eyes heavenwards. Ba't ba kinausap ko sya? Tumalikod nalang ako. I better leave here. Kaso nung nakakailang hakbang palang ako, nagsalita na sya.

  "0-2-14."

  Bigla akong napalingon sa kaniya nang nakakunot ang noo. Now, what is he saying? Mukhang napansin naman nya yung reaction ko kaya ngumiti ulit sya.

  "I really like you."

  Naramdaman ko namang nanlaki yung mata ko no'n at medyo napaatras pa ako. Bigla naman siyang nagchuckle.

  "Hey! Don't think the other way around." Nangingiting umiling-iling sya. "Gusto kita. Gusto kita bilang parte ng klase. It's just that we have rules that we just can't break." Yumuko ulit sya sa gitara nya tas nagstrum. "So, I'm telling you that."

  "Anong 'that'?" Nakangiwing tanong ko.

  "0-2-14."

  "Huh?"

  Biglang may pumasok ng classroom at sumigaw. "Ya! Ba't nandito ka pa?!" Napalingon tuloy ako at nakita ko si Macky. Ngumiti ba naman ng malawak sa 'kin. "Hey Damsel! Aga mo ah?!" Tapos tumawa siya.

  Bigla namang umusok yung tenga ko don. Oo nga pala! Dahil sakanila kaya imbes na makakatulog pa ako, ang aga ko! Nakita ko nalang yung sarili ko na itinapon sa kaniya yung bag ko. Sapul! Napangisi ako nang tamaan sya kahit na umilag sya.

  "Anak ng!" Sinamaan nya ako ng tingin. "Gusto mo ng away nang gan'to kaaga?!" Maangas na tanong nya. Parang di naman sya seryoso at nasabi lang yon dahil sa pagkairita.

  Umangat naman yung sulok ng labi ko. "Ba't di nyo ko sinabihang alas nuebe pa ang pasok?!" Maangas na tanong ko pabalik.

  "Tsh! Hoy, Villamor! Tara na! Baka makasapak ako ng babae!" Iritable nyang ginulo ang buhok niya. "Aish!"

  Narinig ko namang tumawa si Trace kaya napalingon ako sa kaniya. Nasa likuran ko nalang pala sya. Tinap nya ako at nginitian. "0-2-14. Remembet that. That's his. Goodluck in decoding." Then nilagpasan na nya ako at nakapamulsang naglakad palabas. Yung gitara lang niya ang dala niya na nakasabit sa likod niya.

  Napailing naman ako nang bigla akong may narealize. "Teka! That's his?! Goodluck in decoding?! Yourung birth date ba ni Kento ang sinasabi niya?!" Napatingin ako sa dinaanan ni Trace. "At alam niya ang tungkol sa code?!" Napakagat-labi ako. "S-Siya kaya si Manipulator X?" Bigla ko namang ginulo ang buhok ko. "Kung sya yon, bat naman nya sasabihin sakin yung birth date ni Kento?" At kung hindi sya yun. Paano nya nalaman at ba't nya sinabi sakin?

  Whatever. Mas okay pa rin kung susubukan. Pero ba't petsa lang ang sinabi nya? I mean, PAANO YUNG TAON?! Kainis.

  Kinuha ko yung bag ko na nasa nay pintuan at sinukbit sa isang balikat ko para bumaba. Uuwi nalang ako! Malamang open gate dahil mamaya pang alas nuebe ang pasok.

  At mukhang nasa panig ko ang kabutihan. Wala akong naabutang kuya na mangkukwestyon sa akin sa bahay. Dumiretso ako agad sa kwarto ko at nagbukas ng computer. Binalikan ko yung website at lumabas na naman yung PASSWORD.

  Okay, so balik tayo. It must be connected to their birthdates dahil sa nasa yin-yang code. Tiningnan ko ang listahan ng birthdays nila na katabi na rin kung anong zodiac sign nila. Then yung original numbers at letters din na nasa yin-yang. (J6vG5sT12vY8aH2K14yW9bF1pT11M13gpL10vR4eC7jH3s) Capslock for first name and small letter for family name tas may numbers sa pagitan. Anong ibig sabihin nitong numbers? Jinot-down ko naman sa panibagong papel yung mga numbers na nasa pagitan ng letters. At ito yun lahat based sa pagkakasunud-sunod ng sulat:

6
5
12
8
2
14
9
1
11
13
10
4
7
3

  Isa ang napansin ko. Fourteen numbers 'to na naglalaro sa number 1 hanggang number 14 na galing sa fourteen names ng mga students ng Class 5-1. Therefore, I conclude, order 'to. Nakalagay ang numbers sa pagitan ng mga pangalan. Then, ito yung pagkasunud-sunod. Ang buong code ay ang formula ng password. Parang sa Math lang. Yung nasa yin-yang ang formula at ako na ang bahalang magsubstitute ng given. Pero hindi ko pa alam kung PAANO!

  Well, may pagkasunud-sunod na. At alam ko na ring involved ang birthdate nila--o kaya ay ang zodiac sign. Pero paano itong magiging ang password? Ganito ba ang format? Formula? Then ano ang mga given?!

  "0214. Remember that. That's his."

  Parang nag-echo naman sa isip ko ang boses ni Trace. TEKA NGA! Kay Kento lang ang wala ako. At mukhang alam ni Trace ang tungkol sa code. Tinulungan niya ako sa pamamagitan ng pagsabi ng birthdate ni Kento. (Dahil malamang ay alam rin nyang walang matinong record si Kento sa school). Pero ang ibinigay lang niya ay apat na numbers. 0-2-14. Does he mean, February 14? Wala naman kasing 14th month at imposibleng 1914 o 2014 pinanganak si Kento!

  Okay. Ang nasa numero sa yin-yang ay... capslock letters for first names, small for last name at ang numero sa gitna ang order. Sa decoding naman, ang nakuha kong clue ay birthdate at zodiac sign nila. Kung ipagpapalagay ko na ang nasa yin-yang ang formula at ang clues ang given... ang possible na magsubstitute sa big letters ay either yung first letter ng month o first letter ng zodiac sign at ang possible namang magsubstitute sa numbers sa pagitan ng dalawang letters ay... yung petsa ng birthdate! Para isaayos ang lahat, ang original code na nasa yin-yang naman ang magsasabi ng order o pagkasunud-sunod.

  Nahampas ko bigla yung desk ko sabay sigaw ng "yes!" . Finally! I'm done with this crap! Parang gusto kong ngumisi. Humanda ang Manipulator X na 'yon, kung sinuman siya! Grr. Sinulat ko agad yung password na nasolve ko rin sa wakas. Ang ginawa kong capslock ay yung month ng birthdate then yung date tas ang small letter ay ang zodiac sign.

  Excited akong bumalik sa website na hindi ko pa alam ang pangalan. Nandoon pa rin ang malaking PASSWORD at sa ilalim ang guhit. Tinype ko agad dun yung password. Biglang lumabas yung malaking LOADING. Naghintay naman ako ng siguro limang minuto at nanlaki ang mata ko nang makita ang capslock na ACCESS DENIED sa red font! Sa ibaba pa ay yung bloody font na "Two Try Left".

  Nahampas ko na naman yung desk ko. This time, hindi dahil sa tuwa kundi sa inis. Chill, Violet! Fine. Let's move to Option B. Sa pangalawang type ko, ang ginawa kong capslock ay yung first letter ng zodiac sign at ang small letter naman ay yung month. Still, sa gitna nila yung petsa. Kinlick ko yung enter at naghintay ng panibagong limang minuto.

A C C E S S  D E N I E D
One Try Left
___________________

  "Argh! Kaasar!"

  Biglang nagvibrate yung phone ko. Nang tingnan ko naman eh yung alarm pala na nagsasabing magna-nine o'clock na. Kailangan ko nang pumasok. Mamaya ko nalang siguro itutuloy 'to. Hindi ko pwedeng sayangin ang last chance. Isa pa, matibay ang firewall ng website na 'to (na tingin ko ay website ng Class 5-1) kaya malamang eh nonsense ang pagbabago-bago ng IP Address nitong computer ko dahil nariread pa rin nya ng tama ang try ko.

  Tinapunan ko naman muna ng isang huling masamang tingin ang monitor bago ako tumayo kasabay ng pagsukbit sa bag ko. Nakakainis! Ano bang mali?! Tama na lahat ng calculations ko. Sigurado ako do'n. Sigurado din akong buong Class 5-1 ang nakalagay---sandali...

  Dahan-dahan akong napalingon ulit sa monitor. Could it be possible? Napailing ako. Hindi naman pwede. Tumalikod na ulit ako. Magsisimula na sana ulit akong maglakad pero bigla kong inihilamos sa mukha ko ang kamay ko. Argh! I should give it a try!

  Umupo ulit ako sa harap ng computer at binalikan ang website ng klase. Huminga ako ng malalim. This would be the last chance. Hindi naman ang pagiging Admin ng Lethal Realm ang ini-aim ko. It's just that, I have my ego in here. Isa pa, masyado akong pinrovoke ng Manipulator X na 'yon. Pumikit ako. Dapat tumama na ako dito!

  With nervous fingers, tinype ko ang password na nasa isip ko. Ito yung unang password na tinry ko--big letters for first letter of months, numbers for dates then small letters for zodiac signs. Limang minuto ulit ang hinintay ko. At sobrang kinakabahan talaga ako. Napapikit pa ako no'n sa nerbyos sa magiging resulta.

  Nagulat nalang ako nang magbeep beep ng sunud-sunod ang speaker ko. Yung parang pang emergency beep sa hospitals. Napadilat ako at mas nanlaki ang mata ko sa nakita sa computer.

A C C E S S   C O M P L E T E D

   Hindi ko napigilang ngumiti. Tumama ako sa password na inilagay ko. Katulad na katulad lang iyon ng unang try ko.

  But this time, I added mine as the fifteenth set to complete the Class 5-1.

Chapter Twelve
First Year SH's Kings

  "Hanep." Napailing-iling ako.

  Okay. So, tumama nga ang password ko which is yung birthdate at zodiac signs ng buong Class 5-1--na sa nakakagulat na parte ay kasama pala ang sa akin. Kunsabagay, hindi naman nga masasabing Class 5-1 kung kulang ng isa (which is ako) dahil sa papel ng school, student pa rin ako ng Class 5-1. But still, hindi ko akalaing kasama ako sa password.

  Pero hindi 'yon ang dahilan kung ba't napapa 'hanep' ako dito kundi ang website! Pagkatapos ng sampung minutong display ng "ACCESS COMPLETED" sa screen, guess what comes next? Plain black with a short message! And know what it says?

Impressive. You've done a good job, neophyte.

Iyon lang. Sa ibaba naman ay may maliit na letter din, saying:

This is a scheduled message if you managed to access this site within the 48 hours I gave you. The website was supposed to self-destruct if you did not reach the deadline. But since you're reading this, you probably succeeded. Congratulations.

  Napasandal ako sa upuan ko. Hanep. Hinilot ko pa ang noo ko. Hanep talaga! Supposedly, magsiself destruct ang site kung lalagpas ako ng 48 hours. Ibig sabihin, walang kakwenta-kwenta ang website na pinaghirapan kong i-access at ginawa lang ito ni Uno para sa test na 'to. How could he! Napatayo ako sa inis. Teka nga, ba't ba ako naiinis? Kaasar.

  "Stop that, Neon Nathan!"

  Napagitla naman ako sa gulat nang may marinig na sigaw. Napalingon ako sa pintuan ko as if makikita ko dun yung sumigaw. Based sa boses, mukhang si kuya Gray. Ba't naman nasigaw 'yon? Naglakad ako palapit sa pintuan ko at dahan-dahang binuksan ang pintuan sapat para lang makasilip ako. Wala sila sa hallway kaya lumabas pa ako at sumilip sa may gilid ng hagdan. Nagulat pa ako nang makita sa sala ang lahat ng kuya ko sa sala na nagkukwentuhan. Mukhang kagigising lang nila? Puro pa kasi sila nakaboxers. Natulog ba sila pag-alis ko kanina? Wala ba silang mga pupuntahan?

  "Anong meron?" Napabulong naman ako sa sarili ko kahit na alam ko namang walang sasagot sa akin.

  Argh. Teka nga! No need to be curious. Ang kailangan ko ngayon ay makatakas nang hindi nila nakikita. Lagot talaga ako pag nakita nila ako. Kaya naman dahan-dahan akong tumalikod para sana bumalik sa loob ng kwarto ko. Kaso kahit anong dahan ko, talagang napansin nila ako.

  "Violet Katsuwara. Did. You. Skip. Classes?"

  Napalunok ako ng laway. Anak naman ng pating oh-oh! Napabuntong-hininga ako at dahan-dahang napalingon sa kanila. Bahagya pa akong napangiwi nang makita silang apat na nakatingin sa akin na para bang ready na silang sakmalin ako anumang oras. Dahan-dahan ulit akong tumalikod.

  Napapikit ako. "I'm not here!" Saka ako tumatakbong bumalik sa kwarto ko kasabay ng sabay-sabay nilang pagtayo para sundan ako.

  Saktong pagsara ko ng pinto ay ang sunud-sunod nilang pagkatok at pagsigaw. Sinisermunan na ako agad!

  "Hoy, Lilia! Buksan mo 'to!"

  "Lagot ka talaga sa 'min, bata ka!"

  "Lumabas ka nga dito!"

  Talaga naman! Spare me, people! Geez. Hinablot ko agad yung bag ko at dumiretso ako sa terrace ng kwarto ko at nagmamadali iyong binuksan saka do'n lumabas. Tumingin ako sa kaliwa't kanan. Nakita ko sa kanan ko ang terrace ng kwarto ni Kuya Neon. Napangiti naman ako.

  Umakyat ako sa grills ng terrace at gaya ng nakasanayan eh tinalon ko ang pagitan ng terrace namin ni Kuya. Nagmamadaling pumasok ako sa kwarto nya at nakita sa lamesita ng mini-sala nya ang hinahanap ko--his key.

  Dahil mukhang nakakutob naman ang mga kapatid ko na lumipat ako ng kwarto, saktong pagkuha ko ng susi ay bumukas ang pinto ng kwarto at tumambad si Kuya Blue at Kuya Neon.

  "You--!" Tinuturo pa ako ni Kuya Neon. Nanlaki pa lalo ang mata nya nang makitang hawak ko ang susi ng motor nya.

  Nanlaki naman ang mata ko. "Me?" Tumawa ako para maasar sya.

  Naglakad palapit sa akin si Kuya Neon. Nagmamadali naman akong tumakbo palabas ng terrace. Napahawak ako sa grills at napatingin sa ibaba. Okay, no blocks.

  Nilingon ko si Kuya Neon at nginisihan. "Too slow, kuya!" Tapos tumalon na ako galing sa terrace ni Kuya Neon pababa sa damuhan. Mababa lang naman 'yon--or baka sanay lang ako.

  Kaso saktong paglapag ko ay may sumigaw ng pangalan ko galing sa likuran ko. Nilingon ko naman at nakita sina Kuya Gray at Kuya Red sa di kalayuan. Naman!

  Sa likuran ang kwarto namin ni Kuya Neon kaya malapit na sa garage. Doon ako nagmamadaling tumakbo. Nakasunod pa rin kasi sina Kuya Gray sa akin. Pagdating ko sa garage namin, inikot ko yung tingin ko para hanapin kung nasaan ba yung motor ni Kuya Neon. Nakita ko naman agad sa dulo kaya dun ako pumunta saka agad na binuhay ang makina. Pinaandar ko agad palayo nang tumatawa dahil mukhang maiisahan ko na naman sina Kuya.

  "LILIA!"

  Paglabas ko ng garage, nakita ko sina kuya Blue at kuya Neon sa pintuan ng bahay na nakatayo na humahangos, mukhang galing sa pagtakbo. Malamang, galing ba naman sila sa likuran ng bahay eh.

  Kumaway ako sa kanila ng nakangiti. "Ja-na, nii-chan!" Natatawang paalam ko.

  Buti nalang remote control yung gate namin kaya hindi ko na kinailangang bumaba para buksan. Bago pa nga ako tuluyang makalabas eh nakita ko pa sina kuya Gray at kuya Red na tuluyan nang huminto nang napapailing. Sinundan nalang nila ako ng tingin dahil sa totoo lang eh hindi sila makalabas nang... nakaboxer lang.

  "Ibabalik ko nalang mamaya kuya!" Sigaw ko pa ng nakangiti kay Kuya Neon bago tuluyang pinaharurot ang sasakyan palayo ng bahay.

  Kung ako ang titingin sa kanila mula sa malayo, matatawa talaga ako. Puro lang kasi sila nakaboxers at magugulo pa ang buhok. Ano ba namang trip nila at ibinalandra sa labas ang mga pandesal? Pft.

  Nakarating ako sa Mysterecy High nang alas onse. Ipinark ko sa underground parking lot ang motor ni Kuya Neon. Saktong paghugot ko ng susi, nakarinig ako ng pagbagsak. Napalingon ako sa pinanggalingan niyon at nakita sa dulong bahagi ng parking lot ang ilang mga estudyante---na mukhang nagtatalo. May isang nakahiga sa semento at mukhang mag-isa lang siya laban dun sa mga nakatayo. Hindi ko makita ang mukha nya dahil nakasideview siya sa akin.

  Tiningnan ko naman yung mga estudyanteng nakatayo sa harapan niya. Siguro nasa lima o anim sila. They're your typical gangsters. Spiky hair, piercings, black shirts and unbuttoned polos. Yung nasa unahan ang mukhang leader. Nang tingnan ko naman ang plate name, nakita kong first year senior high sya based sa kulay ng border ng plate name.

  Tutulong ba ako?

  Pero mukha naman kasing may atraso yung lalaki base sa usapan, hindi lang siya basta binubully. Ba't ako makikialam? Nagpamulsa ako at tinalikuran ang direksyong 'yon para umalis. Argh! Ito na naman ang konsensya ko. Badtrip. Humarap ulit ako para puntahan yung grupo. Saktong pagharap ko eh paglingon nila sa direksyon ko. Napahinto tuloy ako.

  "Oooohhh." Sabay-sabay pa silang nagreact nang makita ako.

  "Diba yan si Violet?" Narinig kong sabi nung isa sa isa pa.

  Sinulyapan ako ng leader. "Get out of here, bitch." Then inalis na rin nya agad sa akin ang tingin. He did not just call me bitch!

  Pakiramdam ko, mas naprovoke pa ako nung sinabi niya. Nakapamulsa akong nagpatuloy ulit sa paglalakad palapit sa kanila.

  Maangas akong tinanguan nung leader yata. "You're the neophyte, aren't you?" Tinuro niya yung lalaki sa sahig. "Then you probably know this guy?"

  Nagulat ako kaya napahinto ako nang bigla niyang sipain ng malakas yung lalaki sa sahig sa tagiliran. Humiyaw sa sakit yung lalaki tapos nagpaikot-ikot sa sahig kaya medyo nakita ko yung mukha niya. Mukha syang junior. (Third Year HS/G9) Tumawa naman yung leader.

  Dumura sya sa sahig. "Pathetic."

  Dumilim naman yung expression ko nun at nakapamulsang lumapit ulit ako sa kanila. Pinanood naman nila akong makalapit. Huminto ako nung isang dipa na ang layo ko sa leader. Sinamaan ko siya ng tingin.

  "I think, you're the one who's pathetic here." Matalim na sabi ko sa kaniya.

  Natatawa naman niya akong tiningnan. "Oohhh." Ngumisi siya. "So, the rumors are right." Nakapamulsa siya nun tapos nilevel niya sa akin yung mukha niya. "The new recruit is quiet good at sticking her nose in other's business." Bigla nalang niyang tiningnan at hinawakan yung buhok ko na medyo tumatakip sa mukha ko, yung part na may violet high lights. Tumingin siya sa akin at ngumiti. "I also like your violet eyes." Tapos bigla niya akong tinulak palayo gamit ang pagduro sa noo ko. "You're gonna be in danger with that attitude, fragile little kid. Get outta' here."

  Lumayo ako ng isang hakbang tapos binaba ko yung tingin ko sa lalaki na namimilipit pa rin sa sakit. Junior nga siya based sa kulay ng border ng platename. Pero hindi ko siya kilala gaya ng sinasabi nung lalaki. Sinamaan ko ulit ng tingin yung leader.

  "You're pathetic. Ang dami nyo para bugbugin ang isang 'to." I smirked. "Why not try me?"

  Tinulak ko yung leader at saktong pag-atras niya ay bumwelo ako at binigyan siya ng sipa mula sa likod. Do'n naman naging aggressive ang mga kasama niya at nagfighting stunt kasabay ng pag-ikot sa paligid ko. Inisa-isa ko sila ng tingin para bilangin. Anim. Tumayo yung leader at pinunasan ang dumugo niyang ilong. Plus him, pito. Naman oh!

  "Go and beat that up." Inis na utos ng leader.

  Do'n naman nagsimulang magsipagsugod yung mga kasama niya. Sabay-sabay sila sa pagsugod kaya napapaatras ako kasabay ng round-house kick. Napapaatras naman sila do'n. Biglang may lumilipad na kamao galing sa kaliwa ko ang hindi ko naiwasan at tumama sa pisngi ko. Sa inis ko ay doon ako nagfocus sa sumuntok sa akin hanggang sa bumagsak siya dahil sa mga suntok at tadyak ko.

  May humawak sa akin mula sa likod para yata atakihin ako pero mabilis ang naging response ng katawan ko at nagawa siyang sikuhin hindi pa man niya nasisecure ang hawak niya. Napaatras siya kaya hinarap ko agad at binigyan ng suntok. Nakita ko sa peripheral vision ang pagsugod ng payat galing sa bandang likuran ko. Naground house kick ako kaso sinalo nung payat. Tapos may humawak sa magkabilang braso ko, yung humawak rin sa akin kanina. Ang ginawa ko, pinaikot ko sa ere yung buong katawan ko kaya nagtwist rin yung mga may hawak sa akin at nagsipaglanding sa sahig.

  Bumagsak ako sa sahig dahil sa ginawa ko. May susugod palapit sa akin kaya bigla ko siyang sinipa sa dibdib kasabay ng pagtayo. Sakto namang pagtayo ko ay may tumamang kamao sa bandang sentido ko. Shit! Parang may bakal na gamit yun. Isang suntok din ang itinapon ko sa pinanggalingan ng kamao. Napapikit yung kanang mata ko dahil sa kanang sentido ko tumama yung kamao. Nagsisimulang maging malabo ang paningin ko. Pula... May dugo ba? Nagulat nalang ako nang may malakas na sipa akong naramdaman sa tiyan ko. Nagdire-diretso ako paatras. Mararamdaman ko nang babagsak ako sa sahig pero hindi iyon nangyari.

  Blurry na talaga yung paningin ko. Yung kaliwa nalang ang naibubukas ko dahil tama nga ako, dumudugo yung kanan. Naaaninag ko ang mga lalaki. Pero ba't parang mas dumadami sila? Mas dumadami ang pigurang nakikita ko. Anong nangyayari? Gaaah. Nahihilo na talaga ako.

  "GODDAMMIT! Bilisan nyo dyan! Mahihimatay na ang isang 'to at nangangalay na ako!"

  Nakarinig ako ng sumisigaw galing sa likuran ko. Dahil malapit lang siya ay malinaw ko siyang naririnig. Pumupungay na ang mata ko at parang malabong echo nalang ang pasigaw na pagsagot ng mga lalaki.

  Anong nangyayari?

※※※

  "Sabi sainyo, useful ang anim na higaan dito eh!" Tawanan.

  "G*go! Pasimuno ka rin eh!"

  "Anong ako? Eh dinadamay nyo lang naman ako mga ul*l!"

  "Manahimik nga kayo, pwede?! Mga kumag talaga kayo eh 'no?!"

  "Luh! Naano ka, Tristan? Chillax!"

  "Yae na. Badtrip siya dahil tigahawak lang daw sya dito kay liit at di man lang nakasabak." Tawanan.

  "Balatan niyo nga ako ng mansanas!"

  "Ul*l! Mukha ka bang baldado?! Ni hindi ka nga pasyente dito! Tumayo ka, g*go."

  "T*ng ina mo. Dami mong sinabi."

  Argh. Kelan pa naging gan'to kaingay sa bahay? Dahan-dahan kong ibinukas ang mata ko kasabay ng paghawak sa masakit kong ulo. Nung una ay malabo pero unti-unti ring luminaw. Inikot ko yung tingin ko at nalamang nasa clinic ako. Hinimas ko yung ulo ko dahil ang sakit talaga kaso naramdaman kong may bandage. Ano bang nangyari?

  Nagulat ako nang makita ang ilan sa mga kaklase ko sa pagdilat ko. Nagsipaglingon naman sila sa akin nang malamang gising na ako. Paano naman sila napunta dito? Saka ba't ba ako napunta na naman ng Clinic?

  "Oy mga 'tado! Gising na si damsel!"

  "Ayan, manahimik naman na kayo!"

  "Ngayon kayo magbalat ng mansanas!"

  Napangiwi ako sa ingay nila. Nilibot ko ang tingin ko. Nakahawi yung kurtinang dapat ay nakatakip sa higaan ko kaya naman nakita kong lahat ng higaan dito sa clinic ngayon ay occupied. Nasa ikalawa ako sa unang linya. Ang nasa kanan ko ay hindi ko kilala pero alam kong taga-Class 5-1. Yung nasa kaliwa ko eh yung junior na binubugbog kanina ng mga first year senior high. Yung tatlo pa eh occupied ng Class 5-1. Though mukhang ako at yung batang lalaki lang ang nawalan ng malay.

  Napasabak na naman nga pala ako sa away. Haaay, lagot ka, Violet.

  Umupo ako galing sa pagkakahiga at nakangiwing tiningnan ang mga kaklase kong nakatingin sa akin. Wala namang nandito sa higaan ko pero lahat sila ay nasa akin ang tingin. At grabe, kahit saan yata pumunta ang mga lalaking 'to ay gugulo. Pa'no, nakakalat na sa sahig yung mga unan, bag, balat ng mga pinagkainan at kung anu-ano. Tapos may mga upuan na sa gitna kung saan sila nagsipag-upo habang may binabasang... mga FHM?! Yung iba, nasa magugulong higaan na naglalaro ng baraha. Meron pang hindi naman pasyente eh feel-at-home na nakahiga sa higaan nang hindi man lang tinanggal ang sapatos. Wala na rin sa ayos ang mga higaan. Siguro halos lahat sila andito maliban kina Kento, Trace at Macky. Hindi ko sila nakita.

  "Anong tinitingin-tingin nyo?" Iritableng tanong ko sa kanila sa bagong gising na tono. Nagtawanan tuloy sila. Napasiring nalang ako ng tingin. "Pss." Tiningnan ko ang wrist watch ko at nakitang alas quatro na ng hapon. Luh, ilang oras din akong natulog?

  Nagulat ako nang may bumato sa akin ng nabalatan na mansanas. Tumama yun sa pisngi ko. Hinanap ko ang bumato at nakita ko si Cortez. Nakaupo siya sa tabi ng higaan nung natutulog na batang lalaki.

  Ngumiti siya sa akin pero sinamaan ko lang siya ng tingin. Nalipat ang tingin ko sa katabi niyang batang babae. Napakunot-noo ako nang makita kung sino 'yon. Hazzel brown eyes. Long wavy brownish black hair. Pinkish lips. Rosy cheeks. Ang mukhang manikang SC President. Ano ngang pangalan niya? Doll? Dolly? Barbie? Ah, Barbie.

  Nakatingin siya dun sa walang malay pa rin na batang lalaking binugbog. Parang wala nga siyang pakialam o kamalay-malay sa paligid niya. Nagpalit-palit naman ang tingin ko sa kanila nung lalaki at dun ko lang napansin ang resemblance nila. Yung buhok, yung kutis, yung mata at hugis ng labi. Nang sulyapan ko si Cortez, nagmouth siya ng 'brother' na walang boses. Napatangu-tango naman ako.

  Marahan at maayos akong bumaba ng clinical bed na iyon. Dun naman napatingin sa akin yung sophomore na SC President. Tumayo siya bigla at tumingin sa akin. Sinulyapan ko rin siya pero hindi ko na tinagalan ng tingin. Bahala siyang tumingin sa akin kung gusto nya. Hinanap ko ang sapatos ko sa ibaba nang nakayuko. Hindi ko pa man nahahanap, nagsalita na yung mukhang manika.

  "How could you disrespect me?"

  Tumahimik bigla yung clinic nang magsalita siya. Luh? Nagstraight ako ng tayo at napatingin naman ulit tuloy ako sa kaniya nang medyo nakangiwi. Anong sinasabi nito? Mukhang napansin naman niya yung ekspresyon ko kaya pinaliwanag niya.

  "If the president looks at you, you are supposed to stand your ground." Aniya. Napakakalmado at napakasoft ng boses at tono. Parang napakatransparent ng pagsasalita. Hindi ko tuloy alam kung totoo ba o hindi.

  Napataas naman dun yung dalawang kilay ko. Oh, ganun ba? So, diniretso ko sa kaniya ang katawan ko at ulo ko habang diretso ding nakatingin sa kaniya. Ayan naman. Nasa kaniya na ang buong atensyon ko. Tiningnan ko siya na parang hinihintay pa ang sasabihin niya. Diretso din ang tingin niya sa akin. She's really pretty. If I were to describe her, living doll would be my description. Plus her height. Ang neutral niyang expression na ngayon ay nakatingin sa akin ay napakaamo. Hindi ko tuloy alam kung naiinis ba siya o hindi. Dahil mismong pati ang tono at boses niya ay natural na malambing.

  Ngumiti siya. Katulad ng ngiti ng manika, hindi labas yung ngipin tapos napaka-genuine tingnan. "Haven't I told you that I don't want to see you again with your violet high lights and violet contacts, have I, Miss Katsuwara?"

  Automatic naman na umangat ang isang sulok ng labi ko. Sumulyap ako sa kanan bago binalik ulit sa kaniya ang tingin ko. "Is that what you're supposed to say to the person who saved your brother who was in verge of dying?" Hindi ko mapigilan ang iritasyon sa boses ko.

  Nanatili ang ngiti sa labi niya. "I am talking to you as the Student Council President and not as the sister of Dal Ken Jang, Miss Katsuwara." Pati ang pagiging malumanay ng boses niya ay nanatili.

  Pinagcross arms ko yung kamay ko. "But the Student Council's President is the sister of Dal Ken Jang. Ibig sabihin, kinakausap mo ako bilang presidente ng Student Council na kapatid ng batang lalaking niligtas ko." Pati ako ay naririnig ang matinding sarkasmo sa boses ko.

  Tumaas ang dalawang kilay niya nang nakangiti. Mas ngumiti pa siya. Now, I'm starting to be irritated to that sweet smile. "I think, I did not clear my point. What I'm saying is, hanggang ngayon, nilalabag mo pa rin ang Rules And Regulations ng School."

  Napahinga ako ng malalim. "Well, my point is you should've set that aside and act as a sister before as an official in this kind of situation." I tsked. "Sabi ko na nga ba eh. Hindi pwede ang batang pinuno. Masyado pang immature."

  Nakangiti pa rin siya. Parang walang epekto sa kaniya ang sinabi ko. Para talagang manika. Kahit tawaging bitch, mananatiling nakangiti. Bago pa man siya sumagot, nagulat ako nang may humawak sa may kanang balikat ko. Napalingon ako at nakita sa kaliwa ko si Kento na diretsong nakatingin kay Barbie. Sa tabi ni Kento ay si Macky at ang tumabi sa kanan ko ay si Trace. Malawak na ngumiti sa akin si Macky in a way na parang inaasar niya ako. Inirapan ko nalang siya.

  Nang tingalain ko naman si Kento, nagulat ako nang makita siyang nakatingin sa akin. Seryoso nang nakakunot-noo na para bang naiirita siya sa akin.

  "Ano?" Tanong ko sa kaniya na in a way na parang ang whole sentence ko ay 'ano na namang ginawa ko at ganyan ang tingin mo?'.

  "Don't you think you're talking to yourself?" Huh? Yung sinabi ko ba kay Barbie na immaturity ang ibig niyang sabihin? Pss! Bago pa ako makasagot, tumingin na ulit siya kay Barbie. "If Class 5-1 can keep their highlights, then so as she." Tapos mas bigla niya akong kinabig palapit sa kanya. "In case you forgot, Violet Katsuwara is part of Class 5-1 now. She gets what Class 5-1 gets." Whoa, wait, what?

  Tumalikod na siya at lumakad palabas nang nakapamulsa. Wala akong nagawa kundi sundan siya ng tingin gaya ng iba. Kaso bigla akong inakbayan ni Macky at hinila pasunod kay Kento. Pati yung iba pang natitirang Class 5-1 ay sumunod na rin.

  Ngumiti siya ng malawak sa akin at pinitik ang noo ko. "Alam mo ba ang pinasukan mo, damsel?"

  I glared at him and gritted my teeth. "Who's damsel?" Tapos siniko ko siya para maalis yung akbay niya. "At tigilan mo nga ang pag-akbay sa 'kin!"

  Tumakbo ako palayo sa kaniya. Dahil sa kaniya ako nakatingin, bigla nalang akong bumagsak nang tumama ako sa...

  "Where the hell are you looking at?!"

  Napangiwi ako nang marinig ang sigaw ni Kento. Nakatayo siya sa harap ko. Tumayo naman ako nang pinapagpagan ang pang-upo ko. Ang sakit no'n.

  Tinitingnan naman ako ng kunot-noo ni Kento. Parang mauubusan naman ng pasensya na nagpameywang siya at bumuga ng hangin. Tiningnan nya ulit ako. "Do you know where you put us through?" Inis na sabi niya sa akin.

  Nakakunot pa rin ang noo ko na nakatingin sa kaniya pero hindi ako sumagot.

  Tinitigan niya ako nang naiinis tapos bigla nalang siyang tumalikod at nagpamulsa ulit. "Tsh." Narinig ko pa bago sya magsimulang maglakad palayo.

  "Problema nun?" Naibulong ko nalang sa sarili ko nang makalayo na siya. Nakasunod na rin sa kaniya yung iba pa.

  Bigla namang sumulpot sa kaliwa ko si Trace at sa kanan naman si Macky.

  "You're really stupid, aren't you?" Nakangiting sabi ni Macky. Yung usual nyang ngiti na malawak. Nginiwian ko siya kasabay ng paghead-to-toe ng tingin.

  "By the way, being part of Class 5-1 and part of Dexterous is... different." Bigla namang nagsalita si Trace.

  "Uh?" Iyon lang ang naisagot ko.

  "Yung mga nakaaway mo kanina..." Umakbay bigla sa akin si Macky. Sa kaniya naman ako napatingala. "...they're The Kings Of First Year Senior High." Lumingon siya sa akin at ngumisi. "And you just messed up with up with them!" At tinapik niya ako ng malakas sa balikat ko. Aray!

  Napabuntong-hininga nalang ako.

  Man, Violet, you're totally screwed!

Chapter Thirteen
Gate Battle

Paglabas naman ng Clinic, dahil sa parking lot din ang punta ng Class 5-1, nagkasabay-sabay kami maglakad papunta doon na ang daan ay sa school ground. At naman talaga oh, pare-parehas pa kami na sa underground parking lot nagsipagpark!

"Sinusundan mo ba kami?" Tinanong ako nun ni Tristan nang mapansin yata niyang kanina pa ako naglalakad sa may likuran lang nila.

Inambahan ko naman siya ng suntok. "Asa ka!" Tapos lumiko ako pakaliwa at tumakbo kung nasaan naka-park yung motor ni Kuya Neon para ipakitang hindi ko naman sila sinusundan.

And just my luck. Akalain nyo ba namang ang napili kong pagparkingan ay napapalibutan ng mga sasakyan at motorbike ng Class 5-1? In the end, ang labas eh parang kasama talaga nila ako! Geez. I rolled my eyes heavenwards.

"Marunong kang magmotor, damsel?" Natatawang tanong ni Brix na lumapit din sa motor niya na katabi lang ng sa akin---I mean, kuya Neon. Halos magkasingtaas lang din yung motor namin. Isa si Brix sa mga kaklase kong alam ko ang pangalan. Seatmates kasi kami.

Iritable ko naman siyang tiningnan. "Hindi ba halata?!" Nagtawanan naman tuloy yung ibang Class 5-1.

Napatingin naman ako sa kabilang side ko nang do'n pumwesto si Kento. Which means... ang malaking motorbike na katabi nitong motor ni Kuya Neon ay sa kaniya?

Tiningnan naman niya ako nang mapansing nakatingin ako sa kaniya. Dahil napatingin siya sa akin, iniwas ko yung tingin ko. Pero ibinalik ko din sa kaniya at nakitang naghehelmet na siya.

"Hoy." Well, that's the most polite greetings I could come up with.

Suot ang black with neon green na helmet, tiningnan naman niya ako. Mata lang niya ang kita at halata do'n ang boredom. Hindi siya sumagot pero dahil tumingin siya sa 'kin, alam kong hinihintay niya ang sasabihin ko.

"Kayo ba ang bumack-up sa 'kin?" Tanong ko.

Sumakay na sya sa motor nya. "We didn't come for you. We came for that guy you tried to save.." Sinulyapan niya ako. "Weakling."

Nairita naman ako. "Anong tinawag mo sa 'kin?"

Inistart na nya yung makina. "You're not just a weakling. You're also deaf."

Bago pa man ako makasagot, pinaharurot na nya paalis yung motor niya. Nakaawang ang labi na para bang hindi makapaniwala ko syang sinundan ng tingin. Grabe! Ang tindi nya talagang bwisit sya!

"Aray! Ano ba!" Napasigaw ako nang may malakas na tapik ang tumama sa likod ng balikat ko. Nakita ko naman si Macky sa tabi ko, nakasakay siya sa motor niya at nasa likod naman nya si Trace.

Ngumiti siya bago tumingin sa akin. "Wag mong pansinin si Kento, damsel. Alam mo bang pagdating namin, halos bagsak na lahat sina Aldrin?" Malamang yung first year senior high ang tinutukoy niyang Aldrin.

"You." Biglang nagsalita naman si Trace. "Kababae mong tao. Ayusin mo nga ang mga term mo. Ge, alis na kami." Tapos tinap rin nya ako sa balikat saka pinaharurot ni Macky ang motor na sinasakyan nila.

Napapailing na sinundan ko nalang sila ng tingin. Nagsipagsunod naman ng alis ang iba pang Class 5-1--or Dexterous rather. Tatlo lang sa kanila ang nakakotse.

Sasakay na rin sana ako sa motor nang may mapansin ako. Binuksan ko ang upuan ng motor pero wala. Tiningnan ko yung magkabilang gilid pero wala pa din. Damn! Nasaan na yung bag ko?!

Dumating ako dito nang dala ko ang bag ko. Ni hindi ako pumasok sa kahit anong klase at wala akong ibang napuntahan bukod dito at sa... TAMA! Sa Clinic.

Ibinalik ko sa bulsa ng uniform ko ang susi at naglakad pabalik sa loob ng campus. As usual, sa ground na ako dumaan. Nasa kalagitnaan na ako nang marinig ko ang sarili kong sikmura na tumunog. Agh, nagugutom na ako. Hindi naman kasi ako kumain ng tanghalian dahil nga dumiretso ako kaagad ng school at napasabak sa away tapos alas quatro na. Kaninang alas sais pa ang kain ko!

Ang ending, pumunta muna ako ng school cafeteria. Dahil dismissal na rin naman halos, kakaunti nalang ang tao sa cafeteria. Wala na ring nakapila sa counter kaya nakabili agad ako ng pagkain. Okay, spaghetti with two pieces chicken. Personal pizza. Pineapple juice. Large burger. Sushi set and leche plan for dessert. Hindi pa naman ako baboy nito.

Dahil sa dami ng order ko, nagkaroon ako ng dalawang tray. Mag-isa lang ako kaya may tutulong na sana sa aking cashier nang may kumuha naman no'n. Nang tingalain ko kung sino, nakita ko naman si Steal. Nginitian niya ako. Tinanguan ko naman siya.

"Sayo lahat 'to?" Tanong nya habang naglalakad kami sa table na nasa bandang dulo.

"Hai." Sagot ko sa wikang japanese.

"Tinde! Sa liit mong yan?!"

Sinamaan ko naman sya ng tingin pero tumawa lang sya. Pangdalawahan lang yung table na katabi ng transparent glass wall kaya magkatapat kami ni Cortez sa pag-upo.

"Ba't di mo 'ko hinintay kanina paglabas ng clinic?"

"Huh?" Nakangiwing tanong ko. Nagsimula na akong haluin ang spaghetti.

Sumiring siya. "Tssh! Nakita mo naman ako don sa clinic, dapat hinintay mo ko paglabas mo."

Nginisihan ko sya. "Bat naman kita hihintayin?"

Umangat ang isang sulok ng labi nya at bigla nyang tinapik ang noo ko. "Ganyan ka ka-sweet eh 'no?"

Ngumiti ako at tumango. "Hm!" Tapos kumagat ako sa burger ng malaki.

Napailing naman sya ng nakangiti. Dun naman ako may biglang naalala kaya tinanong ko na rin sya. "Oo nga pala. Anong ginagawa mo kanina sa clinic?"

"Anong anong ginagawa ko?" Balik tanong nya.

Kumagat naman muna ako sa manok. "Hindi naman kita kaklase. Ibig kong sabihin, hindi ka taga Class 5-1. Second year senior high ka na at yung clinic kanina, occupied ng Class 5-1 maliban dun sa mukhang manikang president at dun sa walang malay na lalaki na obviously ay hindi mo naman ka-year level." Pinaningkitan ko sya ng mata. "Wag mong sabihing isa ang SC President sa mga nilalandi mo?"

Nanlaki naman ang mata niya sa akin. "Hell, no!"

"Dapat lang! Ang bata pa non, loko ka!"

Natawa naman sya. "Teka nga, ba't ba curious ka?"

"Wala lang. Ba't ba?"

"Sus. Baka naman interesado ka na sa 'kin?" Tinaas-baba niya naman yung dalawang kilay nya.

"Anong interesado?! Pa'no naman naging ganun yun eh nagtanong lang naman ako?!"

"Hinaan mo nga boses mo! Tsk!"

"Ang kapal mo kasi."

"Bat di mo nalang amining may crush ka na sa 'kin? Huh?"

Tiningnan ko sya na parang nandidiri. "Asa ka, boi."

Tumawa sya. "Ikaw pa eh 'no?"

"Steal!"

Napalingon kami nang biglang may sumigaw ng pangalan ni Cortez. May isang babaeng naglalakad palapit sa amin. Nakangiti siya at kumaway.

"Wendy-myloves!" Sumigaw din pabalik si Cortez nang nakangiti kasabay ng pagkaway. Nakangiwi ko naman tuloy syang tiningnan. Ang landi talaga neto.

Nang tingnan ko ang kulay ng border ng platename nung babaeng palapit, nalaman kong second year senior high din. Kaklase siguro ni Cortez. Kulot ang buhok nya na masyadong makulay dahil sa mga kung anong nakalagay. Ang haba pa ng hikaw at puno ng alahas. Napataas naman ang dalawang kilay ko nang mapansin ang pagiging tight ng upper uniform ng babae na dahilan para mas makita ang shape ng katawan nya. Mas maikli din ang uniform niya kumpara sa dapat.

Lumapit sya sa table namin at dahil pangdalawahan lang naman 'tong table, wala syang maupuan. Parang nandidiri ko naman syang tiningnan na malagkit ang pagkakatingin kay Cortez. Nakatayo sya sa kaliwa ni Cortez at hinawakan nya sa kanang balikat si Cortez.

"Mylabs, mamaya nalang, pwede? I'm with Violet." Pasweet na sabi ni Cortez.

Para namang nandidiring kinumpas ko ang kamay ko. "Agh, hindi! Umalis ka na. Umalis kayong dalawa sa harap ko! Ayokong masuka sa kalandian nyo!"

"Pero Violet--"

"Aalis ka ng kusa o aalis ka nang may pasa?"

Biglang tumayo si Steal at umakbay sa babae. "Wendy-myloves. Dun tayo dali." At saka nya hinatak palayo ang babae nya.

Finally, dahil wala nang Cortez ang mangungulit sa akin, taimtim na akong makakakain. Kinuha ko yung burger at kumagat ulit ng malaki doon. Tapos bigla akong may naalala...

"Teka. Sinadya ba ng lalaking yun na baguhin ang topic kanina?"

Inis na napakagat-labi ako habang puno ng pagkain ang bibig. Agh, kainis talaga yun! Hindi nya sinagot ang tanong ko na kung kaanu-ano nya ang SC President. Hindi naman raw nya fling gaya ng mga babaeng naghahanap sa kanya. Kung hindi sya sa SC President, eh di malamang, dun sa kapatid ng president na nabugbog ang relation nya. Tsk, di kasi sumagot.

Mabilis ko namang natapos ang mga pagkain ko. Yes, makakauwi na ako. Ay, hindi pa nga pala. Kailangan kong kunin ang bag ko sa clinic. Argh, pati yun, hindi ko naitanong kay Cortez! Badtrip.

Kaso pagpunta ko sa clinic, sarado na. Anak naman talaga ng xiomai oh! Nakasimangot tuloy akong naglakad paalis. Nung malapit naman na ako sa parking space, napansin kong medyo crowded yung gate. Katabi lang kasi nitong parking ang North Gate ng Mysterecy High. Maraming students ang nagkukumpulan. Mostly, mga fifth year at senior high school. Napakunot naman ang noo ko. Anong meron?

Pero hindi ko naman kasi ugaling makiusyoso kaya hindi ko nalang sana pupuntahan pero may lumapit sa aking babae. Mas matangkad sya sa akin dahil sa taas ng takong ng sapatos nya. Mataray syang tumingin at nagsalita.

"Violet Katsuwara, right?"

Huminto naman ako at tiningnan lang sya para hintayin ang sasabihin nya.

"Are you looking for your bag? Nandun." Ngumisi sya at tinuro ang gate na crowded kaya hindi ko makita ang nasa dulo.

Tiningnan ko sya ng nakakunot-noo pero hindi na nya inellaborate ang sasabihin nya at tumalikod na sa akin. Maniniwala ba ko? Pinanood ko syang maglakad palayo. I think, I should. Pano naman nila malalamang nawawala ang bag ko kung hindi nila kinuha, diba?

"Sandali!"

Imbes na yung babae lang yung tumingin sa akin, pati yung ibang students na nakaharang sa gate, napalingon. Nagsipag-gasps pa sila nang makita ako. Teka nga, ano bang meron? Nagulat nalang din ako nang magsipaggilid yung mga estudyante para mag-give way. Unti-unti, nakita ko kung ano yung nasa entrance na dahilan ng pagkukumpulan ng mga estudyante.

May limang babaeng nakatayo sa labas ng school. Nakalinya sila as if mga heroes sa isang movie. Dalawang lipa ang layo nila sa isa't isa. Pare-parehas pa rin silang naka-uniform gaya ko. Nakapameywang pa ang nasa gitna at nakita ko sa paanan nya ang bag ko. Nakangisi silang lima habang nakatingin sa akin at naggesture pa yung nasa gilid na lumapit ako. Sa likod ng limang babaeng yun ay may iba pang students na tulad ng lima ay mukhang ako ang hinihintay. At alam kong hindi maganda ito. Inabangan talaga nila ako.

Humugot ako ng malalim na hininga. Tingin ba nila, aatras ako? Hah! I smirked back which made them frown. Nakangiti akong naglakad palapit sa kanila habang nanonood naman ang mga estudyante sa gilid.

"Ikaw ba si Violet?"

"Siya ba si Violet?"

"Oo sya yun. Lagot sya kina Via."

"Pero sya naman yung bagong dexter."

"Tsk! Miss, wag ka nang tumuloy."

"Ate, mag-isa ka lang. Wag ka na munang lumabas."

Panay ang pagsasalita ng mga dinadaanan ko pero wala naman sa kanila ang pinakinggan ko. Nagpatuloy ako sa paglalakad nang nakangiti habang diretsong nakatingin sa babaeng nasa gitna. Ngayon ko naalalang sya yung babaeng yun yung babaeng nakabangga ko nung first day. Sila yung grupong nahuli kong sumisilip sa locker room nina Cortez at sila din yung grupong nagpaalis sa akin sa isang bench. And yeah, they're Snow's friends. Though hindi ko makita si Snow ngayon sa kanila. What have I done to push them to come this far?

Nakatingin lang silang mga naghihintay sa akin. Nagcross arms na nga yung mga babae. Mga nakataas pa ang kilay nila. Dahil ang labas ng school ay isang malawak na kalsada lang na sarado para sa public, hindi nila kinailangang iprioritize ang pagdaan ng sasakyan kahit na nasa gitna sila ng kalsa nakatayo. Naiinis ako sa mga pagmumukha nila. Seesh, masyadong mga confident. Well, let's show them how confident I am too.

Hinawakan ko ang magkabilang gilid ng school skirt ko saka ako patalon-talong naglalakad. Umakto akong parang hindi sila nakikita kundi isang prinsesa sa isang lame na fairytale habang tumitingin-tingin sa paligid na parang ineenjoy ang buhay.

Nang makatungtong na tuloy ako sa labas ng gate ng Mysterecy High, hindi ko na napigilang pakawalan ang ngisi ko nang makita ang leader ng mga babae na nag-iigting ang mga panga sa sobrang inis sa akin. Tapos saktong pag-apak ko sa labas ng school, pinalibutan na ako ng mga kasama nilang limang babae. In that way, parang kinulong nila kaming anim sa isang circle para ma-corner ako. Mukhang naghanda ah?

Nagulat naman daw kuno ako. "Oh. May mga nag-aabang pala sa 'kin?" Nakangiti pa ako nun.

Matalim ang mga matang naglakad palapit sa akin ang babae. Walang sali-salita, saktong paghinto nya sa harap ko, bigla nya akong sinampal! Napabaling sa kanan ang mukha ko. Pucha! Masakit syang sumampal. Ang lutong eh! Napabaling sa gilid yung mukha ko at hindi ko yon inalis sa ganoong pwesto. Nakaside lang yung mukha ko non saka ko naramdaman ang pagdugo ng labi ko. Aba, may ibubuga naman pala yung sampal niya. Dahan-dahan akong napangiti... more like, napangisi. Mata lang ang ginamit ko para tingnan sya ng matalim. Dahan-dahan kong hinarap ulit sa kanya ang mukha ko. Ngayon, seryoso ko na syang tinitingnan.

Bumwelo ulit sya para sana sampalin ako pero malas nya, nasalo ko na ang kamay nya. Nanlalaki ang mga matang nagpapalit-palit ang tingin nya sa akin at sa wrist nyang hawak ko. Sinubukan nyang iwaksi ang kamay nya sa hawak ko pero hinigpitan ko lang lalo ang hawak don. Gamit ang isa kong kamay, ako naman ang sumampal sa kanya. Doble ng lakas ng ginawa nya. Ang sakit sa kamay non ah! Bumakat sa pisngi nya ang mga daliri ko kasabay ng pagdugo ng labi nya.

Ako ang pawaksing binitiwan ang wrist nya in a way na tinulak ko sya palayo. Napaatras naman sya ng isang hakbang habang nakatingin sa akin ng masama.

"How dare you slap a Via Torres!" Buong sigaw nya sa harap ko.

I smirked. "Just so you know, hindi porke't kaibigan ka ng pinsan ko, hindi ako papalag sayo." Alam kong alam nyang ang pinatutungkulan ko ay si Snow.

"Bitch." She mumbled with disgust.

Napataas naman ang dalawang kilay ko. "Sarili mo ba ang pinatutungkulan mo?" Natatawang sabi ko.

"Hindi mo talaga alam kung saan lumugar. Gusto mong madagdagan ang mga pasa mo at gasa?" She smirked. "That will make you even prone to danger. Keep doing what you're doing and you'll finally be out of this school."

Nagcross arms ako. "What have I done to you to begin with?"

Lalo namang sumama ang timpla ng mukha nya. "Hindi mo alam? Ha?" Humakbang sya palapit. Hindi naman ako umatras pero napatingala ako. Agh, oo na, aaminin ko na! Ang baba ng height ko!

Bumwelo na naman sya para sampalin ako. Sinalo ko naman agad at patapong binitawan. "Pwede bang tigilan mo ang sumubok sumampal? You know what? You look so damn immature to me!" Iritang sigaw ko sa kanya.

Tinitigan naman nya ako nang umiigting ang mga panga at galit na mga mata. Tapos bigla nalang nya akong sinugod hindi para sampalin pero para sabunutan! "BITCH! NOW, YOU RECEIVE IT ALL!"

Do'n na nagsimula ang pinlano nila. Ang saya naman! Geez. May pasa pa ako galing sa away kanina at meron na naman ngayon. Mukhang nonsense ang malaking bandage sa may sentido ko.

Nagsipaglapitan ang mga kasama pa nyang babae at pinagtulungan akong sabunutan. Sinamahan pa nila ng mura, sigaw at panlalait ang bawat pagsabunot nila sa akin. Can't these girls throw some punches?! I'm not for hair-pulling for holy mother cheesecake! Naramdaman ko rin ang paglawak ng bilog kung nasaan kami nang magsipag-atras ang mga estudyante para bigyan kami ng sapat na espasyo upang magkaroon ng komportableng pagsasabunutan... at yeah, pagkakalmutan.

Pilit nila akong inaatake at pagsipa naman ang initial defense ko. Panay ang pagpupuntirya nila sa mga sugat ko na may mga bandage lalo na ang nasa bandang sentido ko. Sa tuwing tatamaan naman nila ang mga pasa ko, natural talaga na mapasigaw ako sa sakit. Sariwa pa ang mga sugat to think na kaninang umaga lang yan!

Tinulak ko ang babaeng kinalmot ako sa mukha at saka sya tinadyakan dahilan para lumanding sya sa lupa. Pero bigla akong napatingala nang may humila na naman ng buhok ko galing sa galing. God, I swear! Everything but not my precious violet hair!

Paikot akong sumipa ng high-kick at kung sinong nasa likod ko, sya ang tumanggap ng malakas na sipa mula sa aking violet sneakers. Saktong pagsipa ko ay may dalawa na namang sumugod sa akin para sabunutan ako. May sumugod pa galing na naman sa likod ko at hinila ako pababa kaya naman bigla akong napahiga sa sahig.

Napasigaw ako nang mabilis na gumapang sa likod ko ang sakit na dulot ng masakit na pagbagsak. Bago pa ako maka-recover para tumayo, hinawakan na ng iba pang mga babae ang paahan ko para hindi ako makagalaw saka dinaganan na ako ng leader ng mga babae. She kept cursing me with livid tone. Akala naman nya hahayaan ko syang galawin ang mukha ko?! Tama na ang isang kalmot! Kaya naman agad ko syang sinapak sa mukha. Now, you deserve that!

"ARGH! You'd really pay for all this trouble, bitch!"

Pinagsasabunot-sabunutan nya ako at hinahawakan ko yung kamay nya para tanggalin sa buhok ko. Naririnig ko na rin nga yung mga students no'n na nagchicheer sa akin sa pamamagitan ng pagsigaw ng 'Vi-o-let! Vi-o-let!'. Lalo namang lumakas ang loob ko dahil don.

Nang matanggal ko ang kamay nya, bigla naman nya akong sinuntok! Iniwas ko yung mukha ko kaya sa bandang sentido tumama. Doon ko lang din naman na nawala na ang bandage nito. DAMN! My bruise! Ito yung sugat na nanggaling sa pakikipag-away ko sa mga first year senior high at ngayon, ito ang tinamaan!

Kahit na masakit, hindi ko naman pwedeng hayaan nalang sya kaya sinuntok ko rin sya. Isang malakas na suntok na tumama sa ilong nya. Agad na tumulo ang dugo galing do'n kasabay ng paghiyaw nya. Hinawakan nya ang masakit nyang ilong habang umaaray. Dahil sa ganong reaksyon, nagawa ko syang itulak ng malakas kaya naman naglanding sya dun sa mga babaeng kanina pa nakahawak sa paanan ko habang pinagpupukpok iyon ng kung ano kanina. Ang sakit ng tuhod ko dahil don!

Tiningnan nila yung leader nila ng nag-aalala. Tinulungan ng dalawa na makatayo ang leader nila na mukhang nahihilo na. Yung dalawa, tumingin sa akin ng masama tapos nagsipagsugod na sila. Tumayo naman ako kaagad at paika-ika ngunit mabilis na umatras. Nang makuha ko ang tamang timing, isang round house kick ang pinadaanan ko sa kanilang dalawa na naging dahilan ng pagbagsak nila.

Nakaupo silang lima sa sahig habang nakatingin sa akin ng masama nang hinihingal. Nakafighting stunt pa rin naman ako habang nakayuko sa kanila na tulad nila ay hinihingal dahil sa pagod. Panay na din ang tulo ng mga pawis sa noo ko.

Akala ko, susuko na sila pero hindi yun nangyari. Nagsipagtayo na naman silang lima at sumugod na naman patakbo sa akin! Aba naman talaga oh! Isang suntok ang pinadapo ko sa sikmura ng unang babaeng lumapit sa akin. Yung mga sumunod ay sinabunutan na naman ako! Nakapaikot na sila sa akin habang panay ang palag ko. Puro sabunot ang ginagawa nila habang puro suntok naman ang sa akin. Agh! Ako pa kinalaban nila! Grr!

Sinisira na din nila ang eardrums ko sa pamamagitan ng pagsigaw sa tenga ko ng kung anu-anong mura. Wala na nga akong maintidihan dahil pati yung mga estudyanteng nakapalibot sa amin ay sumisigaw.

Narinig nalang namin ang tunog ng isang motor at boses ng isang manong. "Ayaw nyo talagang mag-paawat?! Tumigil kayo o sasagasaan ko kayo?!" Paktay. Mukhang yung guard yun.

Pero asa namang may makikinig sa kanya samin! Ang paraan kung paano kami naawat ay nang may humila sa amin sa bewang palayo sa isa't isa. Galit na galit silang nakatingin sa akin na parang mga leon na gusto akong kainin. Katulad ko, pilit din silang kumakawala sa mga humahawak sa kanila at inaabot pa ang mga kamay sa akin as if makakaya nilang sabunutan pa ako. Pero malalakas naman yung mga estudyanteng lalaki at dalawang kamay pa ang gamit nila para hawakan kami sa mga bewang.

"Violet, calm down." Narinig kong bulong ng lalaking humahawak sa akin sa bewang.

Nilingon ko kung sino at nagulat ako nang makita si Steal. "Anong ginagawa mo dito?!"

Ngumiti sya ng nakakaloko. "To save you?" Tapos mayabang syang tumingin. "You know what, knight-in-shining-armour mo talaga ako eh."

"Agh! Yuck! Bitawan mo nga ako!" Sigaw ko sakanya at sinubukan na namang kumawala sa hawak nya sa bewang ko pero nonsense talaga.

"STOP ALL OF THESE, WILL YOU?!"

Bigla nalang may lalaking pumagitna sa aming anim. Bale kaming mga hawak sa bewang eh napapalibutan sya. At nagulat ako nang makita na si Fourth ang lalaking yon! Si Fourth?!

Nilingon ko si Cortez. "He's not the type to stop a fight! More like, the type who's start a bigger one!" Pabulong kong isinigaw sa kanya.

Ngumisi si Steal. "Well, he is when his class is involved. You know, he's not our president for nothing."

Nanlalaki naman ang mata kong tiningnan sya. Nilingon ko ulit si Fourth nang may nanlalaking mga mata. Classmates sila ni Steal?! Napatingin din ako sa mga babae. At kaklase rin nya ang mga yan?!

Inikot ni Fourth ang tingin dun sa limang babae. Seryosong seryoso sya nun habang naka-kunot noo. Nagtitiim din ang mga bagang nya. "Now, how would you escape from the council?"

Bago pa may magsalita, bigla nalang naggive way yung mga estudyante gaya ng ginawa nila sa akin kanina. Nang magsipaggilid ang mga estudyante, nakita namin ang taong binigyan nila ang daan. Sa dulo ng daanang iyon, nakatayo ang isang maliit na batang babae. Nakayuko sya nang tingnan namin pero bigla nyang inangat ang ulo nya para tingnan kami nang may seryosong mga mata.

Nagsimula syang maglakad sa daanang ibinigay sa kanya. Tahimik ang lugar habang pinapanatili sa kanya ng lahat ang tingin. Mahinhin ang bawat paghakbang nya. Nasa likod ang dalawang kamay at diretso ang tingin. Sa paraang iyon, naipaparamdaman nya ang awtoridad na mayroon sya.

Huminto sya sa harap ni Fourth--na nasa gitna din naming anim. Inikutan nya kami ng tingin habang sa kanya naman kaming lahat nakatingin. Hanggang bewang ang mahaba at brownish-black nyang buhok. Maamo ang mukha gaya ng isang manika ngunit seryoso ang mga mata gaya ng isang tigre.

Matapos nya kaming isa-isang tingnan, naglabas sya ng isang maliit ngunit matamis na ngiti. "I am disappointed. The six of you, in my office tomorrow, first thing in the school."

Well, how could we go against the barbie-like Student Council President?